Het meisje waar niemand naar kijkt

Hoofdstuk 31

Bine

Nessy en Senan zijn er niet wanneer we thuiskomen.

'Wat doen we nu?' vraag ik.

'Ik weet het niet. Ze vinden, zeker.'

'Hoe doen we dat? Ze kunnen overal zijn.'

'Ze hebben in ieder geval een briefje achtergelaten,' zegt Malik, terwijl hij het van de keukendeur haalt.

We zijn gaan wandelen. Sorry. Zo terug.

'Dat zegt helemaal niets.' Gulzig drink ik een glas met limonade. Ah, dat doet deugd na die depressieve plaats. Ik heb de zoetigheid nodig.

'Ze hebben in ieder geval een boodschap achtergelaten.'

'Ja, maar de bedoeling was dat ze ons op voorrand verwittigen. Hoe moeten we ze observeren als we ze niet kunnen volgen?' herinner ik hem.

'Blijkbaar waren we niet duidelijk genoeg in onze formulering.'

'Wij? Jij bent degene die het zonder overleggen aan ze heeft gezegd.'

'Nou, wanneer ze terug zijn kan jij het verduidelijken.'

'Doe het zelf. Ik wil me neerleggen. Ik ben uitgeput.'

'Je zou niet zo moe zijn als je vaker zou oefenen,' prevelt Malik.

'Te veel moeite,' zeg ik vanuit de zetel. Ik sluit mijn ogen. Het liefste zou ik vandaag niets meer willen doen, maar ik weet nu al dat Malik er een stokje voor gaat steken.

'Als ze niet snel terug zijn moeten we ze gaan zoeken.'

'Nutteloos. Antwerpen is te groot.'

'Help me dan met brainstormen zodat dit niet opnieuw gebeurt,' zeurt Malik.

'Ik wil slapen.'

'Het is midden in de dag.'

'Perfecte tijd voor een dutje.'

'Brainstormen. Je mag blijven liggen en je moet niet eens je ogen open doen.'

'Vooruit dan maar,' geef ik toe. 'Jij begint.'

'Eum... betere communicatie?'

'Communiceren gaat ons niet helpen. Ze willen niets met ons te maken hebben.'

'Wat stel je dan voor?'

'Dat heb ik al gezegd: camera's.'

'Nee,' weigert hij meteen. 'Het is onethisch.'

Ik slaak een gigantische zucht. 'Dan heb ik niets te zeggen. Ik ga slapen.'

'Kom op! We moeten met iets afkomen.'

'Waarom bel je niet naar je vader? Hij zal exact hetzelfde zeggen als ik. Camera's plaatsen, hun smartphones hacken, dat is de enige manier waarop we hen continu kunnen observeren, ook wanneer we aan het Verkennen zijn.'

'Nogal extreem, nietwaar?'

'Ben je bang dat ik gelijk zal krijgen?'

'Nee.'

'Bewijs het dan door hem te bellen.'

'Dat is zo kinderachtig. Het enige wat mijn vader dan zal horen, is dat ik mijn werk niet kan doen.'

'Doe dan je werk, Malik. Onethisch zijn is de enige manier. Het is niet dat het de Familie wat kan schelen.'

'Ik haat je.'

'Ik jou ook,' antwoord ik ongemeend.

-----------------------------------

Vraagje: Is de dialoog te volgen? Weet je wie wat zegt? Geef me feedback indien het niet zo is, dan kan ik het aanpassen.

Groetjes Zafantasy