ÖZEL BÖLÜM

18.3K 871 119
                                    

-"Asla anlamayacak insalara anlatmayın derdinizi"

Keyifli okumalar 😊
.....................

Ne kadar zormuş hayat meğersem babamın söyledikleri haklıymış. İnsanlara iyilik yap ama sakın belli etme kimseye karın bile olsa. Araf, Barış, Vuslat hepsi mutlu bir yuva kurmuştu kendilerine. Annem ve babam'ın büyük aşkları tüm Mardinin diline düşmüş. Annemin çabaları ile kız çocuklar okumaya başlamıştı. Kadınlar değerliydi artık. Babam evlendikten sonra ağalığı bana bırakıp kenara çekilmişti. Hala dik duruşu uzun boyu ve geniş vücudu yerindeydi. Annem ise mavi gözlerinin kenarları hafif kırışsada zayıf ve hiç yaşlanmamıştı. Biz onların gözünde hala 5 yaşında olsakta çocuklarımız bile olmuştu. 2 yaşındaki küçük prensesim Asel tüm sertliğimi öfkemi yerle bir etmişti. Yeni çıkan 2 tane ön dişleri ile sevimlice gülüyordu her zaman heleki o yanaklarında oluşan çukurlara tapıyordum resmen.

Kardeşini kıskanan 7 yaşındaki Ferzan ise tam babama benziyordu. Duygularını asla belli etmiyor ve ne kadar kardeşini kıskansa'da koruyordu. Araf'ın eşi  Aslı ise hamileydi, Barış yeni evlenmişti daha. Bize göre hala küçük olan kardeşimiz Vuslat'in ise oğlu vardı 5 yaşında.

-"Baba al şu kızını başımdan"

Ferzan'ın sesiyle sedirden kalkıp minik kızımı kucağıma aldım.

-"Ferzan o senin kardeşin ona karşı güzel davranmalısın"

Ferzan arkasını dönüp annesinin yanına gitti.

-"Anne ben babaannemin yanına gitmek istiyorum"

Eslem bana bakınca kafamı olumlu anlamda salladım. Annemgil çiflikte kalıyorlardı.

-"Tamam paşam gideriz ama önce yemek yemelisin"

Araf merdivenlerden inip Ferzan'ın yanına gitti.

-"Aslan parçası gel bakalım buraya"

Ferzan bana bakıp amcasının kucağına gitti. Araf anlamıştı demekki ne desemde ikna edemiyordum.

-"Amca biz çifliğe gidecez biliyormusun"

-"Gideriz amcam ama baban ile böyle küs-"

-"Babam ile konuşmak istemiyorum amca lütfen ısrar etme"

Gözlerimi devirip sedire oturdum.

-"Eslem hazırlanın gidelim akşam olmadan"

-"Tamam ağam"

Konak kapısı açılıp içeri koşarak giren ablamın oğlu Miran ile yine ne halt yedin bakışı attım. Ablam oğluna babamın ismini koymuştu ama pek babama benzemiyor orası ayrı.

-"Dayı kurtar beni annem gebertecek bu sefer"

Annemgilin bekarken teyzemgil ile durduğu konağı ablamgil için ayarlamıştık.

-"Yine ne yaptın bakalım"

-"Ya okulda bi kız var bi görsen muhteşem bir güzelliğe sahip tabi sevgilisi vardı bana gelip sen kimin sevgilisine bakıyon diye atarlanınca indirdim burnuna kafayı. Anam duydu en son oklava ile geliyordu."

-"Afferim lan iyi yapmışsın ben ablamı sakinleştiririm merak etme aslanım benim"

Berat yanımıza gelip Miran'ın ensesine vurdu.

-"Sen Azat dayına bakma kavga ile adam olunmaz aslanım"

Barış asla değişmemişti annemin dediği gibi hep arayı bulan olmuştu.

DOKTOR HANIM (TÖRE) "Tamamlandı"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin