Renz Monteverde
"Renz?" gulat napatayo si Mama sa kinauupan, kasalukuyan silang nag-uumagahan. Wala si Lola at Isabel. Napatingin din sa akin si Jo na nanlalaki ang mata, halatang nagulat din sa pagdating ko
"Goodmorning, Mom, Dad, Jo. Where's Isabel?" casual kong tanong. Where's my wife?
I miss her. I really miss her.
I think I need her. I need to say sorry. I did something wrong.
I did a sin. Nagkasala ako sa asawa ko. Kahit plano pa ito ni Isabel, dapat di ako natukso o nagpadala sa init ng katawan.
Fuck! I'm frustrated. I feel like a total shit!
After what happened last night, nagising ako ng madaling araw hindi ko alam ang gagawin ito man ang plano pero di ko kayang tanggapin at tingin ko panloloko ito sa asawa ko.
Mabilis akong nagbihis at nagdesisyong bumalik ng Manila. Kailangan ko bumalik sa asawa ko. I need to talk with her.
At gustong lumayo...magtago...mula sa nangyari kagabi.
I can't face her...her innocent face. Oh shit!
"She's with your lola, sinamahan niya magbantay si mommy kay dad." paliwanag ni Mommy. "Why you're here? Are ok? You look pale, son." nagaalalang tanong ni Mommy.
Tumango ako. "I'm fine mom."
Lumapit ako sa kanila ganun padin ang muka ni Jo samantalang seryoso naman si Dad. Inutusan ni mommy ang katulong na ipaghanda siya ng plato.
"Should I ask you what happened, Renz?" tanong ni Dad.
"Oh my gad, Carlito! Why you're asking your son like that?" paghihysteria ni Mommy. She's being paranoid. Nag mana ata ako kay mommy, paranoid din ako. I ignore mom and answer dad.
Nagkibit balikat ako. "You already knew dad, that's why I'm here already dad." Walang gana kong sagot. Tumango lang sila pati si Mommy pero halata sa muka ni mommy na nagaalala padin siya.
How could they accept everything so easy?
"What?" saka ko lang narinig nagsalita si Jo. Tumayo siya. Nakakunot noo namin siyang nilingon. "Andito na naman si Renz, baka pwedeng ako naman sa Batangas." Lalo naman kumunot ang noo ko. Gusto niyang pumuntang Batangas? Bakit?
"No!" sabay na sagot ng parents ko.
Ngumuso naman si Jonas.
"You'll stay here whether you like it or not." desisyon ni Daddy.
"What about the end of the month? Masyadong matagal pero ok nadin yun." pangungulit padin ni Jo kay Daddy. Jo already lost parents, the only brother my dad had. Kaya naiwan sa pangangalaga ng magulang ko si Jo.
Bumuntong hininga si Daddy saka tumango. "But you need to finish all your projects before you go."
"Deal!" masayang sagot naman ni Jonas at nagpatuloy sa pagkain.
Napataas naman ang isa kong kilay. "Bakit mo naman gustong pumunta ng Batangas?"
Lumingon siya sa akin saka nagkibit balikat. What the fuck!
What's wrong with my cousin? Anong meron ba sa kanila ng babaeng yun?
~
Pumunta ako sa ospital kung saan namamalagi si Lolo dahil sa sakit. Kaya naman namin na sa bahay nalang siya and hire a personal nurse pero ayaw ni Lola mas mainam na raw na nasa ospital na para pag may nangyaring di kaaya-aya ay andito na hindi na kailangan dalhin pa. Waste daw ng oras at chance ang biyahe kung sakali may Lolo is too old and too weak already. Pero lumalaban pa siya bawat heart attack na nangyayari at goodnews ang halos isang taon na siyang di inaatake.
