ARIZALI

57 - Deli Kadın

Not: İnstagram üzerinden bir anket yapıldı. Size her daim İnstagram adresimize gelin dememizin sebebi bu. Anket sonucu bölümü partlara ayırdık. Bir ve iki part şeklinde gelecek. İkinci part Kuma'nın ilk özel bölümünden sonra geliyor. Bilmeyenler için duyurmuş olalım.

Ben neden yorumlarınızı göremiyorum? Kör oldum galiba... Ya da siz okuyup yorum atmadan, bir vote kondurmadan gidiyorsunuz. 🤭
Siz nasıl yeni bölümleri istiyorsanız ben de yorum istiyorum. Hem de bol bol! Elinizi korkak alıştırmayın. (Gücenirim size, 2. Partı bir sene sonra atarım ha!)

Afiş için @aniotsmierci 'ye teşekkür ederim. Güzel parmakları hem böyle afiş hazırlıyor hem de Temassız adlı güzel bir hikâye yazıyor. Okumanızı tavsiye ederim.

Duyurular ve bilgiler için takip et:

İnstagram @sehnaz.gulsenn

57.Bölüm / 1.Part

Senden bebeğim olsun istiyorum...

Yitirdiğimi sandığım her şeye yeniden daha güçlü, daha berrak haliyle sahip oldum. Kaybetmeyi göze aldığıma inanamıyorum. Beni neden bundan mahrum bıraktılar?

İnanç Gürmen kalbine indirecek bir direktifte bulunmuştu. En yanlış anda, kendini en savunmasız hissettiği noktada onu durduruyordu.

"Bebeğim yüreğime indirmek mi istiyorsun?" derken sesi titrek, bakışları korku doluydu.

"Doğu..." diyerek kuru kuru yutkundu. Acı ve zevkin karışımı aklını almadan bir şeyden emin olmalıydı. Hayatlarını değiştirecek bir sürprizle Şevval gibi karşılaşmak istemiyordu.

"Korunacak mıyız?"

Nefesini geri üfleyen Doğu acemice gülümsedi. "Yüreğime indi lan!"

İnanç ne için korktuğunu biraz geç anladı. Fakat durdurmak için de geç kalmışlardı.

"Senden bebek istediğimi söylediğim için korkuyor musun?" köprücük kemiklerinin üstünü başparmağıyla okşadı. "Sen istemediğin sürece hiçbir şeyi zorla veya hilekâr yollardan yapmayacağım İnanç."

"Korkmuyorum sadece daha erken..."

Elbette korunacaklardı. Onu ağlatacak bir kelimenin sebebi olmaya kıyamazken, nasıl bebekle büyük bir sorumluluğun altında bırakacaktı?

Doğu içinde hareketsiz durmak için verdiği mücadeleyi kaybetti. İnleyerek ağzını ağzıyla kapattı. Ateşli öpücüğüyle içine ağır ağır girerek kadının ona sımsıkı sarılmasını sağladı.

Dudaklarından birkaç saniyeliğine koptu. Acı ve zevkin birbirine harmanlandığı yüzünü hayranlıkla izledi.

"Seni kazanma pahasına kendimi hiçe sayarım. Benden sakın korkma."

***

Mutlu olmayı istemekle geçirdiği süreler son bulmuştu. Sıcak bir yatakta, zarif bedenin her zerresine sahip olmuştu. Kimselere hesap vermeden ve korkmadan... Her saniyenin tadına vararak... İlk ve sonmuş gibi hassasiyetle...

O kadını incitmemek için kendinden büyük ödünler vermişti Doğu Üzeyiroğlu.

İnanç, tatlı uykusundan henüz uyanmıştı ve kollarında kıpırdamaksızın duruyordu.

"Günümüz aydın olsun mu?" diye bir dolu gülümsedi Doğu. Uyku dolu gözleriyle onu izleyen kadından kendini alamıyor, saçlarını okşarken içi gidiyordu. Bu günü öyle çok hayal etmişti ki. İnanç tamamıyla onundu.