21: Bilinmeyen

32.9K 1.5K 821
                                    

İnstagram: @burhanakgun_

İnstagram: @burhanakgun_

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bilineni aramak her zaman bulma umudunuda yanında taşır

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Bilineni aramak her zaman bulma umudunuda yanında taşır. Fakat eğer bilinmeyeni arıyorsanız bir bilinmezliğin içinde savrulur durursunuz. Bilinmeyeni ararken bilinmeyen olma tehlikesi ve bilinmeyenin var olmayışı sizi sonu olmayan bir boşluğa sürükler. Bilinmeyeni aramak bilinmezliktir.

Zihnim sonu olmayan bir deniz, düşüncelerim ise yönü olmayan; dalgaların götürdüğü yere savrulan bir gemiydi. Bazen ne hissettiğimi düşünemeyecek kadar acizleşiyordum. Ve bunun yaşanması beni oldukça yıpratıyordu. Evet, kabul etmeliyim. Oldukça karışık bir durum.

Sırtımdaki çanta içerisinde hiçbir yük yokmuş gibi hafifti. Sabah ders programını yapmış olduğumdan emindim. Ve sabah daha ağır olduğundanda emindim. Bir an olduğum yerde durakladığımda Didem'de durup bana ne olduğunu sorarcasına baktı. Ela gözlerinde bir kasvet yeşermişti. Berfin işe gitmek için aramızdan bir ders erken ayrılmıştı. Alev'in ise Ateş'le birlikte aynı arabaya bindiğini görmüştüm. Mehmet yemek ve içecekleri almak için bizden hızlı yürümüş ve gözden kaybolmuştu. Geriye ben ve Didem kalmıştık. Şimdi bahçenin tam ortasında durmuştuk ve ben boş bakışlarla önüme bakıyordum. Didem ise bana.

"Çantam çok hafif." dedim sakin bir sesle.

Didem, anlamaz bir tavırla bana doğru bir adım attıktan sonra "Bu iyi bir şey Maral." dedi ve gözünü etrafımızda gezdirdi. Bize bakan insanlara bakmış olmalıydı. "Çünkü ben çantamda eşşek ölüsü taşıyorum." diye eklediğinde üzerimden zaten var olmayan bir yük kalkar gibi oldu.

Fakat bir sorun vardı. Bu çantanın sabah daha ağır olduğundan emindim. Ödev için yanıma almam gereken kitapları göz önünde bulundurdum. Bu çantanın bu kadar hafif olması resmen imkansızdı.

Cebimde duran telefonum bahçedeki gürültüyü yarmaya çalışarak kulağıma bildirim sesini ulaştırdığında elimi cebime atıp telefonumu çıkardım. Kimden olduğu yazmayan bir mesaj vardı. Mesaja dokunduğumda büyüdü ve okumaya başladım.

+18 Kötü Çocuklar AğlamazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin