မင္းေဖေဖငါက...Gayမဟုတ္ဘူး!! [Completed]

အခန္း(၂၇)

[Zawgyi]

{ဝကၤပါေတာအုပ္}

လင္းမ္ုိ၏ ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ရင္း သြမ့္ရံုရွင္း စိတ္အညစ္ႀကီးညစ္ေနေတာ့သည္။

ဘာလို႔လဲ!? ဘာလို႔ သူမွလဲ? ေယာက်္ားေလးေတြကို သေဘာက်ရင္ေတာင္ တစ္ျခားေယာက္်ားေလးကို သေဘာက်လို႔မရဘူးလား?

"Hostက ဘာျဖစ္လို႔စိတ္ညစ္ေနတာလဲ? အမွန္ဆို Hostရဲ႕ ေျခသလံုးဖက္မယ့္ အစီအစဥ္ႀကီးလည္း ေအာင္ျမင္သြားၿပီေလ။ ၿပီးေတာ့ missionလည္း ေအာင္ျမင္ၿပီ။"

"မင္းေျပာေတာ့ လြယ္တာေပါ့ကြ။ ငါ ဒီmissionကို ဘာေၾကာင့္လုပ္တာလဲဆိုတာ မင္းသိသားနဲ႔။"

"Hostရဲ႕ ကမၻာကို ျပန္သြားခ်င္လို႔ေလ။ သိသားပဲ။ ဘာဆိုင္လို႔လဲ?"

"ဆိုင္တာေပါ့။ ငါက ငါ့ကမၻာကိုျပန္သြားခ်င္တာ။ ျပန္သြားဖို႔အတြက္ missionေအာင္မွရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါသာ လင္းမိုကို ျပန္ႀကိဳက္လိုက္ရင္ ငါ့ကမၻာကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ျပန္လို႔ရေတာ့မွာလဲ? အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က ငါက ေဂးမဟုတ္ဘူး။"

"အာ...ကြၽန္ေတာ္ အဲ့ဒါကို မေတြးလိုက္မိဘူး။ ဒါေပမယ့္ Hostကိုလည္း နားမလည္နိုင္ဘူး။ Hostရဲ႕ ကမၻာက Hostအတြက္ ဘာေတြမ်ားေကာင္းေနလို႔ ျပန္သြားခ်င္ေနရတာလဲ? ဂရုစ္ိုက္မယ့္သူမရွိ၊ သံေယာဇဥ္တြယ္စရာလူမရွိ။"

လင္းေမာ့ သူ႔Hostရဲ႕ဘဝကို ၾကည့္ၿပီးသြားၿပီျဖစ္၏။ သူ႔Hostရဲ႕ ဘဝက တကယ္ကို ဆိုး႐ြားစုတ္ျပတ္လြန္းသည္။ ၾကည့္ေနရင္း သူေတာင္ Hostကို သနားလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်ေအာင္ ငိုမိေသးသည္။

ေမြးကတည္းက မိဘနွစ္ပါး၏ ျငဴ စူျခင္း ခံခဲ့ရေသာကေလး...။ သားကေလးရယ္လို႔ အေဖေရာ အေမပါ ေထြးေထြးပိုက္ပိုက္မရွိ။ အေမ့ဗိုက္ထဲက ထြက္ပါၿပီဆိုကတည္းက ကေလးထိန္းလက္ေပၚမွာႀကီးခဲ့ရသည္။ ကေလးထိန္းက Hostအေပၚမွာ ေကာင္းလားဆိုေတာ့ မေကာင္း။ မိဘအရင္းေတြကပါ ဂရုမစိုက္မွေတာ့ ဘယ္သူက လာၿပီးေကာင္းဦးမွာလဲ?

ေနာက္ၿပီး သိတတ္စအ႐ြယ္မွာ မိဘနွစ္ပါးကြာရွင္းၾကျပန္သည္။ ဘယ္သူကမွ ဒီကေလးကို သူတို႔နဲ႔လိုက္ေနပါလားမေခၚ။ ကေလးထိန္းနွင့္ပဲ ပစ္ထားက ဘဏ္အေကာင့္ထဲ သံုးမကုန္ေသာေငြေတြထည့္ေပးၾကသည္။ သူတို႔ကေတာ့ ေနာက္အိမ္ေထာင္ေတြထူကာ သာသာယာယာ။ ဒါကို ဘာလို႔ ျပန္သြားခ်င္ေနေသးတာလဲဆိုတာ သူလံုးဝနားမလည္နိုင္ေတာ့ေပ။