Buraya başlama tarihini yazar mısın? ❤Keyifli Okumalar 🏀
."Teşekkürler, burası. Ücretim ne kadar?"
"50 TL"
"50 mi?! Siz benimle dalga mı geçiyorsunuz?"
"Bayan, inanmıyorsanız taksimetre burada, buyrun bakın."
"İyi peki."
"İyi günler."
Taksiden fevri bir iniş yaptıktan sonra üstümü başımı düzeltip Ayla' nın şirketine giriş yaptım. Telefon açıp acil gelmem gerektiğini söylemişti. Zaten sesi de kötü geliyordu.
Şirkette nerede olduğunu öğrenmek için danışmadan yardım aldım ve asansörle üçüncü kata çıktım. Ayla şirketin insan hakları bölümünde asistandı. Gözlerim onu ararken arkamdan bir el omzuma dokundu. Başımı çevirdiğimde ağlamaktan gözlerinin kızardığını farkettim.
"Ayla?"
"Gel benimle." dedi ve bileğimden tutup beni şirketin yangın merdivenine götürdü. Kapının kapandığından emin olduktan sonra bana dolu gözlerle birkaç saniye baktı. Ne olduğunu anlayamıyordum.
Artık tutamadığı göz yaşlarını saldı ve ağlayarak boynuma sarıldı. Hiçbir şey demeden bende sarıldım ve saçlarını okşadım. Onu bu kadar yıkan şey ne olabilirdi ki?
Kerim olabilir miydi? Ama ayrılalı iki ay oldu ve eskisi gibi onu düşünmüyordu.
Ayla benim her şeyim, en zor zamanımda yaralarımı birlikte sardığımız tek arkadaşım, tek dostum. Onun canını sıkan benim canımı daha çok sıkardı.
Kollarımı ayrılıp yüzünü ellerimin arasına aldım. Yüzüne yapışan saç tellerini ayırıp göz yaşlarını sildim.
"Şimdi, sakince ne olduğunu anlat."
Gözlerini kapatıp hıçkırıklarını tutuyordu ama cevap vermiyordu. Anlaşılan durum ciddiydi. Dudaklarımı ıslattım ve bana bakmasını sağladım.
"Tamam, su içmek ister misin?"
Başıyla onaylayınca çantamdaki suyu ona verdim. Şişeyi tutarken eli titriyordu. Birkaç yudum aldıktan sonra bana verdi ve derin bir nefes aldı."Seni dinliyorum canım."
"Ama çok kızacaksın."
"Bırak da ona ben karar vereyim. Anlatır mısın artık?"
"Bak, biz Kerimle sevgiliyken, bi-bir şey yaptık. Daha doğrusu ben istememiştim, o çok ısrar etti. Hatta zorladı beni."
"Ne yaptınız?"
"Şey..." Yutkundu. Ama cevap veremedi. Gözlerimi kısarak ona baktım. Hayır lütfen olmasın.
"Ayla, sakın... Sakın bana beraber olduğunuzu söyleme."
Birkaç damla göz yaşı akıtıp başıyla onayladı. Ve hıçkırığını tutarken;
"Hamileyim!" dedi. Kendini tutamayıp bağıra bağıra ağlamaya başladı.
Hamile, Ayla hamile...
Şaşkınlığımla dona kaldım. Birkaç saniye sonra silkelenip Ayla'yı omzundan tutup bana çevirdim.
"Dur dur bir dakika! Emin misin, yani test falan yaptırdın mı?"
"Yaptırdım. Zaten başka biriyle de böyle bir ililkiye girmedim Derin. Babası Kerim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
WRONG NUMBER | CEDİ OSMAN
Fanfic"Hiçbir ressam çizemez, gülüşündeki o cenneti." ••• "Nasıl yaptı bunu bilmiyorum ama, sanki onsuz yaşayamazmışım gibi hissediyorum Caner. Ve o buna inanmak istemiyor bile." ••• "O gün bana nasıl sarıldığını hatırlıyorum... Kalbini bütün yaralarımı s...