Ömer ve Ali'den saatlerce azar işittikten sonra nihayet havaalanına gelmiştik. Annemlere kavuşmama saatler kalmıştı. Bu şehirden nihayet gidiyordum. Her şeyi geride bırakıyordum sanki. Bu şehrin boğucu havasını..Yaşadığımız her türlü kötü olayı ve en önemlisi Doruk'u..
"Bu konu kapandı sanmayın eve döner dönmez ikinizde cezalısınız. 1 hafta birbirinizi görmek yok"
Ömer hala tehditlerine devam ediyordu. Saatlerdir duyduğumuz için aldırış etmeksizin başımızla onayladık.
*********
Nihayet iniş yapmıştık. Kendimi oldukça bitkin hissettiğim için ve de anneme olayları anlatacağım için İrem bizde kalacaktı. Anneme nasıl anlatacaktım. Ne diyecektim? Korkuyla kapıyı çaldım.
Kapı açıldığında annem ellerini kocaman açarak İrem ve beni kolları arasına aldı. Canım çok yanıyordu. Kim bilir birazdan olan biteni anlattığımda ne kadar üzülecekti.
"Hoşgeldiniz annem"
Dedi gülerek.
"Hoşbuldum Neslihan teyze"
Dedi İrem yorgun bir sesle.
"Gelin bakalım mis gibi yemekler hazırladım size"
Dedi annem kapının önünden çekilirken. Yavaş adımlarla içeri girdik. Bavullarımı odama bırakıp oturma odasına geçtim. Eliz koltukta oturmuş çizgi film izliyordu. Uzun süredir konuşmamıştık. Beni fark edince ayağa kalkıp bana doğru koştu.
"Dünyanın en güzel ablası"
Dedi yağcı pislik. Ona aldığım hediyeyi merak ettiği için böyle yapıyordu. Eğilerek onu Kucağıma aldım. Henüz 5 yaşındaydı ama bir tanısanız tam cadı. Saçlarımı kulağımın arkasına iterken yanağıma bir öpücük bıraktı.
"Bana ne getirdin?"
Dedi. Ona bir şey alamamıştım. Normalde birkaç gün öncesinde alırdım ancak bu sefer maalesef Doruk konusu çıkmıştı.
Eliz'in hevesini kırmak istemiyordum ama bir şey almamıştım. Üzülerek ona baktım.
"Aslında..."
Demiştim ki İrem araya girdi.
"Aslında bu sefer bir şey getirmedi çünkü seni götürmek istiyor"
Dedi Eliz'i benden alırken. Eliz merakla ona bakıyordu.
"Ne yani biz mi sürprize gideceğiz İrem"
Dedi merakla. İrem burnunu sıkarak başını salladı.
"Ablana gelince dünyanın en güzel ablası bana gelince İrem"
Dedi. Eliz kıkırdarken kucağından indi.
"O zaman size 2 gün süre iyi düşünün eğer güzel bir yer olmazsa sizin için iyi olmaz"
Dedi tehditkar bir şekilde. Onu odadan kışkışlarken annem içeri girmişti. Annemi gördükçe ağlama isteğim tetikleniyordu.
"Hadi yemeğinizi yiyin. Sonra da şöyle güzel bir kahve yapıp sohbet edelim"
Dedi. Başımızla onaylarak mutfağa geçtik. Yiyemiyordum bir türlü. Boğazıma diziliyordu her lokma.
"Anneme nasıl anlatacağım İrem?"
Dedi sessizce. Bakışları beni bulduğunda üzgün bir şekilde başını salladı.
"İnanki bilmiyorum kankacım. Neslihan teyze çok mutlu."
Dedi. Hayatımda ilk defa annemi üzecek bir şey yapmıştım.
""Lütfen yanımdan ayrılma ve intihar olayını söyleme"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACIYI SEVMEK...
Teen Fiction"Senin için ölürüm" Dedi. Yutkundum. Gözlerimin dolmasına izin vermedim. Her şey bitmişti benim için. Artık yoktu. Hiç olmamış gibiydi. Derin bir nefes aldım. "Benim için zaten öldün" Dedim. Uzun bir süre yüzüme baktı. Bir şey demesine izin vermede...
