"ဦး.......ဖယ္...ဖယ္ေပးပါလားဟင္"
Bam Bam မနက္စာျပင္ေနရင္း သူ႔ခါးကိုဖက္ထားေသာဦးကိုလွမ္းေျပာလိုက္သည္။
အေဒၚႀကီးက အဝတ္ေလ်ွာ္ရမယ္ဆိုၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုေရွာင္ေပးထား၍ မီးဖိုထဲမွာ ဦးရယ္သူရယ္ႏွစ္ေယာက္တည္း။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲကြာ.....ႏွစ္ေယာက္တည္းပဲရိွတဲ့ဟာကို ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဟို....ကြၽန္ေတာ္မေနတတ္လို႔.....ၿပီးေတာ့ တျခားသူဝင္လာလို႔ျမင္ရင္လည္းမေကာင္းဘူးေလ"
"ဟဟ....ဟုတ္ပါၿပီ ကိုယ္က ခ်စ္သူရည္းစားေတြ လက္ထပ္ၿပီးစ စံုတြဲေတြေနသလိုေနၾကၫ့္ခ်င္လို႔ပါ..."
"ဟို....ကြၽန္ေတာ္....ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"Hak...hak...ဒီကေလးကေတာ့ေလေတာင္းပန္စရာမဟုတ္တာကို....ကယ္.....ဦး...ခံုမွာထိုင္ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္"
Mark Bam Bam ရဲ့ေခါင္းလံုးလံုးေလးကိုတစ္ခ်က္ေမႊးၾကဴလိုက္ၿပီး ထမင္းစားပြဲကခံုမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
အိမ္သားေတြရိွေနလို႔ ရွက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို တစ္အိမ္လံုး ႏွစ္ေယာက္တည္းရိွ မွ အဝခ်စ္ပစ္မယ္ဆိုတဲ့အႀကံၾကီးနဲ႔ေပါ့။
အေနာက္ကေန ၾကၫ့္ရေတာ့ Bam Bam မ်က္ႏွာကိုမျမင္ရေပမယ့္သူေက်နပ္လိုက္ပါတယ္။
ဘယ္ေနရာျမင္ျမင္အဓိကက Bam Bam ကိုျမင္ရဖို႔အဓိက မလား........
(ဘယ္ေနရာျမင္ေနရလို႔လဲမသိဘူးေနာ္😁😁😁)
"Bam Bam ငါ့ကို ပန္းသီးေဖ်ာ္ရည္အျမန္"
Da Hyun က မီးဖိုထဲအေလာတႀကီးဝင္လာၿပီးေျပာေတာ့ မေနႏိုင္တဲ့ Mark က
"သူဟင္း ခ်က္ေနတယ္မအားေသးဘူး"
"ဟို...ရတယ္ဦး ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေပးလိုက္မယ္"
Bam Bam ပန္းသီး ထုတ္ဖို႔ေရခဲေသတၲာဖြင့္ေတာ့
"Bam Bam....မင္း ဘာလို႔ ငါခ်ိဳးဖို႔ေရမလုပ္ထားေပးတာလဲ"
