"ဥကၠဌႀကီး ေန့လည္စာ ဘာစီစဥ္ ရမလဲရွင့္"
"ရတယ္ အစ္မ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကန္တင္းဆင္းစား လိုက္မယ္ အစ္မလည္း ထမင္းစား ဆင္းေတာ့ေလ"
"ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆို လိုတာရိွရင္ေျပာပါေနာ္"
ေမးတာက ဥကၠဌႀကီးဆိုေပမယ့္ ေျဖလာတာက ဥကၠဌႀကီးရဲ့ အသည္းအသက္ေလးျဖစ္သည္။
ဥကၠဌႀကီးရဲ့အသည္းအသက္ဆိုေပမယ့္လည္း ေခသူမဟုတ္ ဥကၠဌရံုးခ်ဳပ္သြားေနခ်ိန္မ်ားတြင္ ဥကၠဌကိုယ္စား တာ၀န္လာထမ္းေဆာင္တတ္၍ တစ္ရံုးလံုးက ေၾကာက္ရေသာ သူေလးဆိုလည္းမမွား
အတြင္းေရးမွဴး မမ ထြက္သြားၿပီးမွ ၪီး အလုပ္လုပ္ေနတဲ့စားပြဲနားသြားလိုက္ၿပီး အလုပ္သရဲကို ေန့လည္စာစားဖို႔ေခၚရမည္။
"ၪီး ေန့လည္စာသြားစားရေအာင္ေလ"
ထိုအခါမွ အလုပ္သရဲသည္ေခါင္းေမာ့လာၿပီး
"ဟင္....အခ်ိန္ကဒီေလါက္ေတာင္ျဖစ္သြားၿပီလား"
"ဟုတ္တယ္ အဲတာမို႔ထမင္းစားဖို႔လာေခၚတာေပါ့ လာမပို႔ခိုင္းဘဲ ကန္တင္းမွာဆင္းစားရေအာင္ေလ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္"
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ကိုယ့္ကေလးသေဘာအတိုင္း"
Mark လည္းလုပ္လက္စေလး လတ္စသတ္ၿပီး ထကာ သူ႔ကေလးႏွင့္ အတူ ကန္တင္း ဆင္းခဲ့ေတာ့သည္။
ကန္တင္းက ၇ထပ္ေျမာက္တြင္ရိွၿပီး cafeႏွင့္အတူတည္ေဆာက္ထားတာျဖစ္သည္။
ကန္တင္းထဲေရာက္ေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕က သူ႔အုပ္စုႏွင့္သူ ထမင္းစားေနၾကၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕က ထမင္းထည့္သည့္ေနရာတြင္တန္းစီေနၾကသည္။
ရံုးတြင္းရည္းစားထားတာကို မကန္႔သတ္ထားသျဖင့္ တစ္ခ်ိဳ႕အတြဲေတြကိုလည္း တူတူထမင္းစားေနတာ ျမင္ေတြ့ေနရသည္။
ဘူေဖးသေဘာမ်ိဳးလုပ္ထားသျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ အလိုရိွသည္မ်ားကို ထည့္စားႏိုင္ၿပီး အရသာမွာလည္း ေျပာစရာမရိွေပ။
"ၪီး ထမင္းထည့္ထားလိုက္ ကြၽန္ေတာ္ေသာက္စရာ၀ယ္ခဲ့မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ"
ကန္တင္းႏွင့္တြဲရက္Cafeကေသာက္စရာမ်ိဳးစံုရ၍ သာေတာ္ေတာ့သည္။
