"ကိုယ့္ျပန္အလာေတာင္မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား ကိုယ္အတန္တန္ေျပာခဲ့ရဲ့သားနဲ႔ကိုကြာ"
သူ႔ကေလးအား ဆူေနေသာ Mark၏ အသံမွာ ဂရုဏာေဒါသသံေတြပါေနေၾကာင္းကို
နားေထာင္ၾကည့္ရံုနဲ႔ပင္သိႏိုင္သည္။
ကုတင္ေပၚက အျပစ္ရိွသူကေလးကေတာ့ လက္မေလးႏွစ္ဖက္ကိုပြတ္တိုက္ေဆာ့ေနလ်က္....
"ကိုယ္ျပန္လာမွ ခ်ိဳးရေအာင္လို႔ေျပာခဲ့တယ္မလား"
ယခုျပႆနာမွာ ၉လထဲ၀င္ကာ ေနေသာ ဗိုက္ပူေလးသည္ Mark ကုမၸဏီသို႔ဂ်ပန္မွလုပ္ငန္းရွင္ေတြႏွင့္သြားေတြ့သည့္၂နာရီအေတာအတြင္း ေရခ်ိဳးထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
တစ္ရက္တစ္ရက္စူလာေသာဗိုက္ႏွင့္ တေန့တျခားေယာင္လာေသာ ေျခဖမိုးေတြေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တည္းဘာမွလုပ္ကိုင္ရန္အဆင္မေျပေတာ့ေပ...
ထို႔ေၾကာင့္ယခင္လကပင္ အိပ္ခန္းကိုေတာင္ေအာက္ထပ္သို႔ယာယီေရႊ့ထားရသည္။
လုပ္ကိုင္ရန္အဆင္မေျပသည့္ အဆိုးေလးအား ထမင္းခြံ႔ေကြၽးတာကအစ ေရခ်ိဳးေပး အိမ္သာတက္သည္ကူညီေပး ဖိနပ္စီးေပး စေသာကိစၥရပ္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္လုပ္ေပးထားေသာ္လည္း အခုခနအျပင္သြားရာတြင္အဆိုးေလးက ကိုယ္တိုင္ေရခ်ိဳးထားသည္။
ေရခ်ိဳးေနတာကအေကာင္းၿပီးသြားေတာ့အက်ႌသာ၀တ္လို႔ရၿပီး ေဘာင္းဘီ၀တ္ဖို႔အဆင္မေျပေသာေၾကာင့္ဗိုက္ပူေလးမွာဒုကၡေရာက္ေတာ့သည္။
အေဒၚႀကီးေတြ၀တ္ေပးဖို႔ကလည္းအဆင္မေျပေလ ....
Markျပန္လာေတာ့ အဆိုးေလးက အိပ္ရာထဲ၀င္ေနၿပီး ထုပ္လိုက္ေတာ့မွ အက်ႌသာ၀တ္ထားၿပီး အေပၚကbathrobeသာ၀တ္ထားသည္။
သို႔ေသာ္bathrobe မွာလည္း ပူေနေသာဗိုက္ကေလးေၾကာင့္လံုေလာက္စြာ မကာကြယ္ႏိုင္ေျခ....
ယခင္ကဆို ႏွာေခါင္းေသြးယို ထႂကြဖြယ္အေနအထားျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုမွာေတာ့ စကားနားမေထာင္သည့္အဆိုးေလးအား စိတ္ဆိုးခ်င္မိသည္။
"ၪီးကလည္း ကြၽန္ေတာ္က ၪီးပင္ပန္းမွာစိုးလို႔ပါ..."
သူ႔ကေလးဆီမွအသံထြက္လာေတာ့ ျပတင္းေပါက္ကို မ်က္ႏွာမူကာ ခါးေထာက္ေနေသာ Mark မွလွည့္လာၿပီး
