Het meisje waar niemand naar kijkt

Hoofdstuk 48

Malik

'En?' vraagt Bine. 'Kunnen we nu boeken naar hier brengen of niet?'

'Ja,' antwoord ik. 'Rond volgende week komt een van de Archiefbewaarders naar hier.'

'Mogen we ze in privacy bekijken?'

'Nee. We mogen ook geen notities nemen, moest je daar twijfels over hebben.'

'Ik ben niet dom, Malik. Dat leek me logisch.'

'We hebben wel niet veel tijd om het allemaal te lezen,' zeg ik.

'Laat me raden, een week?'

Daar moet ik van lachen. Bine is soms zo naïef. Een week is veel te lang. De Familie is niet zo vriendelijk. 'Twee dagen.'

'Hoeveel boeken heb je ook alweer aangevraagd?'

'Alle stambomen van het afgelopen millennium en één boek over de constitutie van Spiegelaars – het maakte niet uit dewelke.'

'Is dat niet te veel? Hoe gaan we dat allemaal bestuderen op twee dagen?' Bine klinkt wanhopig. Zo anders dan haar gewoonlijke je m'en fous attitude. Het is duidelijk dat ze al haar zinnen hierop heeft gezet.

'Het is beter om te veel te lenen dan te weinig.'

'Ja, het is niet zo dat de Archiefbewaarders elke week naar hier gaan komen.' De frustratie druipt van haar stem.

'Bovendien hebben we een deadline. We zullen elke seconde van die tijd moeten benutten. Geen slaap voor ons.'

'Huh?! Niet slapen? Dat gaat niet werken. Zonder slaap ben ik nog trager!'

'Je wilt dus al het werk aan mij overlaten?' Nu ben ik geïrriteerd. Dit is belangrijk. Ze kan onmogelijk denken dat ze dit op dezelfde manier kan aanpakken als hiervoor, toch?

'Nee, ik zeg gewoon dat mijn gezondheid ook belangrijk is.'

'Van die twee dagen zal je niet dood gaan.'

'Dat weet ik ook wel. Het is gewoon dat ik me zonder slaap niet kan concentreren.'

'Ik bedoel ook niet dat je niet mag slapen, gewoon dat je met wat minder moet toedoen.'

'Ik weet het.' Ze slaakt een zucht. 'Sorry dat ik zo lastig doe. Ik ben gewoon gespannen.'

'Ik niet, zeker? Dit is ook belangrijk voor mij.' Als ik een logische verklaring krijg achter de Verbanningen, als ik weet waarom ze niet meer bij de Familie behoren, dan... Ik weet niet wat dan, maar het zal beter zijn dan nu. Dan weet ik de waarheid. Dan kan ik het misschien accepteren en stel dat het me lukt om een Familiehoofd te worden, dan kan ik misschien iets veranderen. Dan kan ik het beter maken, voor mezelf en voor Nessy. Zelfs al zou het me niet lukken om haar terug lid te maken van de Familie, dan nog kan ik misschien maken dat er niet zo wordt neergekeken op de Bannelingen.

'Ik hoop gewoon dat we een aanwijzing vinden. Er staat zo veel op het spel.'

'Ja. Ik zou zeggen dat we het deze week wat rustig aan doen – om energie te besparen – maar we hebben nog steeds onze andere missie. We moeten ons honderd procent concentreren. Zeker aangezien de twee missies met elkaar verbonden zijn. Door de Bannelingen te observeren kunnen we iets essentieel te weten te komen.'

'Als het ons lukt om Opvolgers te worden, denk ik niet dat we het ooit nog rustig aan kunnen doen, Malik. Ik voel nu al de verwachtingen op me drukken, de stres. We moeten genieten van de tijd die we nu hebben.'