Kurtulmuştu işte Ahsen sonunda doktor olmuştu. Ama atladığı bir şey vardı onun hikayesi yağmurdan kurtulup doluya tutunmak gibiydi. Babasından kurtulmuş ve asla kimsenin cesaret edip yanına yaklaşmadığı Miran ağaya tutulmuştu. Ne olucaktı sevebilece...
'İnsanın en büyük hatası SEVMEKdeğil, sevmeye layık olmayan birinden SEVİLMEYİ beklemek..!'
Keyifli okumalar 😊 ..................
Sabah erkenden uyanıp hemen üzerime havuç pantolon ve beyaz siwit giyindim. Miran erkenden çıkmıştı işinin olduğunu söyleyip. Siyah deri ceketimi giyinip saçlarımı bol bir şekilde ördüm. Hafif makyaj yapıp çantama gerekli malzemelerimi koyup aşağı indim. Direk mutfağa gittim, ayşe abla kahvaltıyı hazırlıyordu.
-"Günaydın abla acelem varda bana hemen bi sandiviç yaparmısın?"
-"Tamam kızım hemen hazırlarım"
Ayşe abla sandiviç hazırlarken bende bir bardağa süt koyup içtim.
-"Al kızım"
Poşedi alıp dışarıya çıktım, araba hazır şekilde bekliyordu. Hemen bindim telefonumdan bir siteye girip kafamdaki planı yürürlüğe sunmuştum. Büyük bir keyif ile arabadan inip hastahaneye girdim. Bu gün 3 tane ameliyata gireceğim için hemen ilk olarak düşerken dirseğini vuran bir kız çocuğuyla başladım. Dağılmış dirseğine platin koyup vida attım. 2. Ameliyatta ise bir kalp hastası vardı pili bitmiş yeniden pilini taktım. Son olarakta beyin ameliyatı vardı. Beyninin alt köşesinde bir tümöre raslanmıştı.
-"Zeynep hemşire bu ameliyat bizi zorlayacak gibi sanki"
-"Üstesinden geliriz hocam"
-"O zaman başlayalım matkap"
8 saat süren ameliyatım ile sonunda bitirmiştim. Saat 9 da girdiğim ameliyathaneden akşam 10' da çıkmanın yorgunluğundan dolayı hemen hasta yakınlarını bilgilendirip odama geçtim. Üzerimi değiştirip çantamı almam ile gürültüyle açılan kapımla gelene baktım Mirandı.
-"Bunu senmi yollattın?"
Sabah ki gönderttiğim süprizimi soruyordu.
-"Evet"
Yüzümdeki gülümseme ile ona bakarken bir tepki göremedim. Yavaş yavaş solan suratımla bakarken bir anda bağırmaya başladı.
-"Baba oluyorum baba oluyorum lan!"
Heme gelip beni kucakladı ve döndürmeye başladı. Yüzüme yayılan geniş gülümseme kahkahaya dönüşmüştü.
-"Miran tamam sakin ol biraz"
Beni dikkatlice yere indirip hemen telefonunu çıkardı.
-"Mert evdekilere haber ver torun geliyor Ahsen hamile yarın kurbanlar kesilsin ihtiyaç sahiplerine dağıtılsın"
Karşı tarafı dinlemeden kapadı telefonu. Gözlerindeki ışıltılar ile bakıyordu bana. O mutlu oldukça bende mutlu oluyordum.
Göz kırpıp önüne döndü, etrafa baktığımda mardin çıkışına ilerliyorduk sanırım. Sonunda bir dağ evine gelmiştik. 2 katlı bir evdi bahçesinde hamak vardı. Ayrı yetten de bir kapalı çardağı ile tatlı duruyordu. Evin çatı katındaki odada boydan bir cam ile hoş bir hava katıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
