I'm you're hope, You're my hope ✔ [#WattyS2020]

79~

*Verleden van de ouders van Hope, Jack, Lary en Parel* *Deel 5*

En toen waren de hoofdpersonen geboren. Een jaartje verschil was er tussen hun.
En daar zaten de ouders: met z'n achten onder elkaar: hoe gaan we ze noemen?
Jij gaat denken: ah joch. Boeien. Bedenk een leuke naam.
Maar vergeet niet: ze zijn de nieuwe opvolgers. Er moest een betekenis komen in hun namen.

"Ik heb een idee..," zei Cornelius. "Waarom bedenken we geen namen met een speciale betekenis?"
"Nee," antwoordde Lucija. "Ik wil een bijzondere naam."

Uren zaten ze na te denken tot Lavella met een idee kwam.
"De rijken hebben allemaal geen namen!"
"Ja? Dus?" antwoordde Mila.
"Als we nou als opvolgers elk rijk een naam geven en onze kinderen ernaar vernoemen. Maar dan zouden ze snel achter komen wat hun namen zijn.
Dus zodat ze het niet door gaan hebben gaan we de rijkennamen zo maken dat er een naam in kan zitten."
"Hoe verzin je zoiets?" vroeg Cornelius vol verbazing. "Zelfs ik kan er niet op komen!"

Zo gezegd zo gedaan. Elk mocht een rijkennaam verzinnen. 
Hapone
Jokarick
Lunary & Perlshaw.

Hope
Jack
Lary en Parel.

Een jaar ging voorbij. Lucija vond het maar niks hier in het grot. Ze wou privacy. Ze waren wel vrienden maar je kan je kinderen niet altijd hier houden.
Ze bood de andere aan om terug te gaan naar haar dorpje en daar te gaan wonen.
Zo heeft iedereen zijn eigen huis.
En daar waren ze het mee eens. Ze verhuisden naar haar oude dorpje.
En even leek het rustig te worden. Niemand bezocht het, het zag er verlaten en eng uit. Maar de kinderen werden ouder en vonden het geweldig. 

Tijd verstreek. De kinderen konden al met kleine stapjes lopen. Het was geweldig. Maar niet voor lang. Cornelius haar vrouw stond vaak op wacht buiten. Op een dag hoorde ze iets. De stemmen van de soldaten.
Ze rende zo snel mogelijk terug en vertelde het hun. En wéér moesten ze vluchtten. Het was lastig, hun kinderen waren nog zo klein. Je moest voor ze voeden, ze warm houden en met ze spelen. En je moest ook voor jezelf zorgen.
Daar hadden ze geen tijd voor. Van dorp tot dorp. Ze ver als ze konden. Maar dit kon niet voor lang.
"We moeten splitsen," zei de man van Lucija.
"Wat?" riepen de vier uit. 
"Dit kan niet. Als we samen zijn, moorden ze ons samen uit. En onze kinderen. Als we splitsen is het kans op overleven groter." 

Ze konden wel janken, maar hij had gelijk. Het deed pijn, ze moesten elk hun eigen pad nemen. De vier vrienden, Lucija, Lavella, Mila en Cornelius. Ook hun partners waren aan elkaar gehecht. Met pijn in hun hart vertrokken ze allemaal een ander kant op. 
Voordat ze uit elkaar gingen temden ze een vogeltje. Het vogeltje zou berichten doorsturen en zo hadden ze nog een beetje contact.

En weer verstreek er tijd. Ze stuurden elkaar brieven. Elk van hun had een veilig plek gevonden. 
Maar Lucija niet. Ze besloot met haar partner en kindje in een leeg huis te gaan wonen. Maar zo veilig was het daar niet. Mensen hier waren criminelen of erg arm. De lege huis was ongedeerd maar de rest niet. Elke dag klonken er schoten. 
En terwijl Lucija met haar partner en kindje vol angst woonden waren de rest veilig bij elkaar.
Zo stuurde Mila op een dag een brief dat ze terug ging naar een van de dorpjes en liet daar aanwijzingen liggen. Hun kinderen moesten hoe dan ook bij elkaar komen.
Net zoals hun.

Maar het ging niet zoals gepland.
De legers kregen de brieven in hun handen en wisten waar Lucija woonde. Ook kwamen ze achter de rijkennamen en de naam van hun kind. Hope.

En de brief kwam aan...

'Lucija, missie is gefaald. Ze hebben de rijkennamen en jouw dochters naam, Hope. De andere hebben ze nog niet en dat is dan voor nu. Ik weet dat ze er achter zullen komen. Daarom zal een van ons met opzet moeten dood gaan, zodat ze gaan denken dat we allemaal zijn omgekomen.
Het risico is en blijft dat ze opzoek gaan naar Hope.
Het spijt me, we moeten dit doen...
Met JPL gaat het goed..

Voor nu, zorg dat dit boek en sleutel veilig worden opgeborgen. Over paar dagen komen we naar je toe en we zullen het maar moeten wagen...

-Mila'

Als je alle delen goed hebt gelezen zal je begrijpen welke boek.
Dat is waar de brief lag. Ze hadden namelijk tientallen brieven geleden afgesproken om al hun geheimen in boeken te stoppen. Brieven, uitleg. Geheimen.

En toen...