İçim içimi yiyordu. Bir türlü uyuyamıyordum. İngiltere konusu kafama takılmıştı. Bana bundan daha önce neden bahsetmemişti ki? Yataktan kalkıp kapıyı açtım etrafta kimse yoktu. Parmak uçlarımda yürüyerek Özgür'ün odasına girdim. Düzenli nefes alışverişlerine bakılırsa uyuyordu. Tabi uyuyacak bu saatte ancak düşünmekten beyni yorulanlar ayakta olurdu. Uyandırmam mı gerekiyordu?
Of Derin çocuk yol yorgunu bırakta uyusun. Geldiğim yolu geri dönecekken Özgür uyku mahmurluğuyla seslendi.
"Derin bir şey mi oldu?"
Mahçup bir şekilde ona baktım.
"Özür dilerim ben seni uyandırmak istemedim"
Yataktan doğrulurken gözlerini ovaladı.
"Sorun değil ne olduysa otur konuşalım"
Dedi. Yanına oturdum ve gözlerine baktım.
"Aslında şu İngiltere meselesi biraz uykumu kaçırdı. Daha önce bahsetmemiştin bundan"
Dedim. Başını sıvazladı.
"Sadece nasıl söyleyeceğimi bilemedim. Tayinimi istedim ancak eş durumundan yararlanabilmem için 2 yıl evli olarak orda kalmam gerek."
Dedi. Ardından sıkıntıyla gözlerime baktı.
"Türkiye de kalman gerçekten sorun oluyor. Doruk denen pislik bir türlü düşmüyor yakandan. Belki birkaç yıl olmazsak unutur seni"
Anlayışla gözlerine baktım.
"Keşke bunu ilk benimle konuşsaydın. Annemlerin böyle duyması hoş olmadı"
"Özür dilerim ama eğer birden söylemeseydim söyleyemezdim. Hem sen istersen annenler de gelsin bizimle zaten Eliz'i götüreceğim. Eğitimine orda başlaması daha iyi olur."
Dedi. Bu kadar düşünceli olmak zorunda mıydı? Biraz daha yaklaşarak ellerinden tuttum.
"Sen mükemmel bir adamsın. Ailemi bu kadar sevdiğin için onlarla bu denli ilgilendiğin için teşekkür ederim"
Yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirerek sarıldı.
"Onlar sadece senin değil benimde ailem. Malum şurda düğüne bir şey kalmadı."
Dedi. Seçimimin ne kadar doğru olduğunu bir kez daha kanıtlamıştı. Çok yakında Derin Tunay olacaktım.
"Neyse seni de uykundan ettim. İyi geceler"
Ayağa kalktığım sırada ellerimden tuttu.
"O kadar kolay değil küçük hanım. Beni uykumdan ettin madem uykum gelene kadar benimle kalacaksın"
Dedi. Başımı Hayır anlamında salladım.
"Burda uyuyakalırsam hiç iyi olmaz"
Muzipçe güldü.
"Şurda düğüne ne kaldı bayan Tunay"
Kalbim gümbür gümbür atıyordu. Özgür de bunu fark etmiş olacakki pis pis sırıtıyordu.
"Düğün günü ne yapacaksın acaba? Umarım kalp krizi falan geçirmezsin"
Somurtarak ona baktım.
"Çok komik bay Tunay. İzninizle odama gidiyorum"
Tekrar ayağa kalkmaya yeltendim ancak o yine beni bırakmamıştı.
"Çok ciddiyim Derin uykum gelene kadar bir yere gitmeyeceksin"
Pes ederek yerime oturdum.
"Umarım annem bizi yakalamaz"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACIYI SEVMEK...
Teen Fiction"Senin için ölürüm" Dedi. Yutkundum. Gözlerimin dolmasına izin vermedim. Her şey bitmişti benim için. Artık yoktu. Hiç olmamış gibiydi. Derin bir nefes aldım. "Benim için zaten öldün" Dedim. Uzun bir süre yüzüme baktı. Bir şey demesine izin vermede...
