(Bu kitap argo kelimeler, cinsellik ve küçük yaşta okuyuculara hitap etmeyecek şiddet sahneleri içermektedir.)
"Hikayenin sonunda hepimiz öleceğiz."
Maral yapmadığı bir şey için suçlanıp okulun diline düştüğünde hayatı değişecektir. Öncesinde yakın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Instagram: burhanakgun_ takip etmeyenlere küsüyorum.
Bölümü biraz uzun yazdım çok ağlıyordunuz, uzun bölüm, uzun bölüm diye. Bu bölümde çok güzel bir AtMAr sahnesi var...
Sürekli bölüm ne zaman demeyin diye bölüm sınırı koyacağım. Emeğimin karşılığını görmediğimi düşünüyorum.
Oy sınırı: 500
Yorum sınırı: 5000
"Onlar bizi sevemiyorlar" -Hadi Gittik
Şeyma, Berfin'in hikayesini bilmediği için tepki verememesi oldukça normaldi. Dayanamayarak hızlı bir şekilde "Her hafta sonu kahvaltısında benden patatesli börek isterdi." dediğinde göz altlarımın yandığını hissettim.
Alev hiç beklemediğim bir hareket yaparak Berfin'in elini tuttuğunda dudaklarım geniş bir gülümsemeye ev sahipliği etti. Gözlerimin uçlarına kadar tırmanan yaşlardan bir tanesi firar ederek yanağımda süzülse de ona karışmadım.
"Herkes hak ettiğini buldu." dedi Alev, bunları söylemek onun için çok zormuş gibi bir hali vardı.
"O şerefsizin şu an yoğun bakımda oluşu kardeşimi geri getirmiyor." dedi Berfin sesini kin bürümüşken.
Gözüm Şeyma'ya kaydığında olayı yavaşça anlıyor gibi gözüktüğünü gördüm. O sırada Berfin'in üzerinde olan tüm dikkat Şeyma'nın telefonundan yükselen bildirim sesiyle dağıldı. Merakın her geçen saniye büyüdüğü gözlerim yavaşça Şeyma'ya yöneldi. Şeyma'da meraklı gözlerini telefonun ekranında gezdiriyordu.
Şeyma birden kızgın bir sesle, "Ne diyor bu ya?" diye bağırınca Didem yüzünü buruşturdu. Berfin yanaklarındaki gözyaşlarını kolunun tersiyle sildikten sonra meraklı gözlerini Şeyma'ya çevirdi.
Merakıma yenik düşüp telefona uzandım. Şeyma zaten resmen eli ayağı boşalmış gibi olduğu için telefonu elinden almam çok zor olmadı. Telefonu kendime doğru çekip ekrandaki yazıyı sesli bir şekilde okudum. "Her zaman bir adım önünüzdeyim. Siz bu olayı deştikçe kendinizi kanatacaksınız."
Gönderen: Bilinmeyen Numara
Her zaman bir adım önünüzdeyim. Siz bu olayı deştikçe kendinizi kanatacaksınız.
Didem oturduğu yerden kalkıp koşar adımlarla yanıma geldi ve emin olmak istercesine telefonu elimden çekip birde o okudu. Alev'in gözleri arkamızda duran ve bahçeye açılan kapıda geziniyordu. Onun düşündüğünü düşünüyordum.
Alev ani bir hareketle ayaklanıp korkuyla titreyen sesiyle "Kızlar kalkın! Açık olan tüm kapı ve pencereleri kapatın." diye bağırdı. Alev bağırırken mutfağın bahçeye açılan kapısına koşup açık olup olmadığını kontrol etmişti.
