Het meisje waar niemand naar kijkt

Hoofdstuk 24

Senan

Ik heb een fout begaan. Ik heb mijn echte zelf aan Warboel getoond. Het was mijn enige oplossing. Dat maakt het niet minder erg. Ze was overduidelijk van plan om weg te gaan. Dat kon ik niet laten gebeuren. Het zou een ramp zijn geweest voor mijn plan. De kans dat ik ooit iemand of iets zoals haar nog zal tegen komen is te klein – als het niet al onmogelijk is. Ik moest ervoor zorgen dat ze zou blijven. De angst was in haar ogen af te lezen. Haar hele lichaam verstrakte. Het is een wonderbaarlijk gevoel: iemand het zwijgen kunnen opleggen met gewoon een blik. Het is al lang geleden sinds ik mezelf heb kunnen zijn. Het is ongelofelijk vermoeiend te doen alsof je timide bent wanneer je het liefst iedereen die je haat wilt openscheuren met je tanden. Ik kan echter niet genieten van dit zeldzame moment van eerlijkheid. Ik ben als de dood dat Warboel iets tegen Nesmiah zou zeggen. (Het zou al mijn plannen in de war schoppen.) Ik hoop dat ze daar te bang voor is.

Naast Warboel is er dan ook nog het probleem met het verlies aan vrijheid. Waarom ziet de Familie het genoodzaakt om ons nog meer te observeren? Het moet iets belangrijks zijn, maar wat? Waarom geven ze ons Bannelingen plots meer aandacht dan voorheen? Beetje bij beetje belemmeren ze onze bewegingen, onze gedragingen, onze vrijheid. Ik moet meer te weten komen. Het zou geweldig zijn als ik in de Families archieven zou kunnen rondsnuffelen, maar dat is geen optie. Dat is nooit een optie geweest. Ik zou altijd kunnen proberen Bine aan mijn kant te krijgen, maar dat gaat niet gebeuren. Ik was veel te gemeen als kind, veel te arrogant. Bine heeft altijd al een hekel aan me gehad. Als ik had geweten wat de toekomst voor me in petto had zou ik een betere broer zijn geweest. Niet dat het veel zou hebben uitgemaakt. Uit de paar gesprekken die ik heb kunnen afluisteren valt op te maken dat ze geen hoge stand heeft. Ze heeft waarschijnlijk niet eens toegang tot de archieven. Nutteloos.

--------------------

Dag te laat. Heel klein hoofdstuk. Beter dan niets. Sorry, mijn twee lieve trouwe lezers die altijd stemmen maar nooit commentaren achterlaten (dat begrijp ik, ik schrijf ook nooit commentaren en heb niet eens jullie geduld). Ik hou van jullie. Ik wil jullie niet verliezen.

(PS Is er iets mis met de ranken?? Ik sta op nr.1 bij Fantasy??? Hoe kan dat met deze lezerscijfers???)