52~

148 5 2
                                    

*POV leider van Hapone*

Ik zat nogsteeds op mijn plaats terwijl iedereen wegliep. Even moest ik beseffen wat er allemaal gebeurd was en wat er nu gebeurd. 
Ik keek om en zag de leider van Jokarick versteld staan, niet wetend wat die moet doen. Maar ik kon het al voorspellen; wat voor idee hij nu ook krijgt, het zal niet goed zijn. Met snelle stappen liep ik naar hem toe.
"Gaat het?" Langzaam richtte hij zijn blik naar mij. Zijn angstaanjagende blik zorgde voor kippenvel.
"Ik verklaar nu officieel de oorlog."
"W-Wat?" Gechoqueerd keek ik hem aan. Niet weer de oorlog! "Misschien moet u er is goed over nadenken.. dit is niet de juiste beslissing.."
"Oh dit is juist de beste beslissing die ik kan nemen. Mensen uit JOUW rijk hebben me voor schut gezet en ik zal ze betaald nemen."
"Als je het waagt!"
"Hah," grinnikte hij. "Jij en Perlshaw zijn niks vergeleken mij en Lunary. Jullie gaan verliezen en jullie zullen smeken voor jullie leven." Ik baalde mijn vuisten maar in plaats hem te slaan liep ik weg en liet hem alleen. Ik liep snel en haalde de mensen in.
"Xavier, Xavier!" De mensen stopten en Xavier keek om. 
"Ja mijn heer?"
"Rennen. Jullie moeten RENNEN. Hij verklaarde de oorlog en God weet alleen wat er met ons zal gebeuren als we hier niet weg zullen komen!" 
"Is er iets wat ik nog kan doen?"
"Ik wil dat je Hope zoekt. Let op je veiligheid en zorg dat je veilig bij Hapone aankomt met de rest. Als je eraan komt en ik er niet ben, ga jij taken verdelen en bevelen geven. Houd iedereen veilig, vooral Hope en de rest. Oh en nog een ding, ik wil dat je Josephina in een van de kamers houdt als je in Hapone bent. EN NU GAAN!"
Zo gezegd, zo gedaan. Iedereen rende voor hun leven, niet wetend wat hun lot zal zijn. Zullen ze onderweg dood gaan? Zullen ze een geslachtsdeel kwijtraken? Zullen hun familie, gezin in gevaar zijn? Niemand weet het. 
Ik liep zo snel mogelijk naar 't kasteel. Ik had mijn wapens verborgen in mijn kleding. 
Ik wist dat het een slecht idee was om naar Jokarick te gaan. Maar niemand had dit kunnen voorspellen. 
En ik weet dat Hope zichzelf de schuld zal geven. Ik weet niet eens wat er nu allemaal aan de hand is daar. Wat een waardeloos leider ben ik.
Maar de moed geef ik niet op. Ik zal naar 't kasteel gaan en mijn volgelingen oproepen. 

Want niet alle bewakers zijn aan de kant van de leider van Jokarick >:)

I'm you're hope, You're my hope ✔ [#WattyS2020]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu