မင္းေဖေဖငါက...Gayမဟုတ္ဘူး!! [Completed]

အခန္း(၅၄)

[Zawgyi]

တစ္လ....။ တစ္လဟူေသာအခ်ိန္သည္ ဘာမွမၾကာလိုက္။ မဂၤလာေဆာင္္အတြက္ ဖိတ္စာမ်ားေရးသားရင္း၊ ဖိတ္ၾကားမည့္ဧဗည့္သည္မ်ားကိုစာရင္းျပဳစုရင္းျဖင့္ အခ်ိန္တို႔သည္ ကုန္မွန္းမသိကုန္ခဲ့၏။ မူလက မဂၤလာေဆာင္မည့္ေနရာကို စစ္ထ်န္းေတာင္ေပၚ၌သာလုပ္ရန္ရည္႐ြယ္ထားေသာ္လည္း ၿမိဳ႕ထဲရွိသာမန္ျပည္သူမ်ားလည္း လာၾကည့္နိုင္ေစရန္ရည္႐ြယ္လ်က္ ေတာင္ေအာက္တြင္ျပဳလုပ္ရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။

လင္းမိုနွင့္သြမ့္ရံုရွင္းတို႔၏မဂၤလာေဆာင္မွာ စည္ကားေန၏။ သတို႔သားနွစ္ဦးကမူ  ယခုထိလူလံုးထြက္မျပေသး။ လူစံုသေလာက္ရွိမွသာ သူတို႔ထြက္လာၾကသည္။ နီေစြးေစြးမဂၤလာသတို႔သားဝတ္ရံုကိုဝတ္ဆင္ထားၾကေသာ အမ်ိဳးသားနွစ္ဦးမွာ လိုက္ဖက္ညီလွ၏။ သြမ့္ရံုရွင္းေရွ႕မွလဲြ၍ အျခားသူမ်ားေရွ႕တြင္ၿပံဳးခဲေသာ လင္းမိုသည္ပင္လ်ွင္ ႏူးညံ့စြာၿပံဳးေန၏။ သူ႔မ်က္ဝန္းအၾကည့္တို႔ကမူ သူ႔ေဘးတြင္ရပ္ေနေသာ အနီေရာင္သတို႔သားဝတ္စံုနွင့္ေခ်ာေမာေနေသာ လူသားထံတြင္သာတည္၏။

"ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဆီက ဂုဏ္ျပျအရက္ကိုလက္ခံေပးပါ သြမ့္ရံုရွင္း။"

ေဝကြမ္းက သူတို႔ထံ အရက္ခြက္နွစ္ခြက္ကိုင္၍ေလ်ွာက္လာကာ သြမ့္ရံုရွင္းထံတစ္ခြက္ကမ္းေပး၏။ သြမ့္ရံုရွင္းထံသူကမ္းေပးေသာခြက္မွာ လင္းမို၏ၾကားျဖတ္ယူသြားျခင္းကိုခံလိုက္ရသည္။

"ေရွာင္ရွင္းအစား ငါကပဲလက္ခံေပးပါ့မယ္။"

လင္းမို ေဝကြမ္းကိုသိပ္္မသကၤာသျဖင့္ ခြက္ကိုျဖတ္ယူကာ ေျပာလိုက္သည္။ ေဝကြမ္းက မည္သည့္အမူအရာမွမျပ။ ရယ္ကာေမာကာျဖင့္ သူတို႔ေရွ႕မွာပင္ အရက္တစ္ခြက္ထပ္ထည့္ကာ သြမ့္ရံုရွင္းကိုထပ္မံကမ္းေပးသည္။

"ဒါဆိုလည္း နွစ္ေယာက္လံုးအတြက္...။"

ဤတစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ့ သူ႔ေရွ႕မွာပင္အရက္ထည့္တာျဖစ္ၿပီး မသကၤာစရာတစ္ခုမွမေတြ႕သျဖင့္ လင္းမိုမတားေတာ့။ ေဝကြမ္းသည္ကား ဂုဏ္ျပဳအရက္တိုက္ၿပီးသည္နွင့္ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြား၏။