Special Chapter - 36(History)

577 19 0
                                    

Dia

"Diang.." Maikling wika ni Mama sa akin. Napalingon lang rin ako sa kanyang direksyon at ngumiti. "Ma? ano 'yun?" Sagot ko. Umupo lang siya sa aking tabi at nakatitig sa aming family picture. "You know..this perfect family is'nt the best family you know.." Panimula niya. Nabuo lang ang kaba sa aking kaloob-looban. My sweat started to form because of nervousness. "Naalala ko pa kapag may kumakalaban sa atin tapos pinapahirapan natin sila.." Dugtong pa niya at napaduko. I also looked away, ashamed of what I did in the past few years. Guilberra was known to be a cruel family, and I am no better.

"Dia, stop thinking that you're a bad person. Inaamin ko na kaming dalawa ng papa mo ang nagpalaki sa inyong dalawa ni Darius ng ganyan, and you two are better than any of us.."
She stated calmly while patting my head. I can't lie to myself anymore. Mahirap maging malapit sa mga tao kapag alam mong malalagay lang sila sa kapahamakan.

Kaya Lumipat kami. Nagpakalayo sa compound ng Guilberra clan. Where our family is safe. Pero hindi lang naniwala si Kuya. He grew up under Tito Jordan's roof. And I'm sure that he brainwashed him. He was so distant. So cold.

He acts like he's better than us, acts like everything is okay. When everything is not.

Iniwan lang ako ni Mama sa kwarto. She left me to think about Charles. If we continue this, He might get himself in danger, and I don't want that.

But why is it so hard to resist him? Mahirap siyang tanggalin sa buhay ko. He's very innocent of this. Kung alam lang niya kung gaano ako kasama noon.

I'm like the kid who had a hidden agenda. Yung batang bigla nalang ipapaexpell ang mga studyante. That's why I don't have any friends during my elementary days. Only Jayron and Jenshell who is my cousins.

I frowned at my thoughts. Akala ko, kapag makalayo na kami sa aming pinanggalingan, matatapos na lahat ang aming problema. Hindi pa pala.

Noong una pa nila nakilala si Charles, alam ko na alam na nila kung sino siya. They know that he would be in danger if I fall for him. At ayaw kong mangyari yun.

Lian..

Lian was kind. Sa totoo lang mabait talaga siya, masyado lang akong desperada sa kanya. And I know that he is living a good life, even though I despise him for being happy. He help me escape from reality for a short period of time. And I'm happy about that. But once I fall, I fall, wala ng atrasan. Nahulog na eh. But I know to myself that letting him go is the best way to move on.

I have had my insecurities, I'm not like other girls who would face their mirrors and put some make-ups on their beautiful faces. I'm the girl who craves for power and might. Pero narealize ko na mali pala yun. It's like they trained us to be power-hungry people. To tower over business by business. Mama and Papa saw this however. Kaya nag-plano sila na magpakalayo sa aming pinanggalingan.

Napa-buntong hininga lang ako at humiga sa aking kama. My Blanket enveloped me to sleep. I told Charles that Christmas is near. And He should celebrate Christmas with us.

***

"Dia..anak." Paulit-ulit na katok sa aking pintuan. I groggily stand and opened the door to see my father smiling at me. "He's here.." The time that he said that. I quickly rushed to the bathroom to fix myself. I slowly walked outside to meet him.

Pangako ko sa sarili ko, na hihintayin ko siya, kahit anong tagal. At oo ako mag-aadjust, ganon na sa panahon ngayon :>

"Charles.." I trailed off. He slowly turned to me and smiled. "Gising ka na pala merlat.." Wika niya. Napatawa lang rin ako sa kanya ang bumaba sa hagdanan. "Ba't ka naparito? mag-sosorry ka naba sa akin? crushback na ba dis?" Pag-bibiro ko para maalis ang tensyon sa buong bahay.

"Ahem.." Ani ni Papa. Napalingon lang kami sa kanya at ngumiwi. Siniko siya ni Mama at hinila papalayo. "We'll give you some space.." Bulong ni Mama, saka umalis.

"So why are you here?" Mariin kong tanong sa kanya. "Kaloka naman 'to"   He uttered on his breath and took a seat on the sofa. "Ah..tungkol kasi doon sa Christmas.." Panimula niya. Umupo lang rin ako sa harapan niya at nakinig.

"I'm joining you and your family for Christmas." He said, grinning at me. Napangiti lang rin ako at tumango. He dosen't need my reply. Alam niya na masaya ako kapag andyan siya. I stared at him wearily, hoping that everything was alright. But then his expression changed. That handsome grinning face was now turned into a devestated one.

"Is there something wrong Charles?" Pagtatanong ko sa kanya.  He still did'nt answer, just stared at me, frowning. Matagal-tagal bago siya nag-salita. He sighed heavily. Hesitant of uttering a word.

"Aalis na kasi ako..It was supposed to be next year pero nagpasya ako na mas maaga para mabantayan ko agad si Mama sa amerika." He explained with great care and sincerity. He explained this as if avoiding to break my heart. Napatango lang rin ako at hindi nagsalita. Wala na eh. Hindi talaga ako makasalita. It's like there's a lump in my throat, and I felt my heart dropped.

"A-Ah..ganon ba..baka naabala lang kita o-okay lang naman kung hindi-"

"No no no..it's fine..gusto kong makabawi sayo, you know for rejecting you. At saka close naman tayo eh, so I'm willing to share my last days with you.." Sa pagkadinig lang non ay bigla namang tumibok ang puso ko. I know that this is wrong. It's wrong to drag him into this, alam ko na mapapahamak lang siya dahil sa akin. But is it worth trying?

I then nodded at him. Pero hindi parin matago tago sa isipan ko ang kaligtasan niya. For God knows, kuya might be home to celebrate Christmas with us. Pero sinabi naman ni Mama na busy si Kuya Darius sa kanyang business training. "U-Um..." He awkwardly trailed off. I just turned my head and waited for him to say anything.

"Ano 'yon?" Pagtatanong ko. Para kasing hesitant pa siya magsalita. Sa totoo lang, nagiging mute na ba siya? Baka gusto niya dalhin ko siya sa doctor. But anyways. He took the awkwardness between us and smiled.

"Aalis muna ako, may aasikasuhin kasi ako sa kumpanya eh, tapos may mga churva choo choo pa akong sulatan" Wika niya at tumayo. "And by the way, you look amazing today" Dugtong pa niya, sabay kindat sa akin. ABA'T! HUHUHU Marupok  siya besh! confirmed!

Tiningnan ko lang siya ng nalilitong mukha habang siya ay papaalis na. I hope that this is a good idea...

Be my Pretty Man (#1 of Guilberra Series)✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon