Uzun süredir yazasım gelmiyordu. Aslında diğer kitabıma geçiş yapmak istiyorum ama öncelikle bunu bitirmem gerekiyordu. Sanırım güzel bir final yazamayacağım. Okunma fazla fakat vote çok az lütfen hayalet okuyucu olmayın. Sevgiler
...
"Hadii toplanın selfie!"
Dedi İrem beni yanına çekerken.
"Gülümseyin"
Fotoğraf çekimimiz bittikten sonra araçlara geçtik. Gelinliğimi balık model seçtiğimden rahatlıkla hareket edebiliyordum. Özgür ellerimi ellerinin arasına aldı.
"Başardık"
Dedi gözlerime bakarken.
"Başardık sevgilim"
Dedim elleriyle oynayarak. Düğün yerine sade bir nikah tercih etmiştik. Çünkü acilen İngiltere'ye dönmemiz gerekiyordu. Yarın için biletlerimiz alınmıştı. Eliz ben ve Özgür Türkiye'ye 2 yıl adım atamayacaktık belki de.
Konvoy eşliğinde evimize daha doğrusu geçici evimize bırakıldık. Artık Özgür'ün karısıydım. Bu zorlu yolu aşmıştık.
*****
"Özgür valizleri yerleştirdin mi!?"
Uzun süre sessizlikten sonra merdivenlerden inmeye başladı.
"Hemen yerleştiriyorum hayatım"
Dedi. Yanımdan geçerken minik bir öpücük bırakmıştı yanağıma. Yolculuk başlıyordu.
"Derin hadi kızım taksi bekliyor."
Sonkez odama baktım. Hüzünlendim bir an için. Özleyecektim odamı. Ailemi. Arkadaşlarımı. Ama bir yandan da mutluydum. Yeni bir yuva kurmuştum. Artık kendi ailem vardı. Beni çok seven ve benim de çok sevdiğim bir eşim vardı.
Yavaş adımlarla aşağı indim. Annemlere sıkıca sarıldım. Ağlamamalıydım.
"Kendinize dikkat edin annem. Yolunuz açık olsun"
Annemin titreyen sesi gözlerimin dolmasına neden olmuştu. Babamın bakışları da bunu tetikleyerek beni ağlatmıştı. Eliz'in gelişi annemleri her ne kadar tedirgin etse de Özgür eğitime yurt dışında başlaması konusunda ısrarcıydı. Hem bende tek kalmamış olacaktım.
"Ablanı üzme annecim"
Dedim annem Eliz'e kocaman sarılırken.
"Üzmem annecim. Beni unutmayın olur mu? Oyuncaklarımın bazısı burda kaldı onları da kimseye verme"
Annem hafifçe tebessüm etti.
"Unutur muyum hiç seni"
Eliz'i de alarak taksiye bindik. Annem usul usul ağlıyordu. Ondan ilk kez ayrı kalmıyordum ama nedense bu beni çok etkilemişti.
"Sadece iki sene hayatım. Sonra tekrar buraya döneceğiz. Onlardan ayrı kalmayacaksın. O yüzden sil şu gözlerini"
Özgür'ün sıcak kahverengi gözlerine baktım. Huzurum onun gözleriydi.
"İyi ki seni bulmuşum"
Dedim bir anda. Özgür'ün yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşti.
"İyiki bulmuşuz birbirimizi"
Dedi. Elini sıkıca tuttum. Hayatımın geri kalanı ona aitti. Onunki de bana. Bakışları öyle güzeldi ki bir ömür göz göze kalabilirdim onunla.
"Niye bu kadar güzel bakıyorsun?"
Deyiverdim birden. Şaşırmıştı. Tuhafça bana baktı.
"Güzel bakıyor muyum bilmiyorum ama çok güzel birine baktığım kesin"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACIYI SEVMEK...
Teen Fiction"Senin için ölürüm" Dedi. Yutkundum. Gözlerimin dolmasına izin vermedim. Her şey bitmişti benim için. Artık yoktu. Hiç olmamış gibiydi. Derin bir nefes aldım. "Benim için zaten öldün" Dedim. Uzun bir süre yüzüme baktı. Bir şey demesine izin vermede...
