Chapter 46

533 22 1
                                    

Charles

I stared plainly at the girl beside me, while we were scolded by Dr. Vergara. I did'nt mind the scolding but what I'm thinking about is Lian and her.

It's obvious that they like each other, since from the very start. Dia is just blind, like she said, I was once her rebound, nothing more, nothing less.

I'm also happy with my life though, Mom and Ness's Father set us up. Yeah she's a spoiled, rich girl, but I'm marrying her for the sake of my family.

I would'nt say that I am entirely happy, and now Dr. Vergara assigned me to mentor Dia, the girl who I once fell in love with.

Dia

I sighed in relief when Dr. Vergara was gone, Oo malapit nga kami natanggalan ng trabaho, at kung hindi kami umayos, siguro hindi na ako mabubuhay ng maayos.

I stared at the man beside me, he was deep in thought. It's like he was thinking about important matters, Yung kasal ata nila ni Ness ang iniisip niya, tutal malapit naman yun eh.

I sighed at myself and stand. I turned around to leave but his hands were already on my arm.

"Sandali lang.." Aniya. Napailing lang ako at nginitian siya. "Hm?" I simply hummed. Pinaupo lang niya ako sa sofa habang umupo naman siya sa tabi ko.

"You and Lian?" He asked. I was surprised at his question. Why would he ask that?

"A-Ah...hindi.." I whispered. Tumango lang ang lalaki sa aking harapan habang malalim ang kanyang iniisip.

Silence was engulfed around us, while I decided to ask him instead.

"Do you..love her?" Tanong ko. I know it's stupid to ask that, but I can't help asking, I was curious.

He hesitated but nodded. I arched my brow at him. How can he be not so sure?

"You hesitated."

"I don't usually share my life with someone Dra. Guilberra."

"Oh.."

Sabagay, he's not the type to share things, he really changed, and I hated it. Malaking pagsisisi ang nadarama ko ngayon.

"Okay then, I'll go now. See you tomorrow Dr. Sarmiento.." I smiled at him and left, while he us left there, still dumbfounded.

***

I only hear the screams emitting from the TV while I scroll my newsfeed, totoo nga talaga na ikakasal na si Charles, and it's almost near.

Nasabi kasi ni Denzel, Charles's co-worker na pinilit daw siya ni Ness na ikasal sa araw mismo ng Valentines, oh diba? ang sweet? sa sobrang tamis ay mukhang nasasakop na ang buong paligid ng mga langgam.

Hindi naman sa hindi ko gusto si Vanessa. She's just too comparable from me, siya yung tipo ni Charles, yung standard ni Ness na kahit kailan ay hinding-hindi ko maabot.

Oo naman, napagsabihan na rin ako ng Maganda, sa tuwing uuwi lang rin ako sa bahay.

I can't blame them though, ako naman yung maraming insecurities, and even now, I'm still surprised that Ian and Lian likes me.

"Huy!"

"Ay kambing!" Napatalon lang ako sa aking kinauupuan nang sinundot ako ni Lian. Mukhang nawalay ata ang focus ko sa pinanonood namin at hindi ko na namalayan na nag rereminisce na pala ako.

"Lian stop scaring me!" Pagsesermon ko. Sumukot lang ang kanyang mukha at umiling.

"I swear Dia, you need to stop calling me that.." Tumawa lang ako sa kanyang reaksyon habang siya naman ay napanguso.

"Fine then, I'll call you Kyle from now on- aba't teka? diba gustong gusto mo yung panggalan mo noon?" Panunukso ko sa kanya.

"Yeah but that was in the past! and now I'm starting to think that my name sounds disgusting." He exclaimed, full of cringe in his face.

"O sige, Kyle.." Pangiting wika ko. Tinapik lang niya ang aking likod at tumango.

"So anong story nito?" Tanong ko para mawala ang tensyon sa aming dalawa. Napatingin siya sa TV at inaanalyze ang movie. "The conjuring? hindi mo pa ito napanood?" Aniya habang hinihimas ang buhok ko. Umiling lang ako sa kanya at ngumisi.

