VAVEYLA

31.Bölüm

Cem Adrian&Ceylan Ertem-Bu Gece Uyut Beni

Benim için özel partların bazılarına şarkı koyacağımı söylemiştim. Partı okumadan önce yukardaki parçayı dinleyenler buraya yıldızlarını bırakabilir mi?🌟

"Ateş?" Diye sordum panikle. Ateş'in eli fermuarı buldu. "Şşh,sakin ol." Diye fısıldadı. "Görevlinin işi vardı."

Utancımdan kıpkırmızı kesildiğime emindim. Fermuarı yavaşça yukarı doğru çekti. Yavaşça ona doğru dönüp başımı önüme eğdim.

"Teşekkür ederim." Diye mırıltı çıktı dudaklarımdan.

Elini çenemin altına koyup başımı kaldırdı ve ona bakmamı sağladı. "Rica ederim. Utanma lütfen." Diye fısıldadı ve kabinin örtüsünü açtı.

"Çık bakalım." Diye ekledi. İlk önce onun çıkmasını bekleyip ardından ben çıktım. Aynadan kendimi incelememe fırsat bulamadan Ezgi çıktı yan kabinden. Siyah elbiseyi denemişti ama elbise oldukça dar olduğu için Ezgi'nin vücut hatları tamamen gözler önüne seriliydi. Arkası dönük Onur,Ezgi'ye bakmak için döndüğünde gözlerini pörtletip "Oha!" nidası döktü. "Kızım bu elbise çok dar. Git değiştir."

Ezgi ona omuz silkip aynaya dönerken Ateş sırıttı. "Nasıl olmuş?" Diye sordu bana dönerek.

"Biraz fazla dar sanki hım?"

"Ay evet! İçinde nefes alamıyorum." Dedi ve kıkırdadı. Bana dönüp beni süzdü.

"Seninki de olmamış sanki?" Dedi dudak bükerek.

"Bende değiştireceğim şimdi. İçime sinmedi." Dedim. İkimiz de birbirimize gülerek kabinlere tekrar girdik.

Onur'un dışardan homurdanması buradan duyuluyordu ve çok komikti!

"Ulan giymiş bir karış elbise! Her yeri de ortada!"

"Kes sesini Onur. İstediklerini giyerler. Sevgilisi misin oğlum sanane?"

Onur'un anlık afalladığına o kadar eminim ki! Kısa bir süre sonra sesi tekrar duyuldu Onur'un. Bu sırada ben de üzerimdeki elbiseyi çıkarmaya çalışıyordum.

"Ne yani? Deniz kısacık elbise giyip böyle gideceğim dese,sen 'tamam olur.' mu diyeceksin? Bön bön bakıyor millet!"

"İstediğini giyebilir. Kızlar elbiselerini değiştirmeyecek! Diğerleri bakmayacak öyle bön bön. Önemli olan elbisenin içinde kendilerini iyi hissetmesi." Dedi Ateş.

Yalnız ben pata küte düştüm!

"Ben gidiyorum gömlek almaya!" Dedi Onur. Saniyeler sonra uzaklaşan adım sesleri duyuldu. Kabinin örtüsü açıldı ve içeri Ateş girdi. Yanlız iyi alıştı he!

"Fermuarı açayım?" Dedi gülümserken. Başımı sallayıp arkamı döndüm. Elbisenin fermuarını indirdikten sonra omuzuma minik bir öpücük bırakıp kabinden çıktı. Elbiseyi hızla üzerimden çıkarıp eflatun renginde bir elbiseyi denedim. Şanslıydım ki bu elbisenin fermuarı yoktu!

Kabinden çıktıktan saniyeler sonra Ezgi de çıktı. Bordo elbisesi ile tam anlamıyla göz kamaştırıyordu! Elbise kayık yakaydı ve köprücük kemiğini ortaya çıkarıyordu. Ve diz kapaklarının olduğu hizada bitiyordu. Ben çok beğenmiştim!

"Nasıl?" Diye sordu etrafında bir tur dönerken.

"Müthiş! Ezgi bayıldım! Bunu al bence." Dediğimde Ezgi aynaya döndü.