Het meisje waar niemand naar kijkt

Hoofdstuk 26

Malik

Bine en ik wandelen al een uur doorheen de reflectorische versie van Antwerpen. Deze parallelle wereld heeft vele namen. De meest gebruikelijke is de Spiegelwereld aangezien de ingang naar deze wereld te vinden is in elk oppervlak dat spiegelt. De meest toepasselijke vind ik echter Schaduwwereld, want het is hier donker en de wezens zijn gemaakt uit een zwarte gasachtige massa die het meeste lijkt op een schaduw. De benaming die de Spiegelaars gebruiken is echter Reflectoria. Dat is dan ook de naam die je vindt in officiële Familiedocumenten. (Ik vind het nogal pretentieus van de Spiegelaars, alsof ze niet enkel het oppervlak weerspiegelen, maar ook echt mensen tot filosofische reflecties kunnen brengen. In mijn ogen zijn ze gewoon lelijke schaduwen die amper voor zichzelf kunnen denken.)

De eerste keer dat je in de Schaduwwereld bent is heel desoriënterend. Het is totaal anders dan de normale wereld. Alles is gehuld in een bedrukkende duisternis. Punten van licht lijken in het niets te zweven. Met punten bedoel ik geen letterlijke punten. Het zijn spiegelende oppervlaktes, zoals spiegels, ramen, plassen water – als het licht in de normale wereld goed zit kunnen het zelfs ogen van levende wezens zijn. Sommige lichtpunten zijn dus vrij groot. Ze zijn de enige oriëntatiepunten die je hebt. Ze zijn ook de enige bron van licht. Door de donkerte die van nature hangt in deze wereld doet het pijn aan mijn ogen om ernaar te kijken. Helaas moet het wel. Hier zijn twee redenen voor. Ten eerste weet ik alleen door naar de normale wereld te kijken waar ik ben. Ten tweede zijn Spiegelaars aangetrokken door de lichtpunten. (Het is hun levensbron. Ze kunnen niet te lang van een lichtpunt verwijderd zijn of ze verdwijnen in de atmosfeer.) Tot mijn spijt is het mijn taak als Verkenner om de Spiegelaars te observeren. Een saaie job.

'Het verbaasd me dat ze ons niet lastigvallen,' fluistert Bine.

'Dat is goed. Zo hoort het.'

'Ik snap het gewoon niet,' zegt Bine met haar blik op een groep Spiegelaars die voor een groot raam de bewegingen nabootsen van alle mensen die langs het raam passeren in de normale wereld. 'Waarom kwamen ze als zwermen op ons af in de eerste plaats? Waarom zijn ze daar even plots mee gestopt als dat ze ermee begonnen zijn? Het is gewoon niet logisch.'

'Ik dacht dat je jezelf niet wou vermoeien,' antwoord ik. 'Het is onmogelijk om de gedachtegang te ontrafelen van wezens die ervoor gemaakt zijn om in de eeuwigheid mensen te imiteren.'

'Je begrijpt me volledig verkeerd, Malik. Ik wil gewoon mijn best niet doen voor iets waar ik geen voordeel bij heb. Dit is een raadsel dat mogelijk te maken heeft met mijn welzijn. Wat als ze plots weer op ons afstormen?'

Ik heb er een hekel aan wanneer Bine zulke dingen zegt. Dingen die ik zelf ook denk, maar die ik niet wil toegeven. Ik wil het niet horen. Ik wil niet naar haar luisteren wanneer ze me herinnert aan de genadeloze waarheid. Ik wil niet nadenken. Nadenken zal de oorzaak zijn van mijn ondergang. Ik denk al te veel na. Die hele situatie met de Bannelingen heeft me volledig van mijn toeren gehaald. Ik kan het me niet veroorloven om ook nog eens na te denken over de Spiegelaars. Ik doe domme dingen wanneer mijn brein op gang schiet. Het is dus beter om dat niet te laten gebeuren.

'Ik snap jou niet. Het ene moment ben je zo rebelleus en het andere moment ben je zo mak als een lam. Wat drijft je? Wat gebeurt er allemaal in dat dikke hoofd van je?'

'Dat zijn je zaken niet, Bine. Je zou het toch niet begrijpen.'

'Probeer me. Als ik het niet kan begrijpen dan kan niemand het begrijpen.'

'Dan zij het zo. Ik ben liever voor de rest van mijn leven onbegrepen dan dat ik jou iets over mezelf vertel.'

'Ik weet niet of ik je dit moet vertellen, maar dat is iets over jezelf zeggen.'

Irritantmormel. Ik geef Bine een blik die zegt dat ze moet zwijgen – iets wat zewijselijk doet gedurende de rest van onze Verkennersmissie.

-------------------------

Twee redenen dat ik twee dagen achter elkaar update:
1. Een verontschuldiging omdat ik me niet aan mijn updatedatum heb gehouden.
2. Ik ben supergemotiveerd om te schrijven aangezien dit verhaal in de leeslijst 'Uitgelichte verhalen van maart' staat van AmbassadorsNL (Het officiële Nederlandstalige ambassadeurs account). Geen idee hoe dat is gebeurt, maar ik weet ook niet hoe het komt dat ik nu al meer dan een week op #4 sta in Fantasy. 

Tot de volgende keer!