(Bu kitap argo kelimeler, cinsellik ve küçük yaşta okuyuculara hitap etmeyecek şiddet sahneleri içermektedir.)
"Hikayenin sonunda hepimiz öleceğiz."
Maral yapmadığı bir şey için suçlanıp okulun diline düştüğünde hayatı değişecektir. Öncesinde yakın...
instagram'da 7K olduk! Haydi siz de gelin ya🤩 burhanakgun_
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Durdum. Zaman dursun istedim. Aktı. Yeşil bir zehir gecenin avucundan üzerimize aktı. Ve biz zehirin içerisinde ruhumuzu kaybettik. Bedenimizi yitirdik. Ve en kötüsü kendimizi bulamadık.
Düşüncelerime yön verememek beni ciddi anlamda sinirlenmeye iterken gözlerimin içine bakan adama baktım.
"Güneşin mi var?" dedi pürüzlü sesiyle Ateş.
Gözlerimi kırptım.
Neredeyse iç içe bir şekilde duran bedenlerimizi ayırdı ve beş adımdan fazla geriye gitti.
"Sen denizatısın." dedim bir kaşımı kaldırıp gözlerinden gözlerimi ayırmadan.
"Denizatı?" diye tekrarladı.
"Evet, aptal bir denizatı," dedim dudağımı sola doğru yavaşça kaydırarak. "Ve denizatı gökyüzüyle kavuşamaz."
Ateş boğazını temizleyip "Ama gökyüzünü görebilir." deyince başımı iki yana salladım.
"Asla kavuşamaz." diye ekledim gözlerimi gözlerinden bir süre ayırıp. Dudaklarına kayan gözlerim bedenime heyecanlanması için zorluk çıkarırken yutkunup tekrar gözlerine tırmandım.
"Sevmek için kavuşmak gerekmez."
"İmkansızı sevemezsin." dedim titreyen sesimle.
"Ben daha önce bu kadar güzel bir imkansız görmedim." dediğinde dudağım istemsizce genişledi ve ona gülümseyerek baktım.
"Yanılmışım," dedim gülümsemeye devam ederken. Tek kaşını kaldırıp sorarcasına bakınca "Sen aptal değil inatçı bir denizatısın." diyerek devam ettim.
