(Bu kitap argo kelimeler, cinsellik ve küçük yaşta okuyuculara hitap etmeyecek şiddet sahneleri içermektedir.)
"Hikayenin sonunda hepimiz öleceğiz."
Maral yapmadığı bir şey için suçlanıp okulun diline düştüğünde hayatı değişecektir. Öncesinde yakın...
Hepinize selaaam! Bol bol yorum yapmayı unutmayın.
HEPİNİZİN BÖLÜM SONUMA BIRAKACAĞIM SORULARI YANITLAMANIZI RİCA EDİYORUM. Lütfen, bu biraz önemli.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nefesim kesilirken hızla yere doğru ilerliyordum. Ya da yavaşça mı demeliydin? Her şey resmen iki saniye içerisinde gerçekleşiyordu. İlk başta ne olduğunu anlayamıyordunuz. Sonrasında ise beyniniz yaşanan olayın ne olduğunu kabulleniyordu ve bedeniniz bir boşlukta hızla yere çakılmaya hazırlanırken çaresizce çırpınmakla yetiniyordu.
Tüm bunları az önce nefes nefese uyanıp geride bırakmış olsam da şokunu atlatamıyordum. Babamın bahsi çok uzun zamandır geçmediği için onun varlığını bile unutmuş bulunmaktaydım. Ve gerçek olmayan bir kare dizisi bile babamın kötü enerjisini tekrar hissetmemi sağlayabilmişti. Bir rüya vasıtasıyla da olsa aklıma gelmiş olması beni kötü etkilemişti.
Ateş'in hala bedenimi saran kollarını hissetmek bana güven verirken onun uyuyup uyumadığı konusunda emin olmak istiyordum. Bu durumda tek seçeceğim vardı o da ona yüzümü dönmekti. Derin bir nefes aldım. Yapabilirdim, bu kadar zor olmamalıydı. Ruhumun karanlık odalarından birinde kendini kilitlemiş olan cesaretimi aramaya koyuldum ve bulduğumu hissettiğim an yavaş, temkinli haraketlerle yüzümle birlikte bedenimi de Ateş'e doğru çevirdim.
Burnum istemeden Ateş'in yapılı burnuna sürterken gözlerim, gözlerinin harelerine takıldığında yutkundum. Onu uyanık bir halde görmeyi beklemiyordum. Bir şey söylesem mi diye kendime sorarken Ateş benden önce davranıp dudaklarını araladı.
Yeni uyanmış olmasından kaynaklandığını düşündüğüm pürüzlü ses tonuyla, "Kötü bir rüya mı gördün?" diye sorduğunda gözlerimi kapattım.
Rüyamda babamın beni bir uçurumdan aşağı itişini görmek açıkçası çokta iyi bir rüya sayılmazdı. Ateş'e cevap vermek yerine başımı aşağı yukarı salladığımda beni kendine biraz daha çekti. Şimdi yüzüm ben istemeden gerçekleşmiş olsa da onun büyüleyici kokusunun en yoğun olduğu kısma gömülmüştü.
Boynuna.
Büyüleyici aci çikolata kokusu bir şekilde bana kendini hissettirmeyi başarmıştı.
Pencereler kapalı olmasına rağmen bizim duyabileceğimiz kadar bir şiddette frenleyen arabanın sesi irkilmeme neden oldu. Fakat daha birkaç saniye geçmeden dışarıdan bizimkilerin sesini duyduğumda rahatlayıp birazdan son bulacak bu anın tadını çıkarmaya çalıştım.
Çok güzel kokuyordu.
İkimiz vardık. Ben ve o. Milyarlarca insanın arasında iki yabancıyken birbirimizi bulmuştuk. Bu bir mucizeydi veya kader. Fakat burada, onunla beraber olmak bana iyi geliyordu.
