Het meisje waar niemand naar kijkt

Hoofdstuk 47

Malik

De archieven zijn in Spanje. Daar had ik gisteren niet bij stil gestaan. Het Familiehoofd heeft ons misschien toestemming gegeven om alles wat we willen te bekijken, maar niet om onze huidige missie te staken. We zitten vast in Antwerpen.

'Ze doet dit om ons te kloten,' zegt Bine. 'Wat heeft dit voor nut? We mogen de archieven bekijken, maar we mogen er niet naar toe. Ik haat al deze stomme regels!'

'Blijf rustig. We vinden vast wel een manier.'

'De welke? Het is niet zo dat de archieven zijn gedigitaliseerd.'

'We kunnen misschien vragen om bepaalde boeken naar ons toe te brengen.'

'Mag dat?'

Ik haal mijn schouders op. Ik heb het nooit eerder geprobeerd - ik had ook nog nooit eerder toegang tot de archieven. 'Wie niet waagt, wie niet wint.'

'Hoe weten we welke boeken interessant zijn als we niet weten welke er te lezen zijn in de archieven?'

'Goede vraag. Ze zouden ons waarschijnlijk niet alle boeken over de Spiegelaars brengen.'

'Natuurlijk niet. Alle boeken gaan daar over. We moeten veel specifieker zijn.'

Ik slaak een zucht. Dit is moeilijker dan gedacht. 'Ik kan aan vader vragen welke boeken interessant zijn.'

'Hij heeft wel niet zoveel toegang.'

'We moeten ergens beginnen,' zeg ik. 'Bovendien is het altijd beter om een onderzoek te beginnen met algemene informatie en zo dieper te gaan.'

'Waar heb je dat geleerd?' vraagt Bine op een mokkende toon.

'Senan.'

'Hij spreekt tegen je?' vraagt ze verbaasd.

'Nee, hij zei dat tegen Nessy. Ik heb het gesprek afgeluisterd, want dat is onze missie. Weet je nog?'

'Ah, oké. Bel je vader dan maar.'

Ik pak de telefoon al, wanneer een veel beter idee me te binnen schiet. Eentje dat Bine niet zal aanstaan. 'Hoe lang is het geleden dat je met je ouders hebt gesproken?' vraag ik haar.

Bine haar gezicht vertrekt. 'Nee,' zegt ze. 'Duizend maal nee.'

'Kom op. Doe niet flauw. Ze hebben een veel hogere status dan mijn vader. Bovendien kan je ze niet eeuwig ontwijken.'

'Dat kan ik wel. Het is absoluut onnodig om ze te spreken.'

'Maar ze kunnen ons veel betere boeken aanwijzen. Wil je dan geen Familiehoofd worden? Wil je het geheim achter de Verbanningen niet te weten komen?'

Ze fronst, kijkt me aan met een blik die kan doden. 'Je weet dat ik ze haat.'

'Dus je laat je ouders in de weg staan van je succes?'

Bine laat haar schouders verslagen zakken. 'Het is jouw schuld als ik de rest van de dag pissig ben.'

'Dat ben je toch altijd,' zeg ik met een van mijn mondhoeken omhoog.

Bine klopt haar vuist tegen mijn bovenarm. Ze heeft zich niet tegengehouden. Ik wrijf erover wanneer ze te druk bezig is met het intoetsen van het juiste nummer om naar mij te kijken.

Bine

De stem van mijn moeder is niet veranderd. Even emotieloos als altijd. 'Waarom bel je?'

Ik heb meteen spijt dat ik Malik me heb laten overtuigen. 'Ik heb een verzoek.'

'Dat is nieuw.'

Ik negeer haar poging tot prietpraat. 'Welke boeken in de archieven geven het meeste informatie over Spiegelaars en Verbanningen?'

Ze maakt een afkeurend geluid. 'Toon een beetje respect, kind.'

Ik knars mijn tanden. 'Ik moet het weten voor een missie. Zou u me alstublieft willen helpen?'

'Een missie?'

Ik heb helemaal geen zin om het haar te vertellen. 'Dat doet er niet toe. Kan u me helpen of niet?'

'Ja, ik kan je helpen, maar informatie is niet gratis.'

'Wat wilt u?'

'Ik wil weten hoe het met je gaat.' Moeder zegt het op een bevelende toon. Zo een waarvan je kan opmaken dat ze het niet vraagt uit ouderlijke bezorgdheid. Ze weet het. Natuurlijk, een kwestie zoals die van potentiële Opvolgers blijft niet lang geheim binnen de Familie.

'Het gaat prima.'

'Daar ga je mijn hulp niet mee winnen.'

'Onze Verkennersmissie gaat goed, als je dat wilt weten. De Bannelingen zijn...'

'Zwijg! Spreek nog een woord over de Bannelingen en ik zweer dat je mijn hulp niet zult krijgen.'

Ze is nog steeds even gevoelig als het om Senan gaat dan ooit.

'Zeg gewoon wat je wilt weten, moeder.'

'Hoe is het je gelukt om een potentiële Opvolger te worden?'

'Ik weet het niet,' antwoord ik eerlijk.

'Dom kind.'

Mijn vuisten zijn opgebold en mijn nagels snijden in mijn vlees. Ik heb echt zin om neer te leggen.

'Is de reden dat je meer wilt weten over Spiegelaars en de Verbanningen vanwege de bijkomende opdracht?'

'Ja.'

'Er is in heel het archief slechts een soort document waar Verbanningen worden vermeld. Dat is de Familiestamboom.'

Dat is vreemd. 'Ik dacht dat Bannelingen geschrapt werden uit de stamboom?'

'Uit de officiële wel, maar er zijn gedetailleerdere tijdsgebonden stambomen die onaangepast zijn.'

'Oké, hoe zit het met de Spiegelaars?'

'Wat wil je specifiek weten?'

'Ik weet het niet precies.'

'Wil je weten over hun cultuur? Over de verschillende handelsakkoorden die we met hen hebben gesloten? Of wil je misschien weten over hun constitutie?'

'Er is een boek over hun constitutie?' Dat kan best interessant zijn.

'Ja, een paar.'

'Kunt u me daar wat titels van geven?'

'Ik ben geen encyclopedie.'

Net wanneer moeder een beetje handig werd, moest ze blokkeren.

'Ik geloof dat ik je genoeg heb geholpen. Stel dat het je lukt om Opvolger te worden vergeet dan geen dankbaarheid te tonen.' Meteen na die zin legt ze neer.