2.Bölüm

66.5K 2K 139
                                    

Medyada Eda var.

Keyifli okumalar 😊
............

Zorla güzellik olmuyor. Ama babam zorla güzellik olsun diye çabalıyordu. Kendi borcu için kızının hayatını mahfeden bir baba. Ne kadar gülünç deyilmi. Ne kadar zavallı bir haldeyim çok isterdim okumamı isteyen bir babam olmasını. Ama olmuyor işte insan ailesini seçemiyor. Eğer seçebilseydim cidden babamı istemezdim. Annem bile ben doğmadan canımı kurtarmış. Benden vazgeçmek yerine kendinden vazgeçmiş.

Babasının sevgisini hissedemeden büyüyen bir kadın, ona her ilgi gösteren erkeği babası gibi sanar. Onu koşulsuz seveceğini düşünür. Ve o erkek gidince, kadın anlar ki; "babası bile sevmemişti onlar niye sevsinki?" Ve size bir sır vereyimmi? O kadınlar görüp görebileceğiniz en özel kadınlardır, çünkü diğerlerinin kahramanı babaları iken o kadınlar kendilerinin kahramanı olmuşlardır.

1 hafta içinde gelinlik alınmış düğün tarihi ayarlanmıştı. Ve bende gelinlik ile odada bekliyordum. Kuzenim azra ve arkadaşım eda gelmemişlerdi. Babam istememişti gelmelerini. Önümde 2 seçenek vardı ya kaçacak gidecektim ya da kalıp kaderime boyun eğecektim. Evleneceğim adam bekle gelicem deyip gitmişti. Herkesin olduğu gibi onunda sözünü dinliyordum.

Koltuğun üzerinde duran ceketten telefon sesi tüm odayı sardı. Ayağıma gelen bir şanstı o telefona bakmalımıydım. Yavaşca gidip telefonu elime aldım ve kapandı. Açmak için ekranı kaydırdım salak sifrede koymamıştı. Kimse bana karışamıyacaktı artık ben izin vermiyecektim. Yağmurun numarasını tuşladım hemen.

-"Alo"

-"Yağmur benim Ahsen hemen hazırlan benim bavuluda hazırla eve gidip. 2 saat sonra bizim mahallenin parkında buluşucaz tamammı geç kalma edayada haber ver lütfen çabuk ol"

-"A-hsen sen ne diyorsun"

-"Kaçacaz diyorum yağmur mardine gidecez kimsenin bize karışmasına izin vermiycez. Ben bi yolunu bulup gelicem sizde gelin iç hatlarda buluşuruz"

-"Tamam dikkat et"

Hemen telefonu kapattım numarayı silip aldığım yere koydum. Elime değen şey ile çıkarttığımda benim kimliğimdi hemen onuda aldım birazda para alıp ceketi yerine koydum. Gelinliğin altına giyindiğim ince çorabın içine kimliği ve parayı koydum. Kapı açılınca gelene baktım bir kadın gelmişti.

-"Ahsen hanım nikahınız 1 saate kıyılacak"

Hemen yanına gittim elinden tutup içeri çektim ve kapıyı kapadım.

-"Bakın beni zorla evlendiriyorlar bana yardım edin kıyafeti değiştirip kaçmam lazım lütfen bana yardım edin" 

Kadın bana baktı ilk önce sonradan elimi tuttu.

-"Bende senin gibi zorla evlendirildim merak etme sana kıyafet getiricem nikah kıyılmadan gidiceksin"

Kapı çalınmadan açıldı evleniceğim adam gelmişti. Adını bile ağzıma almak istemiyorum. Kadın gülümseyip dışarı çıktı.

-"Az kaldı Ahsen benim olucaksın çok az kaldı"

Sinirle koltuğa oturup beklemeye başladım başka çarem yoktu zaten. Annemi düşünmeye başladım nasıl bir hataya düştüğünü. Annem bir ağa kızıymış mardinde yaşıyormuş babamda ırgatmış. Annem sevmiş ve kaçmış babama mardinde gizlice evlenmişler kimse bilmiyormuş mardinde olduklarını. Babamdanda şüphelenmemişler zaten. Sonra annem bana hamile kalmış ve doğumda ölmüş, babam toprağa vermiş annemi. Annemin ailesinede mektup yazıp beni almış ve ankaraya gelmiş. Halam her zaman beni koruyan taraf olmuştu. Ama oda bi yere kadar koruyabilmişti. Halamın anlattığına göre annemin 2 tane abisi 1 tane erkek kardeşi varmış, sadece bunları biliyordum.

Açılan kapı ile hemen oraya baktım gelmişti.

-"Evet gelinin makyajını tazeleyelim"

O adam çıkınca hemen kapıyı kilitleyip poşedi uzattı.

-"Ben oyalamaya çalışacam sen çıkarsın taksi çağırdım"

Cevap vermeden üzerimi değiştirdim hemen. Makyajı silip saçımıda bozdum ve gelişi güzel bağladım. Kapşonluyu giyip şapkasını taktım.

-"Cok saol abla"

-"Dikkat et kendine"

Gülümsedim kapıyı açıp etrafa baktı sonradanda bana yol verdi. Koşarak çıkışa gidip bekleyen taksiye bindim.

-"....... mahallesine abi hızlı ol"

-"Tamam abla"

Arkama bakıyordum sürekli diken üstündeydim resmen. Yağmuru aramam lazımdı hemen.

-"Telefonunu kullana bilirmiyim?"

-"Tabi abla"

Uzattığı telefonu alıp yağmurun numarasını tuşladım.

-"Alo"

-"Yağmur nerdesiniz?"

-"Ahsen biz hazırız arabayı aldım babamdan parkın oradayız sen nerdesin?"

-"Tamam bende geliyorum 10 dakikaya"

-"Tamam"

Telefonu kapatıp numarayı sildim ve geri uzattım. Taksinin parasını ödeyip koşarak 1 sokak arkadaki parka gittim. Etrafa bakınırken ilerde bekleyen kızların yanına gittim.

-"Geldi Yağmur"

Eda hemen gelip bana sarıldı sıkıca bende karşılık verdim. Yağmur ilede sarıldık.

-"Annem aradı az önce fark etmişler dikkat edin dedi. Hatları kırdık attık ulaşamazlar bize hadi hemen gidelim. Bu arada Ahmet abi bizi bırakıp geri gelicek"

Kafamı sallayıp arabaya bindim, ve yolculuğumuz başladı. Yeni bir sayfa açıcam artık kendime. Ve işe ilk olarak yıllar önce uzak kaldığım ailemi bulmak ile başlıycam. Ne tepki verecekler o kadar merak ediyorum ki.

.............

Evet arkadaşlar ne kadar oy verirseniz o kadar mutlu olurum sizin oy ve yorumlarınız ile daha çok bölüm gelicektir. Seviyorum sizleri iyi okumalar.

DOKTOR HANIM (TÖRE) "Tamamlandı"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin