𝐅𝐚𝐭𝐞𝐝 𝐑𝐨𝐚𝐝 | RoséKook

3.9

&

➰

Huzur dolu uykumdan göz kapaklarıma ilişen gün ışığıyla uyandırıldığımda söylenerek yerimde kıpırdanıp güneşin gitmesini ve uykuma kaldığım yerden devam edebilmeyi diledim. Öyle çok uykum vardı ki kirpiklerim adeta birbirlerine yapışmış gibilerdi, bir türlü açılmak nedir bilmiyorlardı.

Yerimde hafifçe kıpırdanıp rahat ve güneşin olmadığı bir pozisyon bulmaya çalışırken bir süre sonra garip bir şekilde artık gün ışığının gözlerimdeki yakıcılığını hissedemez olmuştum.

Kapanmak için direnen göz kapaklarım bu sefer büyük bir merakla aralanırlarken kahverengi gözlerimin gördüğü ilk şey yüzümün önünde sabitlenmiş ve gözlerime gölge yapan bir el olmuştu.

Bakışlarım hızlı bir şekilde elin sahibine doğru dönerken yüzümde dünya'nın en mutlu gülümsemelerinden birini barındırdığıma emindim.

İnsanı içine hapseden derinlikteki kahveleri gözlerime sabitlenmişlerdi. Uzun saçları karmakarışık olmuş ve dağınık bir şekilde alnından kirpiklerine doğru dökülüyorlardı.

Vücudunun yarısı çarşafa sarılıydı. Teni ve dövmeleri gün ışığının altında ilahi bir güçle parıldarlarken onun yüzünde de tıpkı benim gibi karşısındaki insanın içini sımsıcak yapacağını düşündüğüm, huzurlu bir gülümseme vardı.

Ve tanrım, bu haldeyken gerçektende inanılmaz seksi görünüyordu.

"Günaydın gün ışığım." Diye gülerek mırıldandığında bende güldüm ve üzerimdeki çarşafı tutarak yukarı doğru yükselip çenemi göğsüne dayadım.

"Ne zamandır uyanıksın?"

"Uzun bir süredir."

Kaşlarım hafifçe çatılırken kollarımı boynuna doladım ve, "Hiç uyumadın mı?" Diye sordum. O ise bu soruma karşılık olarak arsızca sırıttı. "Dün geceden beri tek düşünebildiğim şey senken nasıl uyuyabilirdim ki?"

İster istemez gülümsemem büyürken koluna ufak bir cimdik attım ve, "Yalancı" diye mırıldandım. Bu hareketim onunda gülmesine sebep olurken kollarını belime doladı ve beni kendine doğru çekip dudaklarıma uzun bir öpücük bıraktı.

Uzun zaman sonra ilk defa bu kadar mutlu bir sabaha açmıştım gözlerimi. Belkide ömrüm boyunca hiç bu kadar mutlu olmamış, mutluluk ne demek bilmemiştim.

O anda her şey o kadar doğru ve olağanüstü geliyordu ki sanki bundan önceki yaşamımda hiç bu kadar doğru hissetmemiş gibiydim.

Uzun zaman sonra ilk defa göğsümde bir umut dolu yaşam debeleniyordu şimdi, tüm varlığımla bunu hissedebiliyordum.

Jeon Jungkook dün gece bana verebileceği en güzel hediyeyi vermişti, onu sevmeme izin vermiş ve tüm varlığıyla beni sevmişti.

"Bütün gün bu yatakta kalmak istiyorum, seninle birlikte." Diye söylenerek kafamı göğsüne yasladığımda sırıttı ve "İnan bana bunu senden çok ben isterim güzelim ama saat neredeyse öğlen bir'e geliyor ve bizim akşam için Taehyung'a verilmiş bir sözümüz var." Diye mırıldandı.

Tanrım, saat ne ara bir olmuştu? Normalde olsa bu kadar uyumuş olduğumuza asla inanmazdım ancak dün geceyi hesaba katacak olursak bu pekte anormal bir durum sayılmazdı aslında...

"Ne sözü?" Diyerek merakla sorduğumda, "Gitmeden önce hep birlikte eğlenceli bir akşam geçirmemiz gerektiğini söylüyor." Diyerek cevapladı beni.

"Pekâlâ. Eğlenceli bir geceye asla hayır demem." Diyerek kollarımı boynundan ayırıp kendi tarafıma geçtiğimde yastığıma sarıldım ve esneyerek gerindim. "Ama bunun için önce beni bu yataktan kaldırman gerekecek Jeon."

Sözlerim üzerine bir saniye bile tereddüt etmeden anında üzerindeki çarşaftan kurtulup yataktan kalktıktan sonra kollarını bacaklarıma doladı ve, "Büyük bir zevkle, benim koca bebeğim." Diye mırıldanıp gülümsemesi büyürken hiç zorlanmadan beni kucağına aldı.

Gülüşerek banyoya geldiğimizde ben tezgahın üzerine bıraktı ve küvete doğru eğilip suyu ayarlamaya başladı.

Onun üzerinde iç çamaşırı vardı ancak ben karşısında tamamen çıplak bir haldeydim. Bu yüzden de yan tarafımda duran havlulardan birini alıp üzerime dolamamak için kendimi zor tutuyordum.

Biliyordum, artık ondan utanmamam gerekiyordu ancak sanırım bu duruma alışmam düşündüğümden biraz daha fazla uzun sürecekti.

Suyu ayarlayıp küvetin içine köpük için gereken sabun ve duş jellerini boşalttıktan sonra suyun dolmasını beklerken yanıma geldi ve ellerini tezgahın iki yanında sabitleyip gözlerini gözlerime kilitledi.

Sanki ondan utandığımı bilincindeymiş gibi bilerek vücuduma değil de sadece gözlerime bakmaya çalışıyordu.

"Sen duş alıp hazırlanırken halletmem gereken birkaç işim var." Diye mırıldandığında kaşlarımı çattım ve, "Ne gibi işlermiş onlar?" Diye söylendim.

Geçmişte yaşadığımız şeylerden sonra şimdi daha ilk günden beni bırakıp gitme ihtimalinden deli gibi korkmadan edememiştim.

"Merak etme güzelim, birkaç saate burada olacağım, sana söz veriyorum."

Derin bir nefes verdiğimde aralık olan bacaklarımın arasına girip yüzüme düşen hırçın ve dağılmış saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştıştırdı ve ellerini belime koyup dudaklarıma minik ama etkili bir öpücük bıraktı.

Sonrasında ise bacaklarımın arasından çıkıp beni tekrar kucağına aldıktan sonra olabildiğince nazik davranmaya çalışarak yavaşça neredeyse dolmak üzere olan küvetin içine bıraktı.

"Hemen döneceğim." Diye mırıldandıktan sonra bir şey söylememe izin vermeden alnıma küçük bir öpücük bıraktı ve arkasını dönüp banyodan çıkmadan önce sanki unuttuğu bir şeyi hatırlamış gibi yeniden bana döndü ve kulağıma doğru eğildi.

Ben ne söyleyeceğini merakla beklerken o birden bire sırıtmaya başladı ve, "Teninde bıraktığım izlerde en az senin kadar nefes kesici görünüyorlar." diye fısıldadıktan sonra beni arkasında büyük bir utanç içerisinde bırakarak kapıya doğru yöneldi ve saniyeler içerisinde gözden kayboldu.

➰

+75 Oy ve +45 Yorum 💌

Kaos yaklaşıyor 😏

Artık yavaş yavaş Final'e doğru ilerliyoruz. Ancak üzülmeyin, yakın, çok yakın bir zamanda yeni bir RoséKook kurgusu daha yayınlamayı planlıyorum. Hatta eğer her şey düşündüğüm gibi giderse bu hafta içerisinde bile gelebilir. Lütfen takipte kalın 🙏🏻

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere, sevgiyle kalın.

Okuduğunuz için teşekkürler~ 💜