မင္းေဖေဖငါက...Gayမဟုတ္ဘူး!! [Completed]

အခန္း(၂၄)

[Zawgyi]

{အသက္ႀကီးတဲ့လူေတြကိုသေဘာမက်ဘူး}

"လင္းေကာကလည္း၊ ကြၽန္ေတာ့္ဒဏ္ရာကို လင္းေကာဂရုစိုက္ေပးေနတယ္ဆိုေပမယ့္ လင္းေကာက သမားေတာ္မွမဟုတ္တာ။ မိန္းကေလးခ်င္းစုက ေဆးပညာကို နည္းနည္းပါးပါး နားလည္တယ္။ နားလည္တဲ့သူဆိုေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့။ မ်က္ေမွာင္ႀကီးကုတ္္မထားနဲ႔။"

ပါးစပ္ကလည္း ေျပရာေျပေၾကာင္းေျပာရင္း သူ လင္းမိုရဲ႕ တြန္႔ကုတ္ေနတဲ့ မ်က္ေမွာင္ကို လက္ခလယ္နဲ႔ လက္မသံုးၿပီး ေျဖေလ်ွာ႔ေပးလိုက္သည္။ လင္းမို မ်က္ေမွာင္ကုတ္ေနတိုင္း သည္လိုပဲလုပ္ေပးေနၾကမို႔ သြမ့္ရံုရွင္းက ဒါကို ထူးဆန္းသည္ဟုနည္းနည္းမွမထင္ေပ။

"အဲ့ဒါဆို ၿမိဳ႕ထဲက သမားေတာ္သြားရွာမယ္။"

သြမ့္ရံုရွင္း၊ ခ်င္းစု : .....

အစ္ကိုႀကီးလင္းေရ!! ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးရဲ႕ missionၿပီးေျမာက္ဖို႔ ဒါေလးတစ္ခုေလာက္ မလိုက္ေလ်ာနိုင္ဘူးလား? ဟင္...ဟင္။ အစ္ကိုႀကီးရဲ႕မိန္းမက ကြၽန္ေတာ့္ကိုေဆးပဲကုေပးမွာပါ။ ဒီေလာက္ႀကီး သဝန္မတိုပါနဲ႔။

သူ႔Hostရဲ႕ အေတြးေတြကို ဖတ္ေနရတဲ့ Systemေလး လင္းေမာ့ခမ်ာမွာေတာ့ တိုင္နဲ႔ေခါင္းနဲ႔ေဆာင့္ၿပီး သတ္ေသခ်င္ေနၿပီ။ လဲြေနၿပီ။ လဲြတာမွ အႀကီးႀကီးကို လဲြေနၿပီ။ Hostအေပၚ အထင္ႀကီးထားသမ်ွ ကုန္ပါၿပီ။

မ်က္နွာငယ္ေလးျဖစ္သြားတဲ့ သြမ့္ရံုရွင္းကို ၾကည့္ၿပီး လင္းမိုသနားသြား၏။ သို႔ျဖင့္ ေနာက္ဆံုး၌ သေဘာမတူခ်င္တူခ်င္နဲ႔ တူလိုက္ရၿပီး သြမ့္ရံုရွင္းနဲ႔ ခ်င္းစုတို႔ေနာက္ ပါသြားေတာ့သည္။

သြမ့္ရံုရွင္းရဲ႕ဒဏ္ရာကို ေသခ်ာၾကည့္ေနတဲ့ ခ်င္းစုကိုၾကည့္ၿပီး လင္းမို အဲ့ဒီမိန္းမရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကို ေဖာက္ထုတ္ပစ္ခ်င္လာသည္။ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ကိုယ္ကို အဲ့ေလာက္ၾကည့္ေနစရာလိုလို႔လား? ေတြ႕သမ်ွ မိန္းမေတြအကုန္ ဘာလို႔ေရွာင္ရွင္းကို သူ႔ဆီကေန လုခ်င္ေနရတာလဲ? ျဖစ္နိုင္ရင္ ေရွာင္ရွင္းကို ဘယ္သူမွမေတြ႕ေအာင္ သူ႔နွလံုးသားရဲ႕ ဟိုးေအာက္ဆံုးမွာ ဖြက္ထားခ်င္မိသည္။