+18 Kötü Çocuklar Ağlamaz

1. Bölüm: Serçeler Ağlarsa Ölür

KÖTÜ
ÇOCUKLAR
AĞLAMAZ

*videoyu izleyebilirsiniz.

Tarih bırakır mısınız?

Gerçek yayınlanma tarihi: 8 Ağustos

Düzenlenip yayınlanma tarihi: 16 Eylül Pazartesi, Saat: 23:20

~

İyi geceler. Bu kurgu benim için gerçekten değerli. Hepimizin kötü zamanlar yaşadığı oluyor. Lise 2. sınıfı okuyorum ve belki bazen bende kasıtlı olmayan bir şekilde yapıyorumdur ama akranlarımın birbirine karşı olan zorba davranışları artık sinirimi bozmaya başladı. Kimse kimsenin duygu yokmuşçasına davranıyor. Ve Maral karakteri. O karakterin geçmişinde benim için çok önemli bir insandan izler var. Bu kurguyu gerçekten hayatımdan bir şeyler katarak yazacağım. Bu yüzden yorumlarınızı iyi kötü bekliyorum. Hepsini tek tek okuyacağım. Seviliyorsunuz...

Instagram: burhannakgun

ŞARKI: into your arms - Witt Lowry feat. Ava Max

Bu şarkı benim için o kadar değerli ki... hepiniz dinleyin.

Ayaklarımı yataktan sarktığımda yere değmiyorlardı. Yaşıtlarım bana kıyasla daha uzun ve kalıplılardı. Bazen bu duruma söylensemde ardından annemin beni güzel kızım diyerek sevişi aklıma dank ediyor ve kendime geliyordum. Saçlarımı annem bu sabah kesmişti. Ona babaannesinin hediye ettiği demir makas ile. Omuzlarıma değmeyecek kadar kısaydılar şu an.

Annem sarı, sırma saçlara sahipti. Gözleri elaydı ve ben hep gözlerimin rengi onun gözleri gibi olsun isterdim. Ayaklarımı sallayıp yatağımın kenarındaki tahtaya ritim ile vuruyordum. Her gece annem bana bir hikaye anlatana dek uyuyamazdım. Bu kendimi bildim bileli böyle idi. Başımı sağa çevirdim ve göz ucuyla arkama baktım. Kardeşim mışıl mışıl uyuyordu.

Salondan gelen acı feryat ve öfkeli bir bağırma sesi yerimde sıçramama neden oldu. Yine başlamışlardı. Sıçradığım için kardeşimi uyandırmış olabilirdim. Ona baktım, yerinde biraz kıpraştı fakat gözleri hiç açılmadı. Uykusu ağırdı ve o her gece mışıl mışıl uyurken ben anne ve babamın kavgalarına maruz kalıyordum. Daha doğrusu babamın annemi darp edişine.

Yataktan zıplayıp, ayaklarımı yere bastığımda soğuk zemin içimi titretmişti. Ürkek ve küçük adımlarla odanın kapısına vardığımda açıp açmamak için tereddüt ettim.

"Lütfen yapma, çocuklar uyanacak."

"Kes sesini kadın! Bana o parayı bulacaksın!"

Annemin sesi kulağımla buluşur buluşmaz kendime hakim olamamış ve kapının kulpuna asılıp, kendime çekmiştim. Kapıda oluşturduğum aralıktan kendimi koridora attıktan sonra iğrenç ve korkutucu bir manzarayla karşılaşmıştım. Annem yerdeydi ve saçı başı darmadağındı. Sol gözünün altında kocaman bir morluk vardı. Kazağının yakası yırtılmış ve uzun eteği kırışa kırışa dizlerinin üzerine varmıştı. Beni görünce başını utanmış gibi yere çevirmişti.