I'm you're hope, You're my hope ✔ [#WattyS2020]

36~

*POV Hope*

"KOM NU NAAR BENEDEN OF WE HALEN JE NAAR BENEDEN!"
"Ik kies voor de tweede optie," riep ik. De zon was al bijna helemaal onder en ik zat nogsteeds in de boom. Ik vond het zelfs een beetje grappig. 
Maar ik ga niet van de boom af. Ik ga mezelf niet laten pakken door hun. Of tenminste, dat ga ik proberen. Het liefst ga ik nu meteen naar Jokarick, hoe ver het ook is en maak degene af wie Jack, Parel en Lary hebben meegenomen. Maar dat gaat een beetje lastig als je in een boom zit en geen enkel kant op kan. 

Uiteindelijk kwam een hele knappe jongen aan. Hij had bruin haar die matchten met zijn ogen. Hij keek me doodserieus aan en pakte de boom stevig vast. Hij fluisterde wat met de andere terwijl ik ongeïnteresseerd voor me uit keek. Ik wierp mijn blik naar mijn pols. Mama's cadeau is gelukkig niet stuk gegaan. Horloge zonder wijzers. 
'Beloof me dat je de deur niet zal openen wat er ook gebeurd en als er iets gebeurd heb je dit'. 
Ik weet nogsteeds wat ze zei. Een van de laatste dingen. Maar tot de dag van vandaag snap ik niet wat ik ermee moet. Het is ook niet dat ik mijn best deed om het te begrijpen... 

Ik voelde de boom trillen en keek naar beneden. De jongen begon op de boom te klimmen maar was niet zo goed als ik. Sommigen probeerden hem te helpen omdat hij niet zo sterk was. Ik zuchtte. Wat een tijdverspilling. Al komt hij naar me toe kan ik hem zo omver duwen. 

Hij kwam met moeite steeds dichter. Ik zag de zweetdruppeltjes op zijn gezicht naar beneden glijden. Kort grinnikte ik. 
Wanneer hij een tak van van mij vandaan was richtte ik mijn voet op zijn hand. Hij had het niet verwacht (wat dom was) en bevroor. 
"Je weet dat als ik nu mijn voet tegen jou hand druk, dat je valt he?"
"A-A-Alsjeblieft..." Ik zuchtte. Zo'n knappe jongen, jong en al. 
"Of je gaat nu naar beneden of je VALT naar beneden." Plots, heel onverwacht, pakte hij mijn voet vast en begon te trekken. Hij was sterker dan ik dacht en voelde hoe ik steeds van de tak gleed. Met mijn andere voet begon ik te schoppen en hij liet los maar pakte met zijn ander hand weer mijn voet vast. 
Voor het eerst in mijn leven maak ik een boomgevecht mee. 
Nu had hij met zijn beide handen mijn voet vast dus ik slingerde t heen en weer. Hij leek zijn balans kwijt te raken en ik wist dat hij het niet lang zou volhouden. 
Dus ik begon met mijn andere voet te schoppen en tegelijkertijd met de ander te slingeren. Ha, die gaat zo vallen. 

De tak waar die zat brak en hij was klaar om te vallen. Maar hij liet mijn voet niet los (wat ik totaal niet had verwacht) en ook mijn tak brak. Onder hem zaten geen takken maar bij mij helaas wel. Ik kwam tegen een paar aan en kon nog net een vastpakken.
Jezus dit duurt te lang. Ik liet me vallen en hij liet me los waardoor ik mijn kans meteen pakte. Ik rende zo hard als ik kon richting de uitgang. Ik was uitgeput, had een droge keel en een knagende buik. 
Ik had mijn concentratie verloren en zonder het opgemerkt te hebben werd ik langzamer. 
Twee sterke armen pakten me bij mijn arm. Later werd mijn andere arm ook gepakt en ik was machteloos. 

Ik was gepakt..