The King Of My Heart

Part -23(💝)

ရိေပၚ ပဲေခါက္ဆြဲစားလို႔ကုန္သြားတာေတာင္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ လုပ္စရာရွိတယ္ဆိုျပီး ထြက္သြားလိုက္တာ အခုထိ သူ႔ေ႐ွ႕ကို ျပန္မေရာက္လာေသး။

လက္ပတ္နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၆နာရီ ၃၅..

အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ သူေ႐ွာင္းက်န္႔နဲ႔ ဆက္ေနခ်င္ေသးေပမယ့္ ၾကည့္ရတာ သူ႐ွိေနတာ က်န္႔ေကာေနရခက္ေနလားမသိပါဘူး။

အင္း....သူျပန္မွျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္ပါတယ္...

ေတာ္ၾကာ က်န္႔ေကာရဲ႕အနားယူခ်ိန္ေလး သူေျကာင့္နဲ႔ပ်က္စီးေနပါဦးမယ္...

ဒီေန႔အတြက္ေတာ့..က်န္႔ေကာနဲ႔ အခုလိုအတူ႐ွိၿပီးၿပီဘဲ

ေတာ္ၿပီေပါ့...ရိေပၚရယ္...မင္းအရမ္းႀကီးေလာဘမႀကီးသင့္ဘူးေလ
.
.
ဝမ္ရိေပၚဟာ ျပန္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ထိုင္ေနရာကထလိုက္သည္။

သို႔ေသာ္ အခ်ပ္နွစ္ဆယ္ေလာက္ရွိတဲ့ DVDေခြေတြကိုကိုင္ျပီး ထမင္းစားခန္းထဲကို ဝင္လာတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေၾကာင့္ ျပန္မလို႔လုပ္ေနတဲ့ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ အစီအစဥ္ဟာ မေအာင္ျမင္လိုက္ေပ။

'ရိေပၚ...စားၿပီးသြားၿပီလား'

'ဟုတ္...က်န္႔ေကာ ဒါနဲ႔ က်န္႔ေကာလက္ထဲကဘာေခြေတြလဲ'

'ေအာ္...သရဲကားေတြေလ'

'ဟမ္..သရဲကား အဲ့အေခြေတြအားလံုးလား'

'ဟုတ္တယ္ေလ..ဘာျဖစ္လို႔လဲ
ေၾကာက္လို႔လား'

'မေၾကာက္ပါဘူး က်န္႔ေကာကလည္း ဘာလို႔ေၾကာက္ရမွာလည္း'

'အင္း...အဲ့ဒါဆို ရိေပၚအခ်ိန္ရေသးတယ္မဟုလား
အကိုနဲ႔ သရဲကားတစ္ကားေလာက္ၾကည့္ရေအာင္... အကိုမၾကည့္ရေသးတဲ့တစ္ကား႐ွိတယ္.. ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာတယ္'

ေ႐ွာင္းက်န္႔က သူလိုခ်င္တဲ့ေခြကို႐ွာရင္း ေတြ႔တာနဲ႔ TVသြားဖြင့္ၿပီး အေခြထိုးေနၿပီ။

ရိေပၚကေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔လုပ္သမ်ွကို မမွိတ္မသုန္စိုက္ၾကည့္ေနရင္း နဖူးစပ္ေတြမွာေတာင္ ေခြၽးစေလးေတြထြက္ေနသည္။

သြားၿပီ....ငါးပါးေတာ့ေမွာက္ၿပီဘဲ...

သရဲေၾကာက္တတ္တဲ့ငါက အခုေတာ့ က်န္႔ေကာနဲ႔အတူ သရဲကားၾကည့္ရေတာ့မယ္။