I'm you're hope, You're my hope ✔ [#WattyS2020]

97~

*POV Hope*

Toen de mannen met hun paarden weg waren liet Elias me eindelijk los. Ik keek hem vies aan.
"Wat ben je toch van plan?" 
"Dat ga je vanzelf zien," zei hij lachend. "Ga maar naar de hut. Ik neem dat je straks niet in slaap wil vallen tijdens de 'plan'." Ik antwoordde daar niks op en ging naar de hut. Ik liep naar het bed en ging weer liggen. 
Wat zou zijn plan zijn? Hij lokt Jack en de andere hiernaar toe. En dan? Is die van plan om voor mijn ogen hun te vermoorden of mij te vermoorden?
God, ik weet het niet...
Mijn hoofd deed pijn. Ik deed mijn ogen dicht en probeerde in slaap te vallen. Maar het lukte niet. Ik was bang, nerveus. 
Zo bang voor wat er straks zal komen.. 

...

Mijn ogen gingen wijd open. Op een of ander manier viel ik toch in slaap..
Ik keek uit het kleine raam. De timing was goed, want ik zag de paarden terugkeren. De zon ging al onder.
Ik stond op en drukte mijn oor tegen de deur, in hoop om iets van het gesprek op te vangen.
"Mijn heer, we hebben de boodschap doorgegeven zoals u ons hebt gevraagd."
"Mooi. Zeiden ze nog iets?"
"Nee. Ze waren slechts verbaasd dat ze weer terug moesten keren naar de hut.
Maar ik weet zeker dat uw plan zal werken." 
Er volgde een stilte. Daarna hoorde ik Elias grinniken.
"Straks zal ik over alle rijken heersen. Zal iedereen voor me knielen en degene wie dat niet doen zullen onthoofd worden. Die tijd zal snel komen.
Mijn plan zal hoe dan ook werken. Heb het hele leger opgeroepen?" Mijn hart leek wel in te zakken. Hele leger? God.. Elias zal wel duizend man hebben terwijl Hapone maar.. een stuk of honderd man met zich meeneemt. Of tenminste, dat denk ik. 
"Ja meneer. Heb doorgekregen dat er hier en daar geweld werd gebruikt. Maar alles is onder controle."
"Mooi. Je mag nu uitrusten. Ik wil hoe dan ook uitgeruste soldaten klaar staan." Het gesprek leek hier te eindigen. Ik liep weer terug naar mijn bed en keek hoe de zon onderging. De hemel was geel en oranje gekleurd. Zo mooi.. 
Wat zou Jack nu doen? Zou hij een plan hebben bedacht om dit te winnen? 
Ik keek opzij en zag een mes op de tafel liggen. Een gek gedachte kwam in me op.

Wat als ik mezelf dood zou maken?

Dan zou het niet volgens Elias zijn plan gaan. Zou hij dan verliezen? Hij zou vast erg kwaad reageren. 

Nee... Ik schudde de gedachtes weg. Ik.. kan het niet doen. Mijn baby zal dan ook sterven. En al ben ik dood dan zal Elias mijn lichaam aan de andere laten zien.
Een soort afleiding om ze daarna allemaal af te maken.
Ik moet... sterk blijven. Mama.. zei dat ik de hoop niet kwijt moest raken. Dat ik mezelf niet kwijt moest raken.
Ze zullen.. Vast teleurgesteld zijn als ik nu zelfmoord zou plegen. Dan zou dit allemaal sowieso voor niks zijn. Kon ik net zo goed vanaf het begin al dood zijn.
Dan zou alles veel simpeler zijn geweest.
Maar ik bleef leven. En dat moet ik nu ook doen, zolang het maar kan. 

Ik ging liggen en sloot weer mijn ogen. Ik hield mijn buik stevig vast. Zolang jij het maar overleefd.. Jij en de rest, ben ik al blij. Zolang jij maar niet met mij meesterft zal alles goedkomen. Als ik morgen dood ga en jij mij niet zal hebben zal je wel Jack hebben.
Ik.. wil niet dat ze ook jouw leven afnemen noch dat je een wees wordt.
Zoals ik. Ik wil dat je alle liefde en aandacht krijgt die je nodig hebt.
Als je ouder wordt zal papa je vast vertellen over de geschiedenis van de rijken. Over mij, over de andere.
Je zal misschien een beetje verdrietig zijn maar het komt wel goed.
En de horloge die ik nu draag zal ook van jou zijn. Het enige wat ik.. naast mijn liefde kan geven. 

Ik hou van je, mijn baby, mijn liefde..