(Bu kitap argo kelimeler, cinsellik ve küçük yaşta okuyuculara hitap etmeyecek şiddet sahneleri içermektedir.)
"Hikayenin sonunda hepimiz öleceğiz."
Maral yapmadığı bir şey için suçlanıp okulun diline düştüğünde hayatı değişecektir. Öncesinde yakın...
İnstagram'dan Kötü Çocuklar Ağlamaz için sorularınızı okuyorum. :) Kitap için parodi hesaplar falan açılınca takipte ediyorum. Bunu söylemek istedim. Random atardım da ciddiyetimi bozmak istemiyorum.
İnstagram: burhanakgun_
Hepinizi seviyorum. Resmen 2 günde bir bölüm atıyorum. Lütfen emeğe saygı.
Fotoğrafları hazırladığı için Beyza kuşuma teşekkürlerimi buradan ileteyim. Çokçakalp.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saatler hızla yönüne akan bir nehir gibi akıp giderken hepimiz salonda oturuyorduk. Yağmur damlaları pencerelere saldırırcasına çarpıyor ve bu evin içerisinde sürekli yankı yapıyordu.
Didem telefonunu elinden iyi ya da kötü bir haber alabilmek için ayırmıyor ve ara ara umutla telefonun ekranında gözlerini gezdiriyordu. Ateş, Mahir ve Melih'e eve gelmelerini teklif etsemde Ateş'in dudaklarının arasından dökülen "Hayır." Kelimesi ikisi içinde geçerli gibiydi.
Onlar gitmeden önce Ateş gözlerini gözlerimden ayırmadan, "Bizdeyiz. Bir şey olursa ara." demişti.
Hoş aramızda sadece birkaç beton yığını vardı. Onların ardından kapıyı kapatırken acaba halen evde birisi var mı diye tereddüt etmedim değil. Fakat korkunun ecele faydası olmayacağı gerçeğiyle yüzleşince düşünmemeye çalıştım.
