မင္းေဖေဖငါက...Gayမဟုတ္ဘူး!! [Completed]

အခန္း(၂)

[Zawgyi]

{ဝတၳဳထဲသို႔ေရာက္ရွိလာျခင္း}

ေမာ့ယီြရွင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္'ေသၿပီ'ဟုေတြးလိုက္မိၿပီးေနာက္ အသိစိတ္လြတ္ကာနီးဆဲဆဲတြင္ သူ႔အက်ႌေကာ္လာအား တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆဲြလိုက္သည္ကို ခံစားလိုက္ရသည္။ ေရနစ္ေနျခင္းသည္ အိပ္မက္လား၊ တကယ္လား ေဝခဲြမရစြာျဖင့္ မ်က္လံုးတို႔ကိုဖြင့္ရန္ႀကိဳးစားေသာ္လည္း မရပါဘဲ တျဖည္းျဖည္းနွင့္ပင္ သူ႔စိတ္သည္အေမွာင္ထုအတြင္းသို႔ တိုးဝင္သြားေတာ့၏။

"ဆရာတူညီေလး။ ဆရာတူညီေလး။"

အဆက္မျပတ္ေအာ္ေနေသာ ဆူညံမႈမ်ားေၾကာင့္ ေမာ့ယီြရွင္းနိုးလာသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထပ္အိပ္ခ်င္ေနေသးသျဖင့္ ေခါင္းအံုးကို နားတြင္အုပ္ကာ တစ္ဖက္ကိုေစာင္း၍ျပန္အိပ္ရန္ျပင္သည္။ သို႔ေသာ္ ေစာေစာကၾကားလိုက္ရသည့္ "ဆရာတူညီေလး"ဟူသည့္စကားေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ကုတ္မိရသည္။

အေရးမစိုက္မေနဘဲ ဆက္အိပ္ရန္ျပင္ေသာ္လည္း သူ႔နဖူးကိုလာစမ္းေသာ လက္တစ္စံုေၾကာင့္ ထထိုင္လိုက္မိသည္။ ထိုအခ်ိန္ထိ ေမာ့ယီြရွင္းမွာ အိပ္မက္,မက္ေနသည္ဟုထင္ေနဆဲ။ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ ေဝဝါးေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားကိုပြတ္ကာ ေဘးဘီကိုေဝ့ၾကည့္မိေတာ့ သူ႔ကို စိုးရိမ္ေနသည့္မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနသူတစ္ဦးအား ေတြ႕လိုက္ရသည္။

'ဘာလဲဟ? အိပ္မက္ကလည္း ပီပီျပင္ျပင္ရွိလိုက္တာ။'

"သတိရၿပီလား? မွန္းစမ္း၊ ၾကည့္ရေအာင္။"

ေစာေစာကလိုပင္ လက္တစ္ဖက္က သူ႔နဖူးကိုလာစမ္းတာေၾကာင့္ ေမာ့ယီြရွင္းထိုလက္ကို ပုတ္ထုတ္လိုက္သည္။

'ငါခြင့္မျပဳဘဲ ငါ့အသားကိုလာထိေနတယ္။ ရာရာစစ!'

"ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ? ဘာလို႔ က်ဳပ္အခန္းထဲေရာက္ေနတာလဲ?"

ေမာ့ယီြရွင္း ေလသံမာမာျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။

"ဆရာတူညီေလး၊ အတိတ္ေမ့သြားတာလား? မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ ေရနစ္တာက ေခါင္းထိတာမွမဟုတ္တာ။"

ေမာ့ယီြရွင္း မ်က္ေတာင္မ်ားကို ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္လိုက္သည္။