make that money $ malik

$ fool for her $

Diana Blackwood

Sessizce içeri girdiğimizde Zayn ışıkları açıp hızlıca televizyonun yanındaki çekmeceye yöneldi.

Arabada hava kararana kadar boş boş oturup gökyüzünü izlemiştik. Onu öpmüştüm amına koyayım. O da anında karşılık vermişti. Öpüşmüştük. Ve şu an nasıl davranmam gerektiğini gerçekten bilmiyordum.

Sessizce arabada otururken Zayn'in başı dönmeye ve elleri titremeye başlamıştı. Hızlıca eve sürmüştü ve şu anda da çekmeceden çıkardığı beyaz tozu masaya döküyordu.

Jason'dan sonra uyuşturucuyu bırakması için her şeyi yapabilirdim. Ama geçirdiği krizleri gördükçe geri adım atıp izlemekle yetiniyordum.

Tozu ince bir çizgi şeklinde masaya yaydıktan sonra kağıdı yuvarlayıp silindir haline getirdi. Bütün tozu ciğerlerine gönderdikten sonra rahat bir nefes aldığını görmüştüm. Kendini gevşekçe koltuğa attığında ben de yanına geçtim.

Bedeni yavaş yavaş gevşedi ve suratındaki kaslar normalde olduğu gibi sert görünmüyordu. Kafasını geriye attı ve tavanı izlemeye başladı. Tamam, şimdi ne yapacaktık?

Bir süre sonra kafasını kaldırmadan bana döndürdü. Gülümseyerek baktığında sarhoş olduğunu düşündüm. Ama sadece uyuşturucunun etkileriydi.

"Neden gerginsin?" diye sordu hala gülümserken.

"Gergin miyim?"

İşaret parmağıyla bacaklarımı gösterdi. "Hızlı nefes alıyorsun. Ellerini bacaklarının arasına sıkıştırmışsın."

Buna dikkat etmesi birden istemsizce gülümsememi sağladığında kafamı sallayıp kendime gelmeye çalıştım. Gülümseyişim onun da gülmesine neden olmuştu. Aslında, şu an her şeye gülecek bir psikolojideydi.

"Öpüştüğümüz için mi gerginsin?"

Ellerimi bacaklarımın arasında çıkardım ve bacaklarımı kendime doğru çekip kollarımı sardım. "Bilmiyorum."

Yine güldü. Ama az önceki gibi bir gülüş değildi. Alay dolu bir gülüştü.

"Gerilmene gerek yok. Bana acıdığın için öptüğünü biliyorum. Önemli değil."

Şaşkınlıkla ona baktım. Gerçekten böyle mi düşünüyordu? Onu acıdığım için öpmemiştim ki. Yapmak istediğim için yapmıştım.

"Sana acımıyorum. Yanlış anlamışsın."

"Neden öptün o zaman?" dedi başını kaldırıp.

"Bunu bir sorun olarak mı görüyorsun? Sen neden karşılık verdin o zaman Zayn?"

"Sorun olarak görmüyorum Diana. Sadece ne hissettiğini bilmem gerekiyor."

Sessiz kaldığımda o da konuşmaktan vazgeçmişti. Her konuşmaya başlamadan önce yaptığı gibi derin bir nefes alıp başını eline yasladı ve önündeki yastığa indirdi bakışlarını.

"Pişman mısın?" diye sordu masumca.

"Hayır."

"Ben de."

Geriye yaslanıp uyuşturucunun etkisiyle bir müddet uykuya daldığında onu izlemiştim. Modu birden yükselip, birden düşmüştü. On ya da on beş dakika sonra uyandı ve su içeceğini söyleyip mutfağa gitti. Elinde viski şişesiyle döndüğünde onu vazgeçirmeye çalıştım.

"Zehirleneceksin."

Şişeyi kafasına diktikten sonra yanıma atladı. "İyi ya, annemi görürüm belki."