(Bu kitap argo kelimeler, cinsellik ve küçük yaşta okuyuculara hitap etmeyecek şiddet sahneleri içermektedir.)
"Hikayenin sonunda hepimiz öleceğiz."
Maral yapmadığı bir şey için suçlanıp okulun diline düştüğünde hayatı değişecektir. Öncesinde yakın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın.
İyi geceler.
Berfin sonunda yanıma vardığında merak ile gözlerine baktım. İkimizde birbirimizi tanımazken bana ne söyleyecek olabilirdi? Okuldan yükselen zil sesi kulağıma doluştuğunda kaşlarımı çatıp Berfin'e bakmaya devam ettim.
"Sana inanıyorum." Berfin'in tatlı sesini işittiğimde irkilmiştim. Sana inanıyorum derken neyi kast etmek istediğini anlayamamıştım.
"Anlayamadım." Dedim sorarcasına. Berfin'in yüzüne buruk bir gülümseme yayılırken elini koluma attı ve yavaşça okşadı.
"Berke'nin seni taciz ettiğine inanıyorum." Birden tüm parçalar zihnimde birleşirken, gözlerim geçmişin uçurumuna sürüklendi. Berke'nin bana yaptıklarını tekrardan anımsamış olmak beni yaralarken dolan gözlerimi ağlamamaya ikna etmeye çalıştım. Berfin'in yüzündeki buruk gülümseme yerini pişman bir ifadeye bırakırken konuştu: "Eğer patavatsızlık ettiysem özür dilerim. Hatırlatmak istemezdim."
"Hayır. Sorun değil." Dedim titreyen sesimle. Hep böyle olmaz mıydı zaten? Birisi kafatasımıza bir el ateş etsede bize iyi misin diye sorulduğunda vereceğimiz cevap değişmezdi. İyiyim. Koca bir yalan. "Sen tüm bunları nereden biliyorsun?"
Berfin yutkundu fakat yutkunurken öyle bir zorlanmıştı ki sanki taş yutuyor gibiydi. "Kız kardeşim," dedi Berfin kendini konuşmaya zorlayarak. "Onun yüzünden intihar etti."
Duyduklarımla birdenbire gözlerim istemsizce büyüdü. Az önce duymuş olduklarımı duymamış olmayı tercih ederdim. Berfin'in gözleri tıpkı benimkiler gibi dolarken bakışlarını yere çevirdi ve dudaklarını birbirine bastırdı.
"Kardeşin için çok üzüldüm." Dedim kısık sesimle ve ekledim. "Gerçekten." Berfin'e karşı birdenbire içimde yeşeren sempatininde etkisiyle ben daha ne olduğunu anlamadan kollarım onu sardı. Berfin yüzünü benim omzuma gömerken bense onun saçlarını okşadım. "O piçin cezasını çekmesi için elimden geleni yapacağım." Dedim hırçın bir sesle.
Berfin söylediklerimi işitir işitmez geri çekildi ve gözyaşlarını sildi. Bana durgun gözleriyle bakarken konuştu "Yapmayacaksın. Yapacağız, birlikte."
Okula girdiğimizde Berfin ve Didem müdürün odasına sınıflarını öğrenmek üzere yönelmişlerdi. Ben ise geç kaldığım derse dahada fazla geç kalmamak adına aceleyle merdivenlere dönünce sert bir duvara çarptığımı sandım. Fakat birkaç adım geri çekildiğimde bunun duvar değil Ateş olduğunu anlamam zor olmadı.
Çenesi kasılmış ve dudakları büzüşmüştü. Yüzündeki ifadeden çıkardığım kadarıyla bir şeye sinirlenmiş gibiydi. Bir an ne oldu diyecek gibi olsamda sonrasında bundan vazgeçip ona bakmaya devam etmiştim.
