ARIZALI

35- Yüzük

ARIZALI

ŞEHNAZ & GÜLŞEN

BÖLÜM 35: ZAMANSIZ AYRILIK

NOT:Sonu biraz sizi şaşırtacak gibi bakalım tepkileriniz ne olacak. bol bol yorum yapınız lütfen. Hepinize keyifli okumalar dileriz. Yeni bölümde görüşmek üzere.:)

Bu arada akşam İLTİCA hikayesine de yeni bölüm gelecektir. Bekliyoruz sizleri.:):)

instagram: sehnaz.gulsenn

&&&&

Savaşmaktan kastı buysa şayet, savaşacak bir güç bırakmadıklarından fire verecekti. Kılıcını kuşanmasına kuşanmıştı ama insan kendi kılıcıyla deşilince gücünü kaybediyordu.

İnanç Gürmen delip geçen bir kılıcın kurbanıydı.

Kendinden geçer gibi olunca onu tutan Doğu'ya daha da sokuldu. "Gö...götür...beni..." diyebildi.

Elinde kalacağından korktuğu kızı kucakladığı gibi merdivenleri çıktı. Çatı katına İnanç'ı çıkardı. Yatağına uzatırken konuşması için sorular soruyordu. "Kendini nasıl hissediyorsun?" iyi değilse hastaneye götürecekti.

Yüzüne bakamadığından gözlerini yumdu ve cılız sesiyle cevapladı.

"İyiyim."

Dünya üzerinde araştırılma yapılsa ve yalanlar listesi çıkarılsa başı hep iyiyim sözcüğü çekecekti. Hep gerçeklerin önünü işgal ediyordu. Gerçeği anlatmanı engelliyor, sen bir yerden sonra programlanmış gibi iyiyim diyerek geçiştiriyordun. Doğu yalanların arkasına gizlenmesinden yana değildi. Zira ne kadar gizlenirse o kadar kaybedeceklerdi.

"Ben annem değilim İnanç."

Beni kandıramazsın demeye getiriyordu. Haklıydı da. Doğu kandıracağı adamların sonunda geliyordu. Babasının söyledikleri aklını kuşatmıştı ve İnanç henüz yüzüne bakacak cesareti olmadığından gözlerini açmadı. Görünürde sadece Doğu konuşacaktı.

"Bir yerin acıyor mu?"

Kalbinin acıdığını biliyordu muhtemelen. İnanç onu kandırmak istemedi. Avucunu kalbine bastırdı sadece. Söylenenlerden, engellerden yana kalbi kavruluyordu. Engel olacaklarını bildiği için saklamak istemişti. Döndüklerinde onları pişman edeceklerini bildiği için kaçamak yapmayı bir yerde istememişti. Aslında sonuçları az çok kestirmişti.

Lakin böyle olması gerekiyor muydu?

Doğu ile bir ilişkiye başlamasının ne gibi bir yanlışı oluyordu? Batu'nun kalbiyle yaşıyor diye onun duygularıyla yaşamıyordu ki! İnanç'ın hisleri Doğu için kuvvetli bir ateşti. Sönmeyeceğini kendisi kadar aileleri de biliyordu.

"Yarın Muzo'nun yanına götüreceğim seni. Bende Ertu'nun yanında kalırım. Madem bizi kabul etmiyorlar. Bize engel olmaları için buradan gideceğiz."

Duygularına hep yenilen, birileri üzülmesin kırılmasın diye hareket eden İnanç, sadakatsizlikle suçlanmıştı. Bugün onları düşünmeyecekti. Buradan gidecekti. Madem babasının evine toparlanmak için gitmesi sadakatsizlikti, o zaman o kadar uzağa gitmeyecekti. Zaten giderse Doğu ile beraber olmasına izin vermeyen babasıyla da araları bozulacaktı.