Onur'dan...
"Elinize sağlık." Dedi Bayan Arıza mırıltıyla.
"Afiyet olsun." Dedi Ateş gülümserken. Sessiz sedasız yemeği yerken masada sadece çatal bıçak sesleri çıkıyordu.
Bu sessizliği kimse bölmüyordu.
Ya da daha doğrusu bölemiyordu...
Kaşımdaki sızı ile alnımı ovuşturdum ve derin bir nefes aldım. Kenan ibnesini döverken ufak bir sıyrık da ben almıştım.
"Afiyet olsun." Diyip masadan kalktım. Salondaki sehpadan telefonumu alıp odama girdim. Telefonu yatağın üstüne atıp valizden beyaz bir tişört ve boxer aldım.
Onları da gelişi güzel yatağa attıktan sonra odamın kapısı tıklatılarak açıldı.
Giren tabi ki Bayan Arızaydı.
"Ne var?" Dedim ters bir ifadeyle.
"Şeyy..."
"Ney?!"
"Ya bir sus da konuşayım!" Derin bir nefes aldı. "Bugün yaptığın şey,kaba da olsa teşekkür etmek istedim."
"Kaba da olsa?" Dedim sorar gibi. "Ulan adam öpecekti seni. Tabi onunla yiyişmekten zevk alacağını bilseydim,dövmezdim."
"Doğru konuş!" Sesini yükseltmişti. Bu sefer ben derin bir nefes aldım.
"Başka birşey?" Dedim sorar gibi.
"Yok."
"İyi." Arkamı dönüp banyo kapısını açtım.
Hâlâ odadaydı ve beni izliyordu."Gir?" Dedim banyo kapısını açıp elimle 'Buyur.' İşareti verirken.
"Anlamadım?" Dedi anlam vermeye çalışarak.
"Duş alacağım. Odadan çıkmıyorsun. Herhalde kese atacaksın bana?"
"Ukala!" Dedi ve odadan bir hışımla çıktı.
Muzipçe gülümsedim ve banyoya girdim...
Deniz Sever'den...
Ateş'in kucağında odama girmiştim. Yumuşacık yatağın üzerine bırakıldığımda gülümsedim.
"Teşekkür ederim." Diye mırıldandım.
"Teşekkür etme." Dedi ve yanağıma bir öpücük kondurdu. "İyi geceler."
"İyi geceler." Dediğim sırada Ateş odadan çıktı.
-
-3 Gün Sonra-
"Uyan bakalım uyuyan güzel." Diye bir mırıldanış duymuştum kulağımın arkasına doğru. Ninni gibi geliyordu sesi.
Gözlerimi aralayıp Ateş'e baktım. Uyandığımda ilk gördüğüm yüz onun yüzüydü. Ve bu o kadar güzel bir histi ki...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAVEYLA
Romanceİki zıt kutup, iki imkansız yol. Bir yol Deniz, bir yol Ateş... Ortası imkansızlık. Zıt kutuplar birleşir miydi? İki kişilik savaştı bu. Ama bu savaşta tek kişilik cesur yoktu. Ateş yaklaşırsa sönerdi, ya da yok ederdi. Deniz yaklaşırsa yok olurdu...