Ben, odasını dağıtıp bir daha toplamayan o çocuktum. Elini prize sokan, süt kutusunu başına dikerek içen, annesinin terliğinden korkup kaçan kişiydim. Karşıdan karşıya geçerken sağa sola bakmaz, adımımı atardım. Ölümün beni bulamayacağına inancı tam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ziyan her şey adı gibi. Küfretti Beyoğlu'na. Bir kafayı kaldırsa Ziyan Bey. Yan masada bir kız duruyordu. Aslında Ziyan Bey de o da Yalnızlığı yadediyordu.
İlk bakışta aşık oldu. Sükut Hanım Ziyan Bey'e. Kırık kalbi durdu sanki. Niyetlendi yüzleşmeye. Bir cesaret kalktı Sükut Hanım. Yan masaya Ziyan Bey'e doğru. Tek gecede biter diye korktu. Yine boyun eğdi ne yazık ki oturdu.
Yan masaya bir baksa Ziyan Bey. Efkarı dağıtsa, Gördüğüne inansa Ziyan Bey. Kalbine yenilip bir cesaret. Yanmasa da bir sönse Ziyan Bey...
Grup VERA'nın şarkısıdır.
•
•
•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir kişi için hayata küsme, Unutma önünde nice insanlar, nice hayatlar var.
|•••|
|DEVA ÖZÜ|
Tekrar eve mahkum edildim. Bu sefer dönüşüm kesinlikle Onur Hocanın talimatına bağlıydı. O vakada bulunduğumdan sonradan haberi olduğu için epey sinirlenmişti. Yağız delikanlım ise benim orada bulunmamın tüm sorumluluğunu kendi üzerine almıştı. Tabi ki de Onur Hoca ona da çıkışmıştı ama onun gibi iyi bir doktoru hastaneden uzaklaştırmayacaktı. Yaptığım hatayı ise bu seferlik görmezden geleceklerdi. Sanki bile isteye takılıp metal masaya kafamı vurmuştum. Tamamen anın etkisinden kaynaklanıyordu. Bu meslek git gide benim için içinden çıkılamaz bir hal alıyordu. Daha dikkatli olmak için nereden nasıl güç toplayacaktım?
Evin kapısı açıldığında oturduğum yerde doğruldum. Savcı Biricik Biri dağılmış bir halde eve giriş yaptı.
"Selam." Dediğimde farkıma yeni varmış gibi irkildi.
