You'll Broke My Heart (Completed)

Chapter 32: Group Activity

Ilang buwan na kaming cool-off ni Ethan at sa loob ng ilang buwan na 'yon sinusuyo n'ya ako pero binabalewala ko lang 'yon dahil sa tuwing sinusuyo n'ya ako lagi ko naman nakikita na kasama n'ya si Ara.

Sa ilang buwan na din 'yon naging misarable ang buhay ni Ara sa kamay ng mga kaklase ko minsan na nilang binuhusan ng juice si Ara matapos nilang gawin 'yon pinagtawanan nila si Ara sinabi ko ng tigilan na nila 'yon pero nagalit sila sakin at mas lalong lumala ang ginawa nila kay Ara.

Nilagyan nila ng red ballpen ang upuan ni Ara at pagtayo ni Ara para syang may tagos kahit na halata naman na ballpen 'yon. Ang tanging kakampi n'ya si Ethan laging pinagtatanggol ni Ethan si Ara kaya naman lalong lumaki ang ulo ni Ara nagpaapi ng nagpaapi habang si Ethan todo rescue naman.

Minsan tinawagan ako ni Nat at pinapapunta sa locker dahil pinapakuha n'ya ang libro sakin dahil masunurin ako sinunod ko ang sinabi n'ya at aksidente naman na nakasabay ko pa si Ara ng kukunin ang libro ni Nat narinig kong sumigaw si Ara at ganon na lang ang gulat ko ng makitang panay basura ang loob ng locker n'ya. Tumingin s'ya sakin ng masama pero nagkibit-balikat lang ako sa kanya and boom! Nagkasalubong kami ni Ethan at ayun na nga galit na naman s'ya sakin at dinaanan lang n'ya ako nakaramdam ako ng sakit.

Pero hinayaan ko 'yon dahil nasanay naman ako sa ganon trato n'ya kaya naman sa sobrang pagkainis ko hiniwalayan ko siya dahil hindi ko na kaya ang trato n'ya sakin parang nawawala na ang pagsuyo niya sakin.

Umiyak siya ng araw na 'yon pero hindi ko magawang bawiin 'yon sa kaniya at halos magilitan ko na ang sarili sa ginawa ko sa kaniya.

Pumikit ako at inaalala ang araw na 'yon. Araw na tuluyan na nawala na siya sakin.

                          FLASHBACK

To: Love
Magkita tayo.
Message Sent!

Hanggang ngayon hindi ko parin naiiaalis ang pangalan niya sakin parang ayoko pang tanggalin 'yon kaya hindi ko tinignan pero ngayon parang magagawa ko ng tanggalin dahil napagdesidyunan ko na hiwalayan na siya hindi ko na kayang makitang kasama niya si Ara kahit na kasalanan ko naman talaga.

Sa tuwing nakikita kong kasama niya si Ara mas lalo akong nasasaktan mas pinili pa niya sakin si Ara keysa sa akin.

Nagring ang cellphone ko at agad na sinagot ang tawag ng makitang si Ethan 'yon.

"Hello?"sagot ko sa tawag niya.

"Saan tayo magkikita? Makikipag-ayos ka na ba sakin?"may bahid 'yon ng tuwa pero hinayaan ko lang siya.

"Sa rooftop ng hospital ni papa magkita na lang tayon don hihintayin kita ng 8pm don"walang emosyon na sabi ko sa kaniya. Narinig ko ang pagbubuntong hininga niya.

Hindi ko na hinayaan na sumagot pa siya pinatay ko na agad ang linya. Nanggilid ang luha ko hindi ko alam kung kakayanin ko pero para sa puso kong wasak gagawin ko ang lahat mabuo lang ulit 'to.

Sa tuwing malungkot naman ako palagi naman nandyan si Airon ang mga kaibigan ko para mawala ang sakit na nararamdaman ko. Minsan nga iniisip ko bakit kaya hindi na muna ako nagpokus sa sarili ko at sa anak ko? Bakit kaya hindi ko muna unahin ang mga kailangan ko para sa buhay ng anak ko at kay mama?