"Sa tingin mo, Kyle, kung ikaw yung nasa sitwasyon ko, paano mo ba maiiwasan si Charles?" Pagtatanong ko ulit. Tinitigan lang niya ako habang nakakunot ang kanyang noo, halatang nag-iisip talaga siya ng magandang isasagot sa akin.

"Hm..kung ako yung nasa sitwasyon mo? Hinding hindi ko talaga maiiwasan si Charles, kasi si Charles yun eh! yung lalaking binihag mo at bumihag sa puso mo, kaya't mahirap siyang kalimutan..." He trailed off and stared at me. I signalled him to keep going while he nodded his head.

"We always experience some stages of grief Diana, katulad yung saakin, alam ko naman na hindi basta-basta ang pag momove-on mo sa akin, take that for an example." Dugtong pa niya at tumayo para kumuha ng popcorn.

I eyed his back for a while and shrugged. Oo nga naman, may experiences talaga tayo sa grief, and I am aware that it's not easy.

That statement came from his mouth, at natanto ko na alam rin niya ang nararamdaman ko, just seeing him supporting my feelings makes me feel bad. Parang noon, Ian was still supportive of me even though he's hurt.

Pero ang tanong ko sa sarili ko, kaya ko ba? Kaya ko bang supportahan si Charles? even though I still love him?

Sa ngayon, nalilito na nga ako, but I'll try my best to not avoid, but to support him, gaya ng ginagawa ni Kyle sa akin ngayon.

"Dia, may duty ka ba bukas?" Wika ni Kyle habang kumakain ng Popcorn. Umiling lang ako sa kanya at ibinaling ang atensyon ko sa pinapanood namin.

Ngumiti lang siya sa akin at tumawa. "I'll take to you dinner tomorrow then!" Bulalas niya sa tuwa. Nag-dalawang isip rin ako kung tatanggapin ko ba ang imbitasyon niya ngunit tumango nalang rin ako dahil wala naman akong gagawin bukas.

****

It was Saturday morning when I woke up at 7:00 am, as usual, sa mga ganitong oras ay tinatapos ko pa yung paperworks ko, at pupunta rin ako sa Ospital mamaya para ihatid ang report ko kay Dr. Sarmiento and then I could be free for the day.

Habang naglalakad ako sa hallways ay napatingin ako sa mga nurse na nagbubulungan, napatingin lang sila sa akin at bumalik sa kanilang mga trabaho.

"Huy, nabalitaan ko na nagtatantrums daw si Dr. Sarmiento sa kanyang office ngayon."

"Hala? bakit?"

"Yung assisstant kasi niya, imbis asukal yung dapat ilagay, tawas yung nalagay niya sa kape ni Dr. Sarmiento."

"Hayst, alam niyo talaga, mainitin ang ulo ni Dr. Sarmiento, kaya't tumahimik na kayo, at baka mapaalis pa tayo sa trabaho."

Napadaing lang ako sa sinabi ng mga Nurse. I never thought that Charles Sarmiento, yung lalaki- este baklang mahinhin noon, madali nang nagagalit ngayon?

I rolled my at their comments and did'nt listen any further, baka ako pa ang magpapatanggal sa kanila sa trabaho.

"Dr. Guilberra!" Ani ni Joy, napatango lang ako at tumigil sa paglalakad.

"Ako na po ang dadala niyan sa office ni Dr. Sarmiento, hindi po kasi maganda ang umaga niya ngayon.." Joy said out of concern and held her hand for me to give her the documents, but I quickly refused. Gusto ko kasing makita kung paano magalit si Charles, gaya ba siya nung dati? yung tipong tutulakin ka nalang?

"Don't worry Joy, I'll handle this." I replied coldly and did'nt even utter a word. Derecho akong pumunta sa kanyang office, without hesitation, I opened the Door.

"Dr. Sarmiento, you're requirements for-" And then a book just hit my face.

"What the actual fuck?!"



To be continued

Be my Pretty Man (#1 of Guilberra Series)✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon