Yirmi bir yaşındaki Rosé başına gelen trajediler yüzünden içinde bulunmak zorunda kaldığı hayatı reddedince ilk bulduğu uçak biletiyle Amerika'ya gider ve sonu olmayan, varış noktasını kendisinin bile bilmediği bir otobüs yolculuğuna çıkar.
Çıktığı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
&
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
➰
44 numaralı yola geldiğimizde elimdeki eski Amerika haritasından Jungkook'a sağa döneceğimiz talimatını verdikten sonra haritayı katlayıp arka koltuğa koydum ve araba doğuya doğru dönerken arkama yaslanıp ayçiçekleriyle bezenmiş olan tarlaları izlemeye devam ettim.
Jungkook yorgun bir sesle, "Teşekkürler." diye mırıldandığında ona doğru döndüm. "Eh, her ne kadar araba kullanma konusunda inatçılık yaparak tüm yükü sen üstlensende en azından bu konuda yardımcı olabildiğim için sevindim."
"Pekâlâ, bir sonraki otoyol dönüşünden önce sana verebilirim sanırım."
Teklifi karşısında bu seferde ben alaycıl bir gülümseme takındığımda garip bakışlarını suratıma dikti.
"Eğer bunu sırf ben istedim diye yapıyorsan şunu bil ki böyle bir şeyi sadece senin iyiliğin için istiyorum. Her ne kadar dün gece dinlenmiş olsanda şu anda oldukça yorgun olduğun her halinden anlaşılıyor."
Karşılık olarak sadece kafasını sallayıp tebessüm etmekle yetindiğinde uzanıp CD çaların düğmesine bastım ve Jungkook'un çalma listesinde tesadüf eseri denk geldiğim, sevdiğim şarkılardan biri olan The Clash grubunun 'Should I Stay or Should I Go' şarkısını açtım.
Ayakkabılarımı çıkarıp ayaklarımı koltuğa çekerken başımı koltuğun üst kısmına yasladım ve gün batımının ayçiçek tarlalarıyla oluşturduğu büyüleyici manzarayı izlemeye başladım.
Aradığım huzuru sonunda bulabilmiş olmanın verdiği mutlulukla tam birazcık dinlenmek için rahat bir pozisyon alıp gözlerimi kapatacaktım ki arabanın hızının yavaşlamasıyla doğruldum ve bakışlarımı yeniden Jungkook'a doğru çevirdim.
"Birazcık temiz hava alıp dinlensem iyi olur." Dediğinde arabayı sağ blankete doğru yanaştırdı ve muhtemelen araçların mola verebilmesi için ayrılmış olan yol cebine girip durdu.
Bakışlarım hala onun üzerindeyken o bana bakmadan arabadan inince çıplak ayaklarımı yere indirdim ve sandaletlerimi ayağıma geçirip bende peşinden indim.
