Król Mafii 3

✏32✏

-Weronika?-spytał. Podeszłam bliżej blatu.
-Tak to ja-Uśmiechnęłam się.
Chłopak wyszedł za kasy i mnie przytulił.
Brakowało mi tego. Jego głosu i ciepła. Po chwili oderwaliśmy się od siebie.
Był poważny, patrzył się skupiony w moje oczy.
-Kim on jest?-spytał. No super zaczyna się
-Kolega-powiedziałam
Chłopak wrócił za kasę, a ja oparłam się o blat.
-Kolega?-spytał. A ja potwierdziłam-to czemu ciocia mówi że masz chłopaka-spojrzał na mnie
-Czemu Ty mojej cioci się pytasz?-spytałam trochę zła
-Bo się martwię. Znam Cię trochę i wiem że coś się dzieje-powiedział bardzo poważnie. To nie ten Adam którego znam-A po drugie tak o zwolniłaś się. Pamiętasz nasze ostatnie spotkanie?
-Tak
-No to wytłumacz mi coś. Czemu jak Cię widziałem i się spytałem co jest to uciekłaś z płaczem. Do niego?!-krzyknął. To nie mój Adam.
Zaszkliły mi się oczy. Patrzyliśmy w sobie.
-Czemu krzyczysz?-spytałam spokojnie
-Czemu kłamiesz?-westchnął. Po to żeby Cię chronić idioto. Mój wzrok wylądował na moje ręce
-Nic nie wiesz
-A chcę. Więc czekam-powiedział zły
-Nie mogę-spojrzlam na niego.
Nastała cisza. Nic nie mówiliśmy. Chłopak analizował każde moje wypowiedziane słowo.
Kiedy chłopak chciał coś powiedzieć, Remigiusz stanął koło mnie z zakupami. Adam się wycofał i zaczął kasować produkty.
Nic nie mówiłam. Co jakiś czas przyjaciel patrzył się na mnie, a raz na Remigiusza.
-60,99-groszy-powiedział. Chłopak zapłacił i chciał już wyjść.
-Pa-powiedziałam z trudem
-Pa-powiedział
I tak wyszliśmy.
Chłopak dał zakupy na tył i potem otworzył mi drzwi.
Ostatni raz spojrzałam na sklep. Przez szybę widziałam jak na nas patrzył. Westchnełam i wsiadłam

⭐cenię
💬kocham

~Wi~