မင္းေဖေဖငါက...Gayမဟုတ္ဘူး!! [Completed]

အခန္း(၁၇)

[Zawgyi]

{မယားေလာင္းမွသည္ရန္သူအျဖစ္သို႔...}

လင္းမို အသုဘအိမ္ကိုမေရာက္မခ်င္း မရပ္မနားေျပးလာခဲ့သည္။ အေရးအႀကီးဆံုးက ရံုရွင္းရဲ႕ဒဏ္ရာကိုသန္႔စင္ေပးဖို႔နဲ႔ အဆိပ္ေျဖဖို႔ပင္။

လင္းမုိ အသုဘအိမ္၏တံခါးကို ေျခနွင့္ကန္ဖြင့္လိုက္သည္။ အိမ္ထဲမွာရွိေနၾကသူမ်ား၏အၾကည့္တို႔က လင္းမိုထံက်ေရာက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ လင္းမို၏ရင္ခြင္ထဲမွ သြမ့္ရံုရွင္းထံသို႔။

"ေျပာပါတယ္။ မင္းတို႔ မနိုင္ပါဘူးလို႔။"

လူႀကီးတစ္ေယာက္က မေက်မနပ္ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ သြမ့္ရံုရွင္းကို စိတ္ပူဟန္မျပေပ။ ပူေနစရာလား? သူတို႔နဲ႔မွမဆိုင္တာ။ ကိုယ့္ဘာသာအတင္းေတြရင္ဆိုင္ခ်င္ေနတာကို။

လူတစ္ေယာက္လံုး အသက္အႏၲရာယ္ရွိေနတာကိုျမင္တာေတာင္မွ စိုးရိမ္ဟန္မျပဘဲအျပစ္တင္ေနေသးသည့္လူမ်ား၏ဟန္ေၾကာင့္ လင္းမို လူသတ္ခ်င္စိတ္တို႔ေပၚလာရသည္။ အသက္စြန္႔ၿပီးကူညီေပးတာကိုမွမေထာက္။ ရံုရွင္းသာတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ခင္ဗ်ားတို႔တစ္အိမ္လံုး ျမစ္ဝါျမစ္ကိုကူးဖို႔ျပင္ထား!

"ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး က်ဳပ္ခိုင္းတာကိုလုပ္။ မဟုတ္ရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ေနာက္ရက္ေနထြက္တာကို ျမင္ရမယ္မထင္နဲ႔!"

လင္းမိုက အားလံုးကိုေဝ့ၾကည့္ကာ ေအးစက္စြာဆို၏။ အသက္နွင့္ၿခိမ္းေျခာက္ခံလိုက္ရသျဖင့္ ထိုသူတို႔မွာ လင္းမိုကိုေစာဒကမတက္ရဲေတာ့ဘဲ သူခိုင္းသမ်ွကို လ်င့္မန္စြာလုပ္ေပးၾကေလ၏။

လင္းမို သြမ့္ရံုရွင္းကို ေရေႏြးစည္ပိုင္းထဲထည့္လိုက္သည္။ သြမ့္ရံုရွင္းမွာ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းဗလာက်င္းလ်က္ရွိသည္။ ေက်ာက္စိမ္းကဲ့သို႔ၾကည္လင္ေနေသာအသားအရည္နွင့္ခႏၶာကိုယ္က ေရေငြ႕တို႔ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေဝဝါးေန၏။ ဘယ္ဘက္ပခံုးထက္ရွိဒဏ္ရာသည္ေတာ့ ညိဳမည္းလို႔ေန၏။ လင္းမိုက သူပါ စည္ပိုင္းထဲဝင္ထိုင္လိုက္ကာ သြမ့္ရံုရွင္း၏ေနာက္ေက်ာကို လက္ျဖင့္ထိကပ္လိုက္သည္။

အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ စည္ပိုင္းထဲရွိေရတို႔က တျဖည္းျဖည္းမည္းနက္လာသည္။ ၿပီးေနာက္ လင္းမိုက သြမ့္ရံုရွင္းကို ေနာက္ထပ္ေရသည္တစ္ခုဆီေရႊ႕ေျပာင္းျပန္သည္။ ထိုေရစည္ထဲမွေရတို႔သည္တို႔ ေအးစက္လို႔ေန၏။ ဤနည္းအတိုင္း ေရေႏြးတစ္လွည့္ ေရေအးတစ္လွည့္ျဖင့္ အဆိပ္တို႔ကိုထုတ္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ သြမ့္ရံုရွင္း၏ဒဏ္ရာသည္ မည္းနက္ေနျခင္းမရွိေတာ့။ အဆိပ္တို႔ကုန္စင္သြားသည့္ေနာက္တြင္မူ လင္းမိုက ဒဏ္ရာမွအသားစမ်ားကို ကပ္ေၾကးျဖင့္ညႇပ္သည္။