Be my Pretty Man (#1 of Guilberra Series)✔

Chapter 43

"Why do you have to cause such a ruckus inside our house Diana?!"

"Muntikan ka nang hindi makahinga!!!"

Napadaing lang ako sa mga sinasabi nila. I know to myself that I'm taking care of my well-being, and they don't need to baby me. -.-

"Are you even listening?!" Papa's voice boomed around the whole house. Nagulat lang ako at ibinaling ang aking atensyon sa kanila.

"Look, I'm sorry to worry you guys, but I can take care of myself.." Mahinhin kong ani sa kanila. Napasimangot lang rin si Mama at umiling. "Kausapin mo muna 'yung Kuya mo.." Wika niya at umalis.

***

"Can you believe it?! I'm 24 and they are still treating me as a 5 year old kid!" Bulalas ko sa inis. Inirapan lang ako ng kuya kong mukhang starfish. Aba't! Totoo naman ehh!!! "Tsk well now you're whining like one.." He grumbled while writing on his paper. Napatingin lang rin ako at ngumisi. Ihh Kala ko naman kung ano Pangalan lang pala ni Binibining Celestina Tuazon slash Tina the Bitchface -.-

"Ahh..so you really like her?" Panunukso ko. Kahit hindi ko naman bet 'yung crush niya eh wala naman rin akong magawa. Buhay niya 'yan, kung gusto niyang sirain, edi wow sa kanya.

Kutob ko talaga na may something kay kuya eh! hindi ko lang ma pinpoint. Tsk! nakakainis!

"You're deep in thought..." Ani ni kuya. He crumpled the paper and threw it on the trash can. Inirapan ko lang rin niya at hinalukipkip ang aking kamay.

"You're deep in thought nyenyenye." I mocked. He just groaned in annoyance and sat beside me. "Anong problema Dia?" Pagtatanong niya. Napatingin lang ako sa malayo at umiling. "Nothing.."

"Nothing nyenyenye." He also mocked. Binatukan ko lang siya at tinitigan ng masama. "Kuya naman eh! nakaka-istress kasi! tapos ngayon pa talaga dadating yung mentor ko -.-" I explained at huffed. Naka-stress talaga. Like ughhh! Why do I need a mentor? WHY? I am basically, fully capable of carrying operations. Napa-iling ulit ako at ngumuso.

I have my doubts but that dosen't mean I need any help.

Sige na oo na, ako na yung matigas ang ulo, ako na yung OA.

"Mauna ka na Dia, ngayon 'yung meeting ninyo diba?" Wika ni kuya habang ino-organize ang kanyang mga papeles. Tumango-tango lang ako at lumabas. "Take Care Sis!" Dugtong niya. Ngumiti lang rin ako at tumawa. Kuya talaga.

***

Sheyt my hands are sweating. I continue to rub my hands back and forth. I don't know why pero, nanlalamig talaga yung kamay ko.

"Dra. Guilberra?" Anunsyo ni Dr. Vergara. Napatayo lang ako at ngumiti. "Yes po?" Pasimpleng tanong ko. Pero sa kaloob-looban ko parang nag tra-track-in-field yung puso ko. Tapos pinapawisan pa talaga ako. Ihhh ;-;

"Are you ready to meet him?"

"No sir.." I stated truthfully. He just gave me a look of concern and patted my back. "Sige..ipapa-ulit ko nalang ang sched, after lunch. Okay lang ba?" Pagtatanong ni Dr. Vergara. I nodded at him and smiled slightly.

"See you at 1:30 then.." Pangiting aniya at umalis. Napabuntong-hininga lang ako at umiling. I really don't have the guts to face my mentor. Sa tingin ko kasi may something din sa mentor ko. I feel like he's really scary, and now I shivered at the thought.

"Dia!"

Napalingon ako sa taong bumanggit sa aking pangalan. Bigla lang akong napa-simangot at hinalukipkip ang aking kamay. Well hindi naman ako naiinis sa kanya. I'm a little bit embarassed about the scene I've caused last night.

While he's walking closer to me, I just patted myself to calm my nerves. "U-Um..Lian.." I trailed off. He just smiled and gave a quick peck to my forehead. "Sorry nga pala kagabi..alam ko na hindi ka pa handa..and I'm willing to wait for as long as you're ready.." He said, smiling at me. Aww I'm flattered..(insert horrible sarcasm) But yeah, if he's willing to wait then so be it.

"I'm hungry.." I unconsciously said. Napalingon lang rin sa akin si Lian ang ngumisi. "C'mon, let's go to my restaurant..libre na kita.." He jumped with excitement. I just giggled at him and nodded.

"Okay fine..but I need to be here before 1:30 in the afternoon.." Wika ko at sinundan si Lian palabas.

***

"So, someone's gonna mentor you?!" Napa-buntong hininga lang ako at tumango tango sa kanya. Well I don't want to tell him but, he's my friend sooo :)

"Thwafts amazfing!" Aniya habang kumakain. Inirapan ko lang siya at pinalo. "Hey!" Sigaw niya. "Learn to NOT talk when your mouth if full.." I muttered in annoyance. Tsk! And yet I'm still here with Lian, a childish dude.

Tumayo lang ako at nagpaalam na mag-cr, and of course hindi ko naman siya isasama Hahaha ano sabay kaming mag-cr? No way ew...

I made my way to an empty cubicle and hummed to myself. Why do I feel so nervous. Feeling ko kasi may hindi magandang mangyayari ngayon. Something that involves my emotions.

Lumabas lang ako sa cubicle at tinitigan ang aking sariling repleksyon. Napansin ko na may babae pala sa akin likod. Nginitian lang niya ako at nilapitan. "Good morning po Ma'am.." Bati niya. Tumango lang ako at ngumiti. Nahihiya kasi ako kay Ate Girl. In fairness ha ang pretty niya, waitress ata ni Lian 'toh.

"Ma'am...baka maiwan niyo po.." Aniya habang inaabot sa akin ang aking cellphone. "Ah..Salamat..umm..
Diana Guilberra nga pala..but you can call me Dia.." Wika ko at nakipag-kamay sa kanya. Taos-puso rin niyang tinanggap ang aking kamay at tumango. "Zeph...po ma'am.." Pangiting tugon niya habang tinuturo ang kanyang name tag.

"Oh please..just call me Dia..I assume you're one of Lian's employees?" Tanong ko. Masigla rin siyang tumango at ngumiti. "Ah..sorry po pero tapos na po yung break ko, nice meeting you Dia.." She said and left. I gazed at her wrist and noticed her bracelet.

Salazar...one of the most valuable antiques in Manila , bukod sa kanilang mga sinaunang kayamanan ay biglang bumaba ang kanilang negosyo. Noon talo pa nila ang aming Company. But now I haven't even heard a word about them.

She must be a Salazar, at sigurado ako na mayaman siya. But like I said, that was all in the past.

Lumabas lang ako sa Restroom at bumalik sa aking kina-uupuan. Napa-titig lang sa akin si Lian at binigyan ako ng nalilitong mukha.

"What?" Ani ko.

Napa-iling lang siya at dali-daling pinunasan ang kanyang labi. "Let's go?"

Inirapan ko lang siya ang nagkibit-balikat. Ay taray. Siya nga yung kumakain kanina, tapos iilang minuto rin ako sa Cr. pero pagbalik ko, kumakain parin siya.

***

Matapos nang ihatid ako ni Lian sa Ospital ay nag-paalam rin siya na umalis para bumisita kay Malia. Well aside from their "Awkward Situation" Binibisita parin ni Lian si Malia. Minahal niya yun eh, may magagawa ba ako? At himala naman at Bestfriend rin sila ng asawa ni Malia. Kung hindi ay baka mag-rambulan sila mismo sa bahay ni Malia. HAHAHA

Pumasok lang ako sa loob at hinarap ang bagong office ng Mentor ko, just in front of my office. Great. Another intimidating Doctor.

Pabalik-balik lang ako ng lakad sa harapan ng pintuan.

You can do this Dia..

I know you can..

Sa huling pagbigat ng Hininga ko ay binuksan ko na rin ang pintuan.

Sadyang mapag-laro rin naman ang tadhana...