WRONG NUMBER | CEDİ OSMAN

》14《

Keyifli Okumalar 🏀
.

Gözlerimi yavaşça araladığımda yatak da uzandığımı farkettim. Etrafıma göz gezdirip arkama döndüğümde yüzümde buruk bir gülümseme oluştu. Yanımdaydı, bırakmamıştı beni.

Elimi yüzüne uzatıp baş parmağımla okşadım yanağını. O sırada gözlerini araladı. "Derin..."

Tebessümüm daha çok büyürken yerimde doğruldum. O da benimle beraber doğrulunca hemen sarıldım sımsıkı.

"Özür dilerim çiçeğim, çok özür dilerim. Sana bunu yaptığım için çok özür dilerim! Ben çok bencilim..."

Hemen salmıştım yine göz yaşlarımı. Hâlâ kendime çok kızgındım. Ellerini saçlarım da gezdirdi.

"Şşşş... Tamam geçti canım. Özür dileyecek bir şey yapmadın."

Kollarımı ayırıp hafifçe kaşlarımı çattım. "Nasıl bir şey yapmadım? Ayla, sen haberi aldığın anda işten izin alıp yanıma geldin, yanımda olmak istedin. Ben sana izin vermedim. Sen benim hüznümün tesellisi olmak isterken ben seni bu halde yalnız bıraktım ve sen hala beni düşündün. Bir yolunu buldun ve beni yine kurtardın. Ben ise daha sana sahip çıkamıyorum. Ben senin hakkını nasıl öderim?!"

Sesim hıçkırıklarıma karışınca tekrar sarıldı bana. "Canım bu senin hatan değil, bu hata değil... Bazen o kadar çok dolar taşarız ki, gurumuz alır ipleri eline. Kontrol bizden çıkar. Sen de bu dönemdeydin. İnan bana hiç kızmadım."

"Bitmiyor Ayla, bazen bitti zannediyorum ama bitmiyor."

"Bitecek güzelim. Emin ol çok mutlu olacaksın, çok mutlu olacağız. Sadece biraz sabır... Hem, sen hep bana güçlü olmamı söylemez miydin? Ne oldu benim her derdi aşan güçlü arkadaşıma? Sen neler neler atlattın, bunu mu atlatamayacaksın?" dedi dudaklarımın kenarını parmağıyla yukarı kıvırarak.

Buruk bir tebessümle Ayla'ya bakarken Rabbime böyle bir arkadaşım olduğu için bir kez daha şükrettim. Aklıma gelen soruyla kaşlarımı kaldırdım.

"Ben buraya nasıl geldim Ayla?"

Bir anda bakışları değişti ve yüzündeki gülümseme başka bir hal aldı. "Bilmem, sence? Bir düşün bakalım, en son ne yapıyordun?"

"En sooon... Cedi'nin yanında ağlıyordum. Beni oradan çıkarmak için senin rahatsızlandığını söyledi hatta. Salak."

"Bir kere seni çıkarmak için değil, orada ki gitarcı çocukla tartışmaya girmemek için öyle söylemiş. Seni her türlü oradan çıkartırdı zaten. Neyse devam et."

"Sonra, ağlıyordum işte. Cedi'ye sarıldım falan."

"Eeee..." dedi yüzündeki gülümsemesini büyüterek.

"Sonrasını bilmiyorum. Galiba uyuya kalmışım. Bir dakika, beni Cedi mi getirdi buraya?"

"Evet bebeğim. Sence de ona bir teşekkür borcun yok mu?"

"Var," dedim başımı kaşıyarak. "En iyisi ben onu bir arayayım."

Daha telefonuma elimi uzatmadan zil sesi çaldı. O benden önce davranmıştı. Sertçe yutkunduktan sonra açma tuşuna bastım. "Ben de seni arayacaktım."

"Öyle mi? Kapatayım sen ara o zaman."

"Ciddi misin sen?"

"Tabi ki hayır," dedi tek nefeslik gülüşle. Yaptığı espriyi anlayınca bende güldüm. Aslında çok da gülünecek bir şey değildi ama... Güldüm işte.

"Nasıl oldun, biraz daha iyi misin?"

Cevap vermeden önce Ayla'ya gitmesi için işaret yaptım. Onun yanında konuşamazdım. Zaten ikisine de çok mahcuptum, utanırdım.

Ayla dudağını büzerek duygu sömürüsü yaptı. Tek kaşımı kaldırıp ciddi bir ifadeyle bürününce 'küstük sana' diye bebeğini gösterek ağzını oynattı ve gitti. Konuştuktan sonra gönlünü alabilirdim. Bu sırada hala telefonda olan Cedi'den ses geldi.

"Derin? Orada mısın?"

"Buradayım. Ee biraz daha iyiyim, teşekkür ederim. Sen olmasaydın gerçekten kendimi kaybedebilirdim."

"Lafı bile olmaz. Yanlız yediğim yumruğu hala unutmadım."

Güldüm. "Rahat dursaydın, ne yapayım?"

"Klişe bar kavgalarıyla uğraşamazdım, o herifle gereksiz muhattap olmak istemedim. O yüzden yalan söyledim."

"Neyse boşver. Ben ne diyeceğimi bilemiyorum Cedi. Aslında sana o kadar mahcubum ki... Bak o gece ki Derin'i unut tamam mı? Hele o sahnede ki Derin'i tamamen unut. Ben öyle biri değilim çünkü."

"Hayatta unutmam, unutamayacağım bir gece yaşadım sayende." Ses tonuna bakılırsa şu an benle alay ediyor, hatta kesin pi*smile atıyordu.

"Cedi!.."

Küçük bir kahkaha kopardıktan sonra devan etti dalgasına. " Ne? Tabi sen izlemedin kendini değil mi?"

"Çok mu rezildim?"

"Saçmalama Derin, şaka yapıyorum. Tek kelimeyle inanılmazdın. Ama tabi oradaki ruh halini sadece seni tanıyanlar anlar. Ve gitar çalan herifde muhtemelen senin bu enerjini kullanarak kendi primini yapıyordu, yanlış mıyım?"

"Üstüne bastın, ayağını kaldır."

"Tabi sen her ne kadar bunu anlasan da çıkmak istedin. Çünkü kendi derdinden başka hiçbir şey umrunda değildi."

Söylediklerinin doğruluğuyla ağzım açık kalmıştı. Nasıl bu kadar iyi anlayabilmişti ki? Hem de doğru dürüst hiçbir şey anlatmamama rağmen?

"Müneccim falan mısın?"

"Anlamamak için salak olmak lazım. En azından benim için öyle. Ama hala anlamadığım bir şey var. Seni bu hale getiren şey ne?"

"Cedi, yapma bunu lütfen. Bu konuyu konuşmak ist-"

"Derin, anladım hala iyileşmemiş bir yaran var. Bazı yaralar, içindeki acıyı tamamen dışına akıtmadan iyileşemezler. İçinde hiçbir şey kalmayana kadar kanatmalısın o yaranı. Ama orada burada kendi kaybederek değil, anlatarak, ağlayarak. Ben seni dinlerim. Yeter ki seni bir kez daha öyle görmeyeyim, yüzlerce kez dinlerim."

Öyle şeyler söylüyordu cevap veremiyordum. Boğazıma yine bir yumru oturmuştu. Sadece daralan nefesimi düzene sokmak için derin bir nefes aldım.

"Bu akşam o basketbol sahasında buluşmak ister misin? Son bir kez daha acıyacak Derin, sonra geçecek. Belki hemen değil ama, emin ol öncekinden daha iyi olacaksın."

Onu dinlerken tuttuğum nefesimi saldım. "Tamam." dedim hafif titrek bir sesle. Telefonu direkt kapatıp kendimi yatağa bıraktım. Korkuyordum, ya geçmezse?

Yine öyle sarılırsa, bu sefer geçer...

______________________________

Kısa ama çok minnoş bir bölüm.

Sizinde içinizde sevgi pıtırcıkları oluştu mu? Benim içim dolup taştı yazarken. ^_^

Bu arada azıcık yazarınızı da takip edin ya. Panomdan bölümü ne zaman atacağımı haber veriyorum bazen. Hem konuşup sohbette ederiz.

Yorumlarınızı okurken çok eğleniyorum ve
aşırı motive oluyorum.

OY vermeyen kalmasın canlar.

Neyse yine çok konuştum, by... ♡