18. Bölüm

224 16 23
                                    

Bölüm Şarkısı;
Duman- Her şeyi Yak

Bölümü okumadan önce şarkıyı dinleyenler bu satırın altına en parlak yıldızlarından bırakırsa çok sevinirim.🌟

İyi okumalar❤

-

Beni göğsüne yasladı. Saçlarımı okşamaya başladı.
"Senin..." diye fısıldadı. "Senin omuzlarında Vaveylâ var..."

Yutkundu.

Yutkundum.

Nefes alamadım.

Ve o devam etti.

"Acılarla dolu bir çocukluk,ve kalbi kırık ufacık bir kız çocuğu var.

Derin bir nefes aldım.

Saçlarımı okşamaya devam etti.
"Çok yoruldum Ateş." Diye mırıldandım.
"Çok yoruldum..."

"Şşh." Dedi fısıltıyla sanki ağlayacağımı tahmin etmiş gibi.

Dolan gözlerimi yumdum. Gözlerimden akan birer damla yaş yüzümde ıslak bir iz bırakarak çenemden aşağı damladı. Ve sanırım birazcık da Ateş'in tişörtü ıslandı.

Kendimi geri çekerek Ateş'in gözlerine ve tişörtüne baktım.

"Tişörtün ıslanmış." Diye mırıldandım gözyaşlarımı silerek.

"Ne zaman istersen göğsümde ağlayabilirsin. Tişörtüm sırılsıklam olacak olsa bile..." diye mırıldandı saçlarımın üstünü öperken.

Gülümsedim.

Aramızdaki bağı çözemiyordum.
Yüzümü güldürüyor,ağlamama dayanamıyor ama göğsünde ağlamama izin veriyor...

'Nasıl bir adamsın Sen Ateş Demir?' Diye sorasım geliyor. O kadar muazzam bir kalbe sahip ki...

Kahvelerimizi sessiz sessiz yudumlayıp dibini gördükten sonra bardakları masaya bıraktık.

"İçeri geçelim mi? Hava soğumaya başladı. Üşümeni istemiyorum."

"Olur." Diye mırıldandım gülümseyerek.

Ateş muhteşem çekicilikte olan kaslı kolları ile beni kucaklayarak içeri girdi. Beni salondaki koltuğa bıraktıktan sonra saçlarımın üzerine belli belirsiz bir öpücük kondurarak içeri girdi. Bardaklar ile tekrar görüş açıma girdi. Bardakları mutfağa bıraktıktan sonra yanıma geldi.

Baş köşedeki tekli koltuğa otururken telefonuma mesaj bildirimi geldi.

İnstagramdan gelmişti. Bildirime tıkladığımda Ekin ile mesajlaşma kutumuz açıldı.

"Fıstık,Ankaraya gitmişsin?" Yazıyordu.

"Evet."
"Buradaki Rehabilitasyon Merkezini önerdiler." Yazıp mesaj bölümünden çıktım.

Ben telefonla uğraşırken Ateş de eline telefonunu almıştı.

Uzun süredir instagrama girmiyordum. Ana sayfada biraz dolandıktan sonra takip isteklerime baktım. 17 tane takip isteği duruyordu. Hepsine ufak bir göz atıp tanıdığım -Fakülteden- olan insanları onaylayıp geri kalanını reddettim.

Tanımadığım insanların beni takip etmesinden hoşlanan bir tip değildim. Sonuçta benim hesabım bana özeldi. Tanımadığım insanların fotoğraflarımı görüp beğenmesi hoşuma gitmiyordu.

Gözlerimi hafifçe Ateş'e çevirdim.
Hâlâ telefonuyla ilgileniyordu.

Acaba onun da instagram hesabı var mıydı?

VAVEYLA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin