Kadim Ittifak #wattys2019

Lanetli melez

Zamanın kendisinden eski bir ağıt   sessizliği yırtabilecek ustura keskinliğinde bilincin narin perdesine seri kesikler atıyordu. Destansı bir zaferin sevincine boyun eğmiş mutlak bir yenilginin acısı  karışmıştı hüznün ve acının kanat açtığı kadim ve mutlak kader döngüsünde.

Anlamsız ve beyhude bir mücadele verilmişti. Direncini kıran his diye bahsedilen yegane fark yaratan hediyeyi barındıran kalbini atarken kendi elleriyle söküp atmak istedi.

Lânet edilmiş bedenine verilen ruhu orakla ikiye biçilmisti başlangıçta yaratılırken.Yarısı  gayya kuyusunun sönmeyen ateşinden dövülmüş karanlık, günahcıl bir yılanın buzdan ateşi ile taşlaşmış kordan alev  parçasıydı. Diğer yarısı tövbe ve nedametle yıkanmış gözyaşlarının kutsadığı öpücükler kadar naif ve arı bir şeffaflık, narin affedici duruşuyla ilmek ilmek dokunmuş,  saf aydınlık ve parıltılarıyla  bezeli buz gibi serin, ferahlatıcı bir sevda akıntısı.

Kendine ait dokuyu yabancılayıp dışlanan bedenin düşman gibi aşık olup, aşık gibi kin güttüğü ruhu ızdırabın requemiyle yasını  tutarken, ihtirasın öfkesiyle kılıç kuşanıp çekiştirip durmuştu onu.

Ah ruhunun o karşı koyamadığı karanlığının vaat edilmiş zevk ve vahşetle içiçe  geçmiş delilik anlarında kendini kaybetmesinin ve doruklarda gezdiren hazzın  karşı konulamaz çekiminde yitip gittiği kendi iblisleriyle seviştiği muhteşem hissizlik dönemi.

Göğsündeki bihaber olduğu kalbi çarptıran insan duygularıyla babası bildiği gözcü melek, beşer olma sorununa mühürlediğinde , ruhunun öldürdüğünü sandığı annesinin mirası olan aydınlığını karanlığına  öpücüğüyle karmıştı.Aklınca ruhunu kurtarmak için insan kalbini melez ruhuna yaşam  destek ünitesi gibi bağlamıştı Samael.

Boş kabuktan ibaret lanet kırma oğlu için çırpınan babası bildiği melek tüm bu felaketin kapısının mührünü kıracak hamleyi yapmıştı.

Kayra sökmek istediği kalbi attıran  kayıp parçasını bulduğu sevgilisinin içine  nüfuz edip, karışmasını engelleyecek kaderden güçlü iradeyi koyamayan babası yerine sadece kendini suçluyordu.

Kaderin gizlendiği tesadüfler neticesinde yaptığı hangi tercih bunlara engel olabilirdi ? Her seçim  mi onu tek mutlak kadere getirecekti yoksa seçeceği alternatif farklı kader belirlemesini mi sağlayacaktı?

Herşeyini  vermeye hazırdı.Bu sonucun olmasındansa hiç doğmamış olmayı bile dileyebilirdi.Işe yaramaz, lanetli varlığına son vermek iradesi bile elinden alınıp, inadına hayatta tutuluyorken, tek çözüm hiç dünyaya gelmemesiydi.Şayet  bu kaçınılmaz olansa , yapması  gereken güzel kumral sevgilisine aşık olmamasıydı.

Kendisi için eş olarak yaratılan güzel  kumrala aşık olmamak gibi bir seçenek düşünülmemişti oysa ki. Uzak durmayı seçebilir miydi  peki? O zaman bu korkunç sonu engellemiş olur muydu?

Yaratılan ve yaratılacak olan her ruhu ızdırap  içinde  kıvrandırarak  paramparça eden elem ve acıyla dolu kardeşinin ağlayışı  ile sarsılan enerji akımından ibaret her boyuttaki sarsıntılarla daha çok kahrolarak yanına gitmek istedi.

Hissedilebilecek en dayanılmaz acıyı ve dehşet verici çaresizliği yeryüzüne musallat eden meleğin  göz  yaşları,  Tanrının kırbacı gibi iniyordu ruhuna.

Nihayet onları bulduğunda varlığını o gelmeden hisseden sağ kalan  karanlık tayfın  iblisleri korkuyla diz çökmüşler ve başlarını öne eğmişlerdi. Kayra onlara tiksinti duyarak yok sayıp, bakmazken gözleri kendini görmeyen kardeşinin yüzünde sabitlenmişti.

Alt edip son darbeyi indirmek için başına üşütükleri kardeşi o geldiği anda korkuyla çekilen iblislerden arınıp, gözler önüne çıkmıştı.