ACIYI SEVMEK...

"KORKU"

Kaşları çatıldı. Ardından ayağa kalktı ve kolumdan tuttu. Beni dışarı çıkarıyordu. 

"Bırak kolumu"

Dedim korkuyla. Kapıdan çıkmadan önce Ömer ve Ali çıkmıştı karşımıza. Ömer yanıma gelerek kolumdan tuttu. Kendine çekmeye çalıştı ancak Doruk kolumu bırakmadı. Ali de Doruk'un yanına gelerek kolumun üzerinde ki elini tuttu.

"Bırak"

Dedi tekdüze sesle. Doruk alayla onlara baktı.

"Yolumdan çekilin"

Ali elini hızla ittirince kolum çekilmiş ve Doruk ile yeri boylamıştım. Doruk alttaydı ve elleri belimdeydi. Anlamadığım bir hızla yerden havalandım. Ömer beni kolunun altına almıştı.

"Doruk Tan bu okula sonradan geldin. Şunu bil ki uzak durman gereken en önemli iki kız İrem ve Derin"

Dedi Ali tehditkar bir sesle. Doruk ayağa kalktı ve üzerini silkeledi.

"Canım kimi isterse ona yakın olurum"

Dedi umursamazca. Bu benim dün gördüğüm Doruk olamazdı. Onu iyi biri sanmıştım. O ise...

Beraber sınıfa girdik. Ali benim sıramda oturacaktı. Ömer de İrem ile arkamızda oturacaktı. Biz oturduktan dakikalar sonra Doruk geldi ve yandan bir bakışla öne oturdu. Ali yumruklarını sıkıyordu. Omzuna yavaşça dokundum.

"İyi misin?"

Bakışlarını bana çevirdi.

"Seninle uğraşacak"

Dedi sıkıntıyla. Bir anlığına Doruk'a bakmıştı. Gözlerimi kısarak ona baktım.

"Sebep?"

"Ona karşı geldik çünkü"

Alayla güldüm.

"Ali o kim oluyor ki ona karşı gelmeyelim"

Dedim biraz sesimi yükselterek.

"Anlatacağım Rainbow'da"

Dedi. Telefonu çıkardım ve gruba girdim.

Ben : çıkışta Rainbow'da buluşuyoruz

İrem : tamam

Ömer : tamam

Umarım başımıza iş almamışızdır. Doruk şu anda beni korkutmaya başlamıştı. Ali bir şeyden emin olmadan konuşmazdı. Seninle uğraşacak derken sesi o kadar emin çıkmıştı ki...

Korkuyordum sanırım. Doruk pek tekin biri değildi. Dün kavga etmişti. Kendisinde fazla hasar yoktu ama Barın da vardı. Ya Ali ile Ömer'e de bir şey yaparsa?

Hayır Derin! Kötü düşünceleri sil aklından. Onlara bir şey olmaz.

Gün boyu Doruk'un bakışlarına maruz kalmıştık. Şimdiyse Rainbow'a doğru ilerliyorduk. Ali sıkıntılıydı. Onun bu hali beni fazlasıyla korkutuyordu. Acaba Doruk bize zarar verir miydi?

İrem her an ağlayacak gibiydi. Ömer ise tepkisizce duruyordu. Bu bizim grubumuz değildi. Biz korkmazdık. Hep eğlenceliydik. Gülerdik. Şakalar yapardık fakat korkmazdık. Ağlamazdık. Bu şekilde sıkıntı hissetmezdik.

Bir anda suçluluk duygusu boğazımı sıktı. Doruk'u ben kızdırmıştım. Ali ve Ömer'e bir şey olursa bunun sorumlusu bendim.

Koluma dokunan el beni düşüncelerden sıyırdı.

"Geldik"

Dedi İrem gülmeye çalışarak. Otobüsten inerken İrem'in koluna girmiştim. Rainbow her zamanki gibiydi. Fazla güzel. Buraya ilk kez üniversiteyi kazandığımızda gelmiştik. O gün bugündür bizim mekan sayılırdı. Başka kafeye adım atmış değildik. Kafenin sahibi Mert abi de bizi çok severdi. E artık onunla da kanka sayılırdık